การจัดการเรียนรู้การสนทนาทักทาย “สวัสดีคุณครู” ด้วยภาษาไทยในฐานะภาษาที่สอง

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มุ่งนำเสนอการเรียนรู้ภาษาไทยสำหรับผู้เรียนชาวต่างชาติเรื่อง “สวัสดีคุณครู” ในประเด็น ความสำคัญของการจัดการเรียนรู้การสนทนาทักทาย “สวัสดีคุณครู” ด้วยภาษาไทยในฐานะภาษาที่สองแบบเน้นประสบการณ์ การจัดการเรียนรู้ให้ผู้เรียนชาวต่างชาติรู้จักการกล่าวทักทาย “สวัสดีคุณครู” ตามแบบวัฒนธรรมไทย การจัดการเรียนรู้ให้ผู้เรียนชาวต่างชาติรู้จักโครงสร้างบทสนทนาในการกล่าวทักทาย “สวัสดีคุณครู” และการกล่าวทักทายบุคคลอื่น ๆ ในสังคมไทย อันสะท้อนให้เห็นว่าการจัดการเรียนรู้เป็นกลวิธีของผู้สอนที่สามารถออกแบบให้ผู้เรียนเกิดความรู้ซึ่งเป็นพฤติกรรมด้านพุทธิพิสัย (พฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวกับสติปัญญา) แสดงออกถึงการเกิดการเรียนรู้ซึ่งเป็นพฤติกรรมด้านทักษะพิสัย (พฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวกับความสามารถในการปฏิบัติงาน) และมีเจตคติที่ดีต่อการเรียนรู้ซึ่งเป็นพฤติกรรมด้านจิตพิสัย (พฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวกับจิตใจ) การจัดการเรียนรู้ภาษาไทยในฐานะภาษาที่สองสำหรับผู้เรียนชาวต่างชาติย่อมแตกต่างจากการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยในฐานะภาษาแรกสำหรับผู้เรียนชาวไทย เนื่องจากการได้ภาษาแรกของบุคคลเป็นแบบการรับจากประสบการณ์ตรง (Active) โดยเรียนรู้และเลียนแบบจากบุคคลแวดล้อมที่ใกล้ชิดในวัยก่อนเข้าโรงเรียน และเมื่อเข้าโรงเรียนจึงค่อย ๆ ปรับของใหม่เข้ากับของเดิมไปเรื่อย ๆ ในขณะที่การได้ภาษาที่สองของบุคคลมักเป็นการเรียนรู้แบบรับข้อมูล (Passive) โดยเรียนรู้จากการที่เจ้าของภาษาบอก สอน หรืออธิบายอีกทั้งวัตถุประสงค์ของการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยในฐานะภาษาที่สองมักเป็นไปเพื่อให้ชาวต่างชาติสามารถสนทนาสื่อสารกับสมาชิกของสังคมเจ้าของภาษาไทยได้ผู้สอนจึงจำเป็นต้องออกแบบแผนการสอนโดยตั้งวัตถุประสงค์ปลายทางให้ผู้เรียนชาวต่างชาติสามารถสนทนาสื่อสารได้ตามขอบเขตของบทเรียนแต่ละครั้ง โดยเริ่มต้นบทเรียนจากการจัดการเรียนรู้การสนทนาที่ผู้เรียนชาวต่างชาติมีโอกาสได้ใช้ทันทีในชั้นเรียนขณะที่ผู้สอนสอน เช่น บทเรียนการสนทนาทักทายเรื่อง “สวัสดีคุณครู”ซึ่งจัดการเรียนรู้โดยใช้กรณีตัวอย่าง สถานการณ์จำลอง และบทบาทสมมติ อันเป็นการจัดการเรียนรู้แบบเน้นประสบการณ์ เพื่อให้ผู้เรียนชาวต่างชาติมีประสบการณ์การใช้ภาษาไทย และสามารถสนทนาทักทายด้วยภาษาไทยได้ในสถานการณ์ภายนอกชั้นเรียนได้ในที่สุด