การจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่ยั่งยืน กรณีศึกษาตำบลบ้านด่าน อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว

บทคัดย่อ

บทความวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่ยั่งยืน กรณีศึกษา ตำบลบ้านด่าน อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยใช้การสัมภาษณ์ข้อมูลเชิงลึก 3 กลุ่ม คือ 1) ผู้นำชุมชน 2. เจ้าหน้าที่ของรัฐ และ 3) ผู้ประกอบการ โดยใช้วิธีการแบบเจาะจง และวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามประเมินศักยภาพการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร เป็นเครื่องมือวิจัยในการเก็บรวบรวมข้อมูล จากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน สุ่มแบบตามความสะดวก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย (x̄) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ผลการวิจัยเชิงปริมาณ พบว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง จำนวน 218 คน คิดเป็นร้อยละ 54.50 อายุ 41-50 ปี จำนวน 168 คน คิดเป็นร้อยละ 42.00 การศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี จำนวน 279 คน คิดเป็นร้อยละ 69.75 อาชีพเกษตรกร จำนวน 112 คน คิดเป็นร้อยละ 28.00 รายได้เฉลี่ยต่อเดือน มีรายได้ 5,000 – 10,000 บาท จำนวน 220 คน คิดเป็นร้อยละ 55.00 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ความคิดเห็นด้วยต่อตัวชี้วัดการจัดการ การท่องเที่ยวเชิงเกษตร ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.59 (x̄ = 3.59) ผลการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การวิเคราะห์ จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส อุปสรรค มีดังนี้ 1) ด้านพื้นที่ทุนทรัพยากรธรรมชาติ ทุนวัฒนธรรม 5 ชาติพันธุ์ และทุนทางสังคม 2) ด้านการจัดการจัดตั้งมหาวิทยาลัยเกษตรกร หมู่ที่ 3 บ้านไทยสามารถ 3) ด้านกิจกรรมและกระบวนการท่องเที่ยว การจัดกิจกรรมท่องเที่ยวที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตของชุมชน 5 ชาติพันธุ์ ไทญ้อ จีน ลาว เวียดนาม และกัมพูชา 4) ด้านการมีส่วนร่วมภาคีเครือข่าย