วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์

องค์กรแห่งการเรียนรู้กลไกสำคัญในการเพิ่มความสามารถ ในการแข่งขันอย่างยั่งยืน

นันทยา รื่นกลิ่น — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

ในยุคที่โลกเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว องค์กรแห่งการเรียนรู้ มีบทบาทสำคัญในการช่วยให้บุคลากรและองค์กรสามารถปรับตัวและสร้างนวัตกรรมได้อย่างมีประสิทธิภาพ Peter Senge ได้นำเสนอ วินัย 5 ประการ ที่ช่วยเสริมสร้างองค์กรแห่งการเรียนรู้ ได้แก่ 1. ความรอบรู้แห่งตน (การพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มศักยภาพ) 2. แบบแผนความคิด (เข้าใจสมมติฐานพื้นฐานและเปิดรับมุมมองใหม่) 3. วิสัยทัศน์ร่วม (สร้างเป้าหมายและแรงขับเคลื่อนร่วมกัน) 4. การเรียนรู้เป็นทีม (ส่งเสริมการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและทำงานร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพ) และ 5. การคิดเชิงระบบ (เข้าใจความเชื่อมโยงขององค์ประกอบต่าง ๆ ในองค์กร) ความสามารถในการแข่งขันอย่างยั่งยืน คือการรักษาความได้เปรียบทางธุรกิจในระยะยาว ซึ่งเกิดจากการสร้างคุณค่าให้กับลูกค้า ความยืดหยุ่นในการปรับตัว และนวัตกรรมที่ตอบโจทย์การเปลี่ยนแปลงของตลาด องค์กรแห่งการเรียนรู้ช่วยเสริมสร้างความสามารถนี้ผ่าน 3 กลไกหลัก ได้แก่ 1. การสร้างนวัตกรรมอย่างต่อเนื่อง 2. ความคล่องตัวในการปรับตัวต่อโอกาสและความท้าทาย และ 3. วัฒนธรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการทดลองและการแลกเปลี่ยนองค์ความรู้ การสร้างองค์กรแห่งการเรียนรู้ให้ประสบความสำเร็จต้องอาศัยวัฒนธรรมที่เปิดกว้าง ผู้นำที่ส่งเสริมการเรียนรู้ และโครงสร้างองค์กรที่ยืดหยุ่น พร้อมทั้งใช้เครื่องมือ เช่น ชุมชนนักปฏิบัติ และการทบทวนหลัง เพื่อสกัดบทเรียนจากประสบการณ์ ในยุคดิจิทัลองค์กรที่ลงทุนในการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องจะสามารถรักษาความสามารถในการแข่งขันและสร้างคุณค่าร่วมกับสังคมได้อย่างยั่งยืน

แนวคิดว่าด้วยความเสมอภาค วิเคราะห์ในเชิงปรัชญาทางการเมืองตะวันตกและตามแนวพุทธ

จักรวาล เหมือนแจ่ม — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความนี้มุ่งวิเคราะห์แนวคิดเรื่องความเสมอภาคในเชิงปรัชญา โดยเปรียบเทียบระหว่างปรัชญาตะวันตกและหลักคำสอนในพุทธศาสนา เพื่อค้นหามิติที่หลากหลายของความเสมอภาคและวิธีที่แนวคิดทั้งสองสามารถเสริมสร้างกันในบริบทสังคมสมัยใหม่ ปรัชญาตะวันตก ที่มุ่งเน้นการสร้างความเสมอภาคผ่านโครงสร้างสังคม เช่น กฎหมาย เศรษฐกิจ และการเมือง โดยชี้ให้เห็นว่าการลดความเหลื่อมล้ำในระดับโครงสร้างคือกุญแจสู่ความยุติธรรม พุทธศาสนานำเสนอแนวคิดความเสมอภาคในระดับจิตวิญญาณ โดยเน้นการละวางอัตตาและการตระหนักถึงศักยภาพที่เท่าเทียมกันของมนุษย์ทุกคนในการเข้าถึงความหลุดพ้นจากทุกข์ บทความนี้ยังชี้ให้เห็นจุดร่วมของแนวคิดทั้งสอง ได้แก่ การปฏิเสธการแบ่งแยกและการเลือกปฏิบัติ รวมถึงการมุ่งสร้างความยุติธรรมในสังคม แนวคิดตะวันตกและพุทธศาสนายังมีจุดเด่นและข้อจำกัดที่แตกต่างกัน โดยแนวคิดตะวันตกเน้นการแก้ไขปัญหาในระดับระบบ แต่ขาดความลึกซึ้งในด้านจิตใจ ขณะที่พุทธศาสนาเน้นการพัฒนาภายในที่สามารถลดความขัดแย้งในระยะยาว แต่ขาดกรอบปฏิบัติที่ชัดเจนในเชิงระบบ ยังได้เสนอกรณีศึกษา ที่ผสานโครงสร้างทางสังคมแบบตะวันตกกับคุณค่าจิตวิญญาณของพุทธศาสนา เพื่อสร้างความสมดุลระหว่างความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและจิตใจ การประยุกต์ใช้แนวคิดทั้งสองในบริบทสมัยใหม่ การสร้างสังคมที่สมดุลและยั่งยืนจำเป็นต้องอาศัยทั้งการจัดการระบบภายนอกและการพัฒนาภายในร่วมกัน

การประยุกต์หลักธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมือง

สัภยา ขาวหมื่นไวย์, จักรวาล เหมือนแจ่ม — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนไทยเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อความเข้มแข็งของระบอบประชาธิปไตย การประยุกต์หลักธรรมเป็นแนวทางหนึ่งที่สามารถส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนได้อย่างมีประสิทธิภาพ การศึกษานี้มุ่งเน้นการวิเคราะห์และประยุกต์ใช้หลักธรรมต่าง ๆ เช่น หลักสังคหวัตถุ 4 ในการส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนไทย พบว่า การประยุกต์หลักธรรมสามารถสร้างความเข้าใจและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนได้ดีขึ้น โดยเฉพาะในเรื่องของความสามัคคีและการมีส่วนร่วมในชุมชน การศึกษานี้เสนอแนวทางในการประยุกต์หลักธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนไทยในยุคปัจจุบัน อาทิเช่น การใช้หลักสังคหวัตถุ 4 ในการสร้างความสัมพันธ์และความเข้าใจระหว่างประชาชน การส่งเสริมการสนทนาและการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอย่างเปิดเผย และการสร้างความสามัคคีและการร่วมมือในการแก้ไขปัญหาทางการเมือง

แนวทางการส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองตามแนวพระพุทธศาสนา

พระอธิการประเสริฐ ปญฺญาวโร, จักรวาล เหมือนแจ่ม, สัภยา ขาวหมื่นไวย์ — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับแนวทางการส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองตามแนวพระพุทธศาสนา ซึ่งภาวะผู้นำที่ดีเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างสังคมที่มีความเข้มแข็งและเป็นธรรม บทความนี้มุ่งเน้นการวิเคราะห์และประยุกต์ใช้หลักธรรมในพระพุทธศาสนา คือ หลักปาปณิกธรรม เพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองไทยในยุคปัจจุบัน พบว่า การประยุกต์หลักธรรมในพระพุทธศาสนาสามารถเสริมสร้างภาวะผู้นำที่มีคุณธรรมและเป็นธรรม โดยเฉพาะในเรื่องของความซื่อสัตย์ ความเมตตา และความเสียสละ บทความได้นี้เสนอแนวทางในการประยุกต์หลักธรรมเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองไทย คือ หลักปาปณิกธรรม ที่กล่าวถึงลักษณะของผู้นำที่ดีไว้ 3 ประการ คือ 1. จักขุมา มองการณ์ไกลหรือมีมุมมองที่กว้างกว่าบุคคลทั่วไปในองค์กร 2. วิธูโร มีการจัดการธุระได้ดี และ 3. นิสสยสัมปันโน มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เข้ากับคนในองค์กรหรือประชาชนได้ดีมีความอ่อนน้อมถ่อมตน

รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ

แพรพลอย วิไลลักษณ์, วันชัย ปานจันทร์, กิตติ ชุณหศรีวงศ์, อรไท ชั้วเจริญ — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาองค์ประกอบในการพัฒนาสมรรถนะที่สำคัญของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ 2. เพื่อสร้างรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ และ 3. เพื่อประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ ซึ่งมีจำนวนทั้งสิ้น จำนวน 573 คน โดยผู้วิจัยได้กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างของ Krejcie & Morgan ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 คำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างจากประชากร โดยใช้สูตรจนได้จำนวนกลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 230 คน เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามความสำคัญของสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.980 สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ

ผลการวิจัย 1. องค์ประกอบในการพัฒนาสมรรถนะที่สำคัญของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ พบว่า ได้องค์ประกอบหลักสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ 5 องค์ประกอบ ดังนี้ ด้านการเตรียมความพร้อมในการปฏิบัติงาน ด้านการทำงานเป็นทีมเดียวกัน ด้านการสร้างสรรค์และการพัฒนานวัตกรรมในองค์กร ด้านการติดตามและการประเมินผล และด้านการจัดการทรัพยากรในองค์กร และองค์ประกอบย่อย 18 องค์ประกอบ 2. รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ พบว่า ความเหมาะสม และความเป็นไปได้ขององค์ประกอบที่สำคัญของรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 3. การประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ พบว่า ความเป็นประโยชน์ขององค์ประกอบที่สำคัญของรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนความเหมาะสม และความเป็นไปได้ขององค์ประกอบที่สำคัญของรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการกรมกำลังพลทหารอากาศ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก.

การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมความนิยมทางการเมืองของประชาชนที่มีต่อพรรคการเมืองในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

พระมหาสมัคร อติภทฺโท, วัชรินทร์ ชาญศิลป์, เติมศักดิ์ ทองอินทร์ — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาระดับความนิยมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความนิยมทางการเมือง และ 3. นำเสนอการบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมความนิยมทางการเมืองของประชาชนมีต่อพรรคการเมืองในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยใช้ระเบียบวิจัยแบบผสานวิธี ทั้งเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ การวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่คัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 18 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนาและการสนทนากลุ่มเฉพาะ จำนวน 9 รูปหรือคน เพื่อยืนยันองค์ความรู้ และการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถาม เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนผู้มีสิทธิออกเสียงเลือกตั้งในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 663,550 คน ใช้สูตรการคำนวณของ ทาโร่ ยามาเน่ ทำให้ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและการถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน

ผลการวิจัยพบว่า 1. ความนิยมทางการเมือง พบว่า ประชาชนมีแนวโน้มสนับสนุนพรรคการเมืองที่สามารถตอบสนองความต้องการได้อย่างต่อเนื่อง มีอุดมการณ์และนโยบายที่ชัดเจน โดยพฤติกรรมการเลือกพรรคสะท้อนผ่านความเชื่อมั่นในบทบาทของพรรคในฐานะตัวแทนผลประโยชน์ของสังคม และการมีส่วนร่วมในกิจกรรมของพรรคอย่างสม่ำเสมอ 2. ปัจจัยที่มีอิทธิพล ได้แก่ ด้านกลุ่มเพื่อน ด้านกลุ่มทางสังคม และด้านสถาบันการศึกษา ซึ่งสามารถทำนายแนวโน้มความนิยมทางการเมืองได้ 46.7 ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 ขณะเดียวกัน หลักสังคหวัตถุ 4 ด้านปิยวาจา วจีไพเราะ และด้านอัตถจริยา สงเคราะห์ประชาชน ก็มีผลต่อความนิยมในระดับหนึ่ง คิดเป็น 17.3 และ 3. การบูรณาการหลักพุทธธรรมช่วยเสริมสร้างความนิยมของพรรคที่ยึดมั่นในคุณธรรม ความโปร่งใส และการมีส่วนร่วมของประชาชน การใช้แนวทางนี้จะนำไปสู่การเมืองที่โปร่งใส ยั่งยืน และเป็นธรรม ซึ่งตอบสนองต่อความต้องการของประชาชนได้อย่างแท้จริง

การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนจังหวัดสมุทรสงคราม

ปลื้มจิต ลาภอุดมเลิศ, สุรพล สุยะพรหม, สุมาลี บุญเรือง — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนจังหวัดสมุทรสงคราม 2. ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความเป็นพลเมือง และ 3. นำเสนอการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย การวิจัยครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Methods Research) โดยการวิจัยเชิงคุณภาพใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่คัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 18 คน และจัดการสนทนากลุ่มเฉพาะกับผู้ให้ข้อมูลจำนวน 9 คน เพื่อยืนยันข้อมูลเชิงคุณภาพ และการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลจากประชาชนที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปีบริบูรณ์ขึ้นไป ซึ่งมีสิทธิเลือกตั้งในจังหวัดสมุทรสงคราม โดยกลุ่มตัวอย่างจำนวน 399 คน คำนวณจากสูตรของทาโร่ ยามาเน่ จากประชากรทั้งหมด 127,460 คน ข้อมูลที่ได้ถูกนำมาวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน (Stepwise Multiple Regression)

ผลการวิจัยพบว่า 1. ความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนจังหวัดสมุทรสงครามควรมีคุณลักษณะสำคัญ 6 ประการ ได้แก่ ความรับผิดชอบตนเอง การเคารพสิทธิของผู้อื่น การเคารพความแตกต่าง การเคารพหลักความเสมอภาค การเคารพกติกา และความรับผิดชอบต่อสังคม ซึ่งส่งเสริมประชาธิปไตยให้มั่นคงและยั่งยืน 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเป็นพลเมือง ได้แก่ ทัศนคติ ค่านิยม ความเชื่อ และความรู้ โดยสามารถทำนายแนวโน้มของความเป็นพลเมืองได้ร้อยละ 60.6 และหลักพุทธธรรมโดยเฉพาะหลักสัปปุริสธรรม 7 ประการ สามารถทำนายแนวโน้มได้ร้อยละ 67.7 ซึ่งแสดงให้เห็นว่าแนวคิดทางพุทธศาสนามีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมความเป็นพลเมือง และ 3. การประยุกต์ใช้หลักสัปปุริสธรรม 7 ประการ ได้แก่ การรู้จักเหตุ ผล ตนเอง ประมาณ กาลเวลา ชุมชน และบุคคล ช่วยเสริมสร้างวิจารณญาณ ความร่วมมือ และประชาธิปไตยที่มั่นคงในระดับท้องถิ่นอย่างมีประสิทธิภาพ

ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยของสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร

ปัณฑ์ธร อิสรปัญญากุล, เอกลักษณ์ ไชยภูมี — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1. ความคิดเห็นต่อปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยของสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 2. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยฯ และ 3. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยฯ โดยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีกลุ่มตัวอย่าง คือ ยุวชนประชาธิปไตยรุ่นปี 2565 – 2567 จำนวน 217 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว การทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ โดยกำหนดค่านัยสำคัญทางสถิติไว้ที่ระดับ 0.05

ผลการวิจัยพบว่า ยุวชนประชาธิปไตยที่มีปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ และรุ่นปีที่ฝึกอบรมที่แตกต่างกัน มีภาพรวมความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายที่แตกต่างกัน และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ยุวชนประชาธิปไตยที่มีเพศแตกต่างกัน มีความสำเร็จระยะสั้นที่แตกต่างกัน และยุวชนประชาธิปไตยที่มีอายุ ระดับการศึกษา และรุ่นปีที่ฝึกอบรมแตกต่างกัน มีความสำเร็จระยะยาวที่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนปัจจัยด้านความร่วมมือ ด้านการบริหารจัดการ ด้านระบบสารสนเทศ ด้านภาวะผู้นำ ด้านนโยบายและยุทธศาสตร์ และด้านการสร้างความสัมพันธ์ มีความสัมพันธ์กับภาพรวมความสำเร็จ ความสำเร็จระยะสั้น และความสำเร็จระยะยาว อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ในขณะที่ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาพรวมความสำเร็จ และความสำเร็จระยะสั้น มี 2 ปัจจัย ได้แก่ ปัจจัยด้านนโยบายและยุทธศาสตร์ และด้านการสร้างความสัมพันธ์ ส่วนปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จระยะยาว มี 3 ปัจจัย ได้แก่ ปัจจัยด้านนโยบายและยุทธศาสตร์ ด้านการสร้างความสัมพันธ์ และด้านความร่วมมือ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

พุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่น ในจังหวัดอุบลราชธานี

พระมหาฉัตรชัย ปญฺญาวฑฺฒโน (พลศรี), เติมศักดิ์ ทองอินทร์, สุมาลี บุญเรือง — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่น 2. ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่น และ 3. นำเสนอพุทธบูรณาการเพื่อการส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี รูปแบบการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 18 รูปหรือคน และการสนทนากลุ่มเฉพาะโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 8 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติการวิเคราะห์เนื้อหา และการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.991 เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนที่มีสิทธิเลือกตั้งในจังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 399 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า 1. ภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุบลราชธานีสะท้อนผ่านสามด้าน ได้แก่ บุคลิกภาพมีความน่าเชื่อถือและได้รับความไว้วางใจ แรงจูงใจด้านความสำเร็จผ่านการทำโครงการที่เห็นผลเป็นรูปธรรม และความสามารถในการสร้างนวัตกรรมท้องถิ่น 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่น ในจังหวัดอุบลราชธานี พบว่า กระบวนการส่งเสริมที่ส่งผลต่อภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุบลราชธานี ได้ร้อยละ 8.40 ส่วนราชสังคหวัตถุ 4 ส่งผลต่อภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุบลราชธานี ได้ร้อยละ 15.90 และ 3. พุทธบูรณาการเพื่อการส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี ประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ การส่งเสริมเศรษฐกิจท้องถิ่น การสนับสนุนบุคลากร การส่งเสริมอาชีพสุจริตผ่านการฝึกอบรม และการสื่อสารที่สร้างสรรค์

ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลของบุคลากรในสำนักงานศึกษาธิการจังหวัด ในพื้นที่เขตตรวจราชการที่ 2 และพื้นที่เขตตรวจราชการส่วนกลาง

แทนไท อดิศัยมนตรี, เอกลักษณ์ ไชยภูมี — Wed, 25 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาความคิดเห็นต่อปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลของบุคลากร จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 2. ศึกษาปัจจัยภายในองค์กรที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลของบุคลากรและ 3. ศึกษาปัจจัยภายในองค์กรที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลของบุคลากรในสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดในพื้นที่เขตตรวจราชการที่ 2 และพื้นที่เขตตรวจราชการส่วนกลาง โดยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรในสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดในพื้นที่เขตตรวจราชการที่ 2 และพื้นที่เขตตรวจราชการส่วนกลาง จำนวน 106 คน ซึ่งสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลแบ่งออกเป็น 1. สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ การหาค่าร้อยละ และการหาค่าเฉลี่ย และ 2. สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การหาค่า t-test การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว การทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ โดยค่านัยสำคัญทางสถิติที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้กำหนดไว้ที่ระดับ 0.05

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลของบุคลากรในสำนักงานฯ ทั้ง 3 ปัจจัยภายใน ภาพรวมอยู่ในระดับมาก และมีระดับประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลของบุคลากรในสำนักงานฯ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า บุคลากรในสำนักงานฯ ที่มีปัจจัยส่วนบุคคลแตกต่างกัน มีประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลที่ไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนปัจจัยภายในองค์กรที่ศึกษา พบว่ามีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลของบุคลากรในสำนักงานฯ ทุกปัจจัย ในขณะที่ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานด้านดิจิทัลของบุคลากรในสำนักงานฯ มี 5 ปัจจัย จาก 3 ปัจจัยหลัก ได้แก่ ปัจจัยด้านแรงจูงใจในการทำงาน คือ ด้านปัจจัยค้ำจุน ปัจจัยด้านวัฒนธรรมองค์กร คือ ด้านความอดทนในความเสี่ยง ด้านเอกลักษณ์ และด้านรูปแบบการสื่อสาร และปัจจัยด้านความรู้ความเข้าใจทักษะดิจิทัล คือ ด้านคุณลักษณะ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05