การศึกษาการนำคุณธรรม 12 ประการมาพัฒนาการดำเนินชีวิต เน้นด้านคุณธรรม จริยธรรม และความกตัญญู : กรณีศึกษานิทานพื้นบ้านของจังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

การศึกษา การนำคุณธรรม 12 ประการมาพัฒนาการดำเนินชีวิต เน้นด้านคุณธรรม จริยธรรม และความกตัญญู: กรณีศึกษานิทานพื้นบ้านของจังหวัดศรีสะเกษ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาศึกษาวิเคราะห์นิทานพื้นบ้านด้านรูปแบบการนำเสนอคุณค่า ของนิทานพื้นบ้านและเพื่อศึกษาค่านิยมกลวิธีการอบรมเด็กด้านความกตัญญูและ ยังเป็นการอนุรักษ์ฟื้นฟูและเผยแพร่นิทานพื้นบ้านของชน 4 เผ่าในจังหวัดศรีสะเกษ โดยยึดหลัก 12 ประการ ซึ่งอาศัยกรอบทฤษฎีเอกกำเนิด (Monogenesis Theory) มาพิจารณา พบว่า นิทานทั้ง 40 เรื่องจาก 4 เผ่า ไม่สอดคล้องกับทฤษฎีเอกกำเนิด (Monogenesis Theory) ซึ่งผู้วิจัยได้เอามาเป็นแนวทางโดยปรากฏว่ามีส่วนน้อยที่จะเป็นแหล่งกำเนิดเดียวกัน กล่าวคือ นิทานทั้ง 40 เรื่องแตกต่างในหลากที่มาและแหล่งกำเนิด คงมีที่ใกล้เคียงกันมากคือนิทานจากบ้านหนองคู ซึ่งเป็นเผ่าลาวมีความชิดเชื้อใกล้ประเทศเพื่อนบ้านคือประเทศลาวนั่นเอง ส่วนอีก 3 เผ่า กลับมีทิศทางในการเล่านิทานแปลกแตกต่างกันไปในส่วนรูปแบบการนำเสนอ พบว่า นิทานทั้ง 40 เรื่อง มีกลวิธีการเล่าเรื่องและการดำเนินเรื่องแตกต่างกันหากแต่มีจุดมุ่งหมายเดียวกันนั่นคือ การมุ่งเน้นด้านคุณธรรม จริยธรรม และความกตัญญู ในส่วนของค่านิยม 12 ประการตามสภาพสังคมถือได้ว่ามีครบทั้ง 40 เรื่อง ทั้งนี้เพราะหลายเรื่องแทรกด้านคุณธรรม จริยธรรม และความกตัญญูแตกต่างกัน ออกไป อย่างไรก็ตามนิทานทั้ง 40 เรื่องยังสอดคล้องตามแนวทาง 12 ประการที่รัฐบาลมุ่งชูแม้สภาพแวดล้อมในปัจจุบันจะเหลื่อมล้ำและสวนทางกับความเป็นจริงและประเด็นการอนุรักษ์ฟื้นฟูและเผยแพร่นิทานพื้นบ้านของชน 4 เผ่าในจังหวัดศรีสะเกษ ครั้งนี้ยังถือเป็นจุดเริ่มต้นของการรวบรวมและเผยแพร่ในอนาคต อย่างไรก็ตาม จำนวนนิทานทั้ง 40 เรื่องของ 4 เผ่าใน 4 หมู่บ้านของจังหวัดศรีสะเกษ ถือเป็นมรดกอันล้ำค่าของชาวไทย โดยเฉพาะชาวอีสานในปัจจุบันที่สมควรรักษาไว้ในสืบนานเท่านาน ด้วยเพราะเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญยิ่งในภาพสะท้อนวิถีชีวิตของชาวอีสานสมัยก่อนได้ดียิ่ง