คุณธรรมของขงจื๊อสู่คุณลักษณะครูที่ดี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดเรื่องคุณธรรมของครูตามหลักปรัชญาขงจื๊อ เพื่อประยุกต์ใช้ในการพัฒนาครูให้มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ขงจื๊อเป็นนักปรัชญาจีนที่มีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อความคิด ค่านิยม และวัฒนธรรมจีนมาอย่างยาวนาน คำสอนของท่านยังคงทรงคุณค่าและสามารถนำมาปรับใช้กับครูในยุคปัจจุบันได้เป็นอย่างดี บทความนี้นำเสนอคุณธรรม 8 ประการตามแนวคิดขงจื๊อ ซึ่งประกอบด้วย เหริน (ความเมตตา) อี้ (ความชอบธรรม) หลี่ (มารยาท) จื่อ (ความรอบรู้) ซิ่น (ความซื่อสัตย์) หยง (ความกล้าหาญ) เชียน (ความถ่อมตน) และ กง (ความเคารพ) โดยอธิบายความหมาย และแนวทางการนำไปใช้ในบริบทของความเป็นครู คุณธรรมเหล่านี้จะช่วยให้ครูสามารถพัฒนาศิษย์ได้อย่างเต็มศักยภาพ ทั้งด้านความรู้และคุณธรรม ผ่านการเป็นแบบอย่างที่ดีและกระบวนการสอนที่มีประสิทธิภาพ อันจะนำไปสู่การสร้างคนดีและคนเก่งเพื่อพัฒนาสังคมต่อไปในอนาคต แนวคิดของขงจื๊อยังคงทันสมัยและเป็นแนวทางสำคัญในการพัฒนาครูได้อย่างยั่งยืน
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
CC Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
เฉลิมพล เกิดเจริญ. (2562). หลักการศึกษาในปรัชญาขงจื๊อ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชวลิต ชูกำแพง. (2550). การวิจัยในชั้นเรียน. กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ทิศนา แขมมณี. (2563). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนวรรณ เหมือนวงศ์. (2562). บุคลิกภาพของครูที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการสอน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2556). การพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรชัย หนูแก้ว. (2554). หลักการศึกษา. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
พระมหาบุญเลิศ วรธมฺโม. (2563). คุณธรรมจริยธรรมสำหรับวิชาชีพครู. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม. (2542, 19 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 116 ตอนที่ 74 ก. หน้า 1-23.
พระอรุณ พุทฺธินนฺโท. (2546). รัฐบาลที่เลวร้ายยิ่งกว่าเสือ…สุภาษิตขงจื๊อ กับคำถามแรกของปี 2546. นิตยสารศิลปวัฒนธรรม, จาก https://www.silpa-mag.com/quotes-in-history/article_6660. สืบค้น 10 ตุลาคม 2567.
รัตนะ บัวสนธ์. (2563). คุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพครู. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
วรินทิพย์ มาศชาย. (2563). การพัฒนาบุคลิกภาพความเป็นครูมืออาชีพ. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
อำนวย คำตื้อ. (2561). ขงจื๊อ: ปรมาจารย์แห่งแดนมังกร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.
Ames, R. T., & Rosemont, H. (1998). The Analects of Confucius: A philosophical translation. New York, NY: Ballantine Books.
Chan, W. T. (1963). A source book in Chinese philosophy. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Good, C. V. (1973). Dictionary of education (3rd ed.). New York: McGraw-Hill.
Huang, C. C. (1997). The Analects of Confucius. Oxford University Press.
Shim, S. H. (2008). A philosophical investigation of the role of teachers: A synthesis of Plato, Confucius, Buber, and Freire. Teaching and Teacher Education, 24(3), 515-535.
Tan, C. (2017). Teaching and learning in Confucian perspective. In Educational Theory and Contestable Values in Liberal Societies (pp. 95-113). Springer, Singapore.
Tu, W. (1998). Humanity and self-cultivation: Essays in Confucian thought. Boston, MA: Cheng & Tsui.
Yao, X. (2000). An Introduction to Confucianism. Cambridge: Cambridge University Press.