การรังแกบนโลกไซเบอร์ของเยาวชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้: ผลกระทบจากการอบรมเลี้ยงดูเชิงลบในครอบครัว

Main Article Content

เกษตรชัย และหีม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลกระทบจากการอบรมเลี้ยงดูเชิงลบในครอบครัวต่อการรังแกบนโลกไซเบอร์ของเยาวชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกกับเยาวชนกลุ่มที่รังแกผู้อื่นบนโลกไซเบอร์ 21 คน เยาวชนกลุ่มที่ถูกผู้อื่นรังแกบนโลกไซเบอร์ 21 คน พ่อแม่ผู้ปกครองของเยาวชน 21 คน และนักวิชาการ 15 คน ซึ่งใช้แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล แล้ววิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา โดยใช้หลักตรรกเทียบเคียง แนวความคิด ทฤษฎี และงานวิจัยควบคู่บริบท ผลการวิจัยพบว่า การอบรมเลี้ยงดูเชิงลบ ได้แก่ การอบรมเลี้ยงดูแบบควบคุม การอบรมเลี้ยงดูแบบปล่อยปละละเลย และการอบรมเลี้ยงดูแบบรักตามใจ ล้วนส่งผลกระทบต่อการรังแกบนโลกไซเบอร์ เนื่องจากส่งผลต่อการพัฒนาบุคลิกภาพและพฤติกรรม โดยทำให้เยาวชนขาดความอบอุ่นขาดการสนับสนุน การได้รับความรุนแรงหรือการลงโทษอย่างรุนแรง การขาดการควบคุมและการดูแล การขาดการสร้างค่านิยมและทัศนคติที่ดี และการเลียนแบบพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ซึ่งผลการวิจัยนี้เป็นประโยชน์ในการนำไปใช้ในการกำหนดนโยบายที่ดีและยุทธศาสตร์ที่เป็นรูปธรรมในการป้องกัน เฝ้าระวัง แก้ปัญหา และลดปัญหาการรังแกบนโลกไซเบอร์ของเยาวชน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
และหีม เ. . (2024). การรังแกบนโลกไซเบอร์ของเยาวชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้: ผลกระทบจากการอบรมเลี้ยงดูเชิงลบในครอบครัว. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 3(2), 23–40. สืบค้น จาก https://so08.tci-thaijo.org/index.php/jeduyru/article/view/4183
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จิราภา เต็งไตรรัตน์, นพมาศ อุ้งพระ (ธีรเวคิน), รัจรี นพเกตุ, รัตนา ศิริพานิช, วารุณี ภูวสรกุล, ศรีเรือน แก้วกังวาน, ศันสนีย์ ตันติวิท,

สิริอร วิชชาวุธ และอุบลวรรณ ภวกานันท์. (2554). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ชาย โพธิสิตา. (2554). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ณัฐรัชต์ สาเมาะ. (2556). การรับรู้ของเยาวชนต่อการรังแกในพื้นที่ไซเบอร์. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ธันยากร ตุดเกื้อ และมาลี สบายยิ่ง. (2560). รูปแบบ ผลกระทบ และวิธีการจัดการเมื่อถูกรังแกบนโลกไซเบอร์ของนักศึกษาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคใต้ของประเทศไทย. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 9(2), 220-236.

ธาดา สืบหลินวงศ์, พรรณแข มไหสวริยะ และสุธี พานิชกุล. (2551). แนวทางจริยธรรมการทำวิจัยในคนในประเทศไทย พ.ศ.2550. กรุงเทพฯ: ชมรมจริยธรรมการทำวิจัยในคนในประเทศไทย.

นงนุช จินดารัตนาภรณ์. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อทักษะและความสามารถในการใช้อินเทอร์เน็ตของวัยรุ่นไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 24(1), 81-100.

ปัญญาสมาพันธ์เพื่อการวิจัยความเห็นสาธารณะแห่งประเทศไทย. (2552). พฤติกรรมการข่มเหงรังแกผ่านโลกไซเบอร์ของเยาวชนไทยเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว, มหาวิทยาลัยมหิดล.

ปัญญาสมาพันธ์เพื่อการวิจัยความเห็นสาธารณะแห่งประเทศไทย. (2554). การจัดการพฤติกรรมการข่มเหงรังแกผ่านโลกไซเบอร์ด้วยการมีส่วนร่วมของครอบครัว. กรุงเทพฯ: สถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว,มหาวิทยาลัยมหิดล.

ฤทัยชนนี สิทธิชัย และธันยากร ตุดเกื้อ. (2560). พฤติกรรมการรังแกบนโลกไซเบอร์ของเยาวชนในสามจังหวัดชายแดนใต้. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 28(1), 86-99.

ฤทัยชนนี สิทธิชัย. (2560). พฤติกรรมการรังแกบนโลกไซเบอร์ของวัยรุ่น. สงขลา: ชานเมืองการพิมพ์.

วิมลทิพย์ มุสิกพันธ์, สุจินดา ย่องจีน และสาลินี จันทร์เจริญ. (2554). การจัดการพฤติกรรมข่มเหงรังแกผ่านโลกไซเบอร์ด้วยการมีส่วนร่วมของครอบครัว. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

วิโรจน์ อารีย์กุล. (2553). ความรุนแรงในเด็กวัยรุ่นและสื่อ.(Violence in Adolescent and Media) [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2567, จาก : http://www.teenrama.com/dad_mam/old_dad_mam6.htm.

ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2549). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย เล่ม 2: แนวคิดเชิงทฤษฎีวัยรุ่น-วัยสูงอายุ. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศิวพร ปกป้อง และวิมลมลทิพย์ มุสิกพันธ์. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อทัศนคติและพฤติกรรมการกระทำความรุนแรงทั้งทางกายภาพและการข่มเหงรังแกผ่านโลกไซเบอร์ของเยาวชนไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน). (2559). รายงานประจำปี 2559 สำนักพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ : ชีวิตมั่นคงบนเศรษฐกิจดิจิทัล Beyond the Future "ก้าวล้ำอนาคต". กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). การสำรวจการมีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน พ.ศ. 2561 ไตรมาส 4. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

อับดุลฟาตะห์ มะสาแม, นูรฮุดา มะสาแม, เฟาซาน มาปะ และสุรีลักษณ์ มะ (2564). ปัจจัยการกลั่นแกล้งบนสังคมออนไลน์ของเยาวชนสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสาร อัล-ฮิกมะฮฺ มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 11(22), 275-290.

Anderson, M. (2024). Emerging social media apps to watch in 2024 [Online]. Search on November 5, 2024, Retrieved from : https://www.trezy.io

Anker, C. K. (2011). Bullying in the age of technology: A literature review of cyberbullying for school counselors (Unpublished master’s thesis). University of Wisconsin-Stout, Menomonie, WI.

Baldwin, M., & Dadds, M. R. (2020). Family environment and adolescent aggression in online and offline contexts. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 61(6), 665-673.

Bandura, A. (1977). Social Learning Theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.

Baumrind, D. (1991). Parenting styles and adolescent development. In The encyclopedia on adolescence. New York: Garland.

Christine, H. (2008). Online disinhibition effect and cyberbullying in teenagers. CyberPsychology & Behavior, 11(3), 239-243.

DeSmet, A., Veldeman, C., Poels, K., Bastiaensens, S., Van Cleemput, K., Vandebosch, H., & DeBourdeaudhuij, I. (2014).Determinants of self-reported bystander behavior in cyberbullying incidents amongst adolescents. Cyberpsychol Behav Soc Netw 17(4), 207-15.

Espelage, D. L., Bosworth, K., & Simon, T. R. (2013). Examining the social contexts of bullying behaviors in early adolescence. Journal of Counseling & Development, 78(3), 326-333.

Field, A. P. (2006). Discovering statistics using SPSS (2nd ed.). London: Sage.

Hinduja, S., & Patchin, J. W. (2018). Connecting adolescent suicide to the severity of cyberbullying and the role of parental supervision. Journal of Adolescent Health, 62(5), 572-578.

Hines, N. (2011). Traditional bullying and cyber-bullying: Are the impact on self-concept the same? (Unpublished master’s thesis). Western Carolina University, Cullowhee, NC.

Hosozawa, M., Bann, D., & Asher, L. (2021). Parenting style and adolescent mental health: international comparative study. The Lancet Child & Adolescent Health, 5(7), 520-530.

Justin, W. P. (2022). Cyberbullying among asian american youth before and during the COVID‐19 pandemic. Journal of School Health, 93(1), 82-87.

Kalaitzaki, A. E., & Birtchnell, J. (2014). The role of early parenting and attachment in cyberbullying: A path analysis model. Journal of Interpersonal Violence, 29(6), 1171-1192.

Kowalski, R. M., Giumetti, G. W., Schroeder, A. N., & Lattanner, M. R. (2014). Bullying in the digital age:

a critical review and meta-analysis of cyberbullying research among youth. Psychological Bulletin, 140(4), 1073-1137.

Laeheem, K. (2014). Domestic violence behaviors between spouses in Thailand. Asian Social Sciences, 10(16), 152-159.

Lefler, L., & Cohen, S. (2014). Parenting practices and cyber aggression: The role of familial factors. Cyberpsychology: Journal of Psychosocial Research on Cyberspace, 8(3), 50-68.

Litwiller, B., & Brausch, A. M. (2013). Cyberbullying and physical bullying in adolescent suicide: The role of violent behavior and substance use. Journal of Youth and Adolescence, 42(5), 675-684.

Murray, S., Van Harmelen, A. L., & Boyes, M. (2020). Family dysfunction and adolescent cyberbullying: the role of online risk-taking. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 23(5), 300-307.

Pinchot, J., & Paullet, K. (2013). Youth perspectives on cyberbullying: Insights for parents and educators. International Journal of Cyber Criminology, 5(4), 315-327.

Statusbrew. (2024). 100+ social media statistics you need to know in 2024 [Online]. Search on November 5, 2024,. Retrieved from : https://www.statusbrew.com

Tarapdar, S. & Kellett, M. (2013). Cyberbullying: Insights and age-comparison indicators from a youth-led study in England. Child Indicators Research, 6(3), 461-477.

Tudkuea, T. & Laeheem, K. (2014). Development of Indicators of Cyberbullying among Youths in Songkhla Province. Asian Social Science, 10(14), 74-80.

Wölfer, R., Schultze-Krumbholz, A., Zagorscak, P., Jäkel, A., Göbel, K., & Scheithauer, H. (2013). Prevention 2.0: targeting cyberbullying@ school. Prevention Science, 15(6), 879-887.

Wright, M. F., & Li, Y. (2021). The role of parenting in cyberbullying: A systematic review. Computers in Human Behavior, 122(1), 106856.

Zahraa, H. A., & Ghada, A. Hi. (2024). The evolution of cyberbullying in children and adolescents. International journal of religion, 5(11), 323-332.