การตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อความตั้งใจกลับมาเที่ยวซ้ำของ แหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดนครราชสีมา, ประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อความตั้งใจกลับมาเที่ยวซ้ำของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดนครราชสีมา โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวที่เคยเดินทางมา
แหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดนครราชสีมา จำนวน 385 คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูล
โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐาน
ด้วยการวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า การตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อความตั้งใจกลับมาเที่ยวซ้ำของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดนครราชสีมา เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านการเชื่อมโยง
(β = 0.226) ด้านการกระทำ (β = 0.199) ด้านความรู้สึก (β = 0.178) ด้านความคิด (β = 0.173) และ
ด้านประสาทสัมผัส (β = 0.151) ส่งผลทางบวกต่อความตั้งใจกลับมาเที่ยวซ้ำของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร
ในจังหวัดนครราชสีมา ตามลำดับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และการตลาดเชิงประสบการณ์
สามารถร่วมกันพยากรณ์กับความตั้งใจกลับมาเที่ยวซ้ำของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดนครราชสีมา
โดยประสิทธิภาพในการพยากรณ์ได้ร้อยละ 54.50
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความในวารสารเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราขสีมา
บทความที่ปรากฎในวารสารเป็นความคิดเห็นของผู้แต่งเพียงอย่างเดียวซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวารสาร
เอกสารอ้างอิง
กรมการท่องเที่ยว. (2567). คู่มือการตรวจประเมินมาตรฐานคุณภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.dot.go.th/ebooks/ebooks-view/732. [20 พฤศจิกายน 2566].
จันทร์จิตต์ ฐนะศิริ. (2567). “ศักยภาพการตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อการกลับมาเที่ยวซ้ำของนักท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุง.” ศิลปศาสตร์ปริทัศน์. 19(1) : 193-208.
ฐิตาภา ตันติพันธุ์วดี. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจ และความตั้งใจกลับไปเที่ยวซํ้า ของนักท่องเที่ยว
ที่เลือกเดินทางท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต ช่วงการระบาดโควิด - 19. วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ติกาหลัง สุขกุล และคณะ. (2565). “กลยุทธ์การตลาดเชิงประสบการณ์โครงการอบรมเชิงปฏิบัติการ เทคนิค
การถ่ายภาพให้สวยด้วยกล้องดิจิทัลของนักเรียน มัธยมศึกษาตอนปลาย ในจังหวัดกาญจนบุรีที่มีต่อ
การรับรู้ของผู้บริโภค.” วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร. 19(2) : 131-153.
ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2551). การประยุกต์ใช้ SPSS วิเคราะห์ข้อมูลงานวิจัย. กาฬสินธุ์ : ประสานการพิมพ์.
ธนาวัฒน์ ปัทมฤทธิกุล และ ประนิทัศ ภูขีด. (2567). “ปัจจัยสู่ความสำเร็จในการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร : กรณีศึกษาแหล่งท่องเที่ยว เชิงเกษตรในจังหวัดนครราชสีมา.” วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม. 14 (2) : 143-157.
ธนันญาดา จันดอนทรี. (2568). 20 ที่เที่ยวฟาร์มโคราช สายกิจกรรมห้ามพลาด สิ้นปีนี้ต้องลุย. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.wongnai.com/listings/attractions-farmstays-korat. [1 มกราคม 2567].
ปัญญาดา นาดี. (2561). “การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรสู่ความยั่งยืน.” วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอิสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 8(2) : 113 - 124.
ฝนริน ชนะกำโชคเจริญ. (2563). อิทธิพลของการตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อความพึงพอใจ การแนะนำ
ต่อและการกลับมาเยือนซ้ำของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มาเยี่ยมชมมิวเซียมสยาม. วิทยานิพนธ์
ธุรกิจมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พรสวัสดิ์ สิงห์ยาม และคณะ. (2567). “การประเมินผลตอบแทนทางสังคมเพื่อสร้างความยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มหัตถกรรมผ้าไหมบ้านดู่.” วารสารชุมชนวิจัยและพัฒนาสังคม. 18(2) : 232-251.
ภัทร์นฤณน์ กะโห้แก้ว และวสุธิดา นุริตมนต์. (2567). “อิทธิพลของประสบการณ์ของนักท่องเที่ยว และภาพลักษณ์ของจุดหมายปลายทาง ที่ส่งผลต่อการกลับมาท่องเที่ยวซํ้าเมืองมรดกโลก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา.” สหวิทยาการและความยั่งยืนปริทรรศน์ไทย. 13(1) : 110-123.
วรรณพร ผาสุข, ธนภณ นิธิเชาวกุล, และกัญจนวลัย นนทแก้ว แฟร์รี่. (2565). “การตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อการกลับมาท่องเที่ยว ซ้ำในเขตพื้นที่เมืองพัทยาของกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวไทย.” วารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมาย. 18(1) : 82-94.
สุนิษา ธงจันทร์ และคณะ. (2567). “แนวทางการบริหารความเสี่ยงหลังการระบาดใหญ่ของโควิด-19 ด้วยการพัฒนาห่วงโซ่คุณค่าสินค้าและบริการใหม่อย่างยั่งยืน: กรณีศึกษาชุมชนด่านเกวียน.” วารสารชุมชนวิจัยและพัฒนาสังคม. 18(2). 290-308.
สำนักงานจังหวัดนครราชสีมา. (2567). ข้อมูลทั่วไปจังหวัดนครราชสีมา. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : http://www. nakhonratchasima.go.th. [5 มีนาคม 2567].
สุธิษา เชญชาญ, สุมาลี สว่าง, และอัมพล ชูสนุก. (2564). “ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจมาเที่ยวซํ้าและความยินดีแนะนําของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีต่อแหล่งท่องเที่ยวมรดกทางประวัติศาสตร์ในจังหวัดลพบุรี.” วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 9(4) : 1485-1496.
Ajzen, I., and Fishbein, M. (1980). Understanding attitudes and predicting social behavior.
New Jersey : Prentice-Hall.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techiques. New York : John Wiley and Sons.
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of psychological testing. 5th ed. New York : Harper & Row.
Organic Farm Thailand. (2024). Khok Nong Na and sustainable development goals. [Online]. Available : https://www.organicfarmthailand.com/khok-nong-na-and-sustainable-development-goals/. [16 August 2024].
Pine, B. J., II., and Gilmore, J. H. (1999). The experience economy: Work is the theatre and every business a stage. Boston : Harvard Business School Press.
Schmitt, B. H. (1999). Experiential Marketing: How to Get Customers to Sense, Feel, Think, Act, Relate to Your Company and Brands. New York : Free Press.
SDG Move. (2021). Sustainable tourism and the SDGs. [Online]. Available : https://www.sdgmove.com/
/07/31/sdg-vocab-41-sustainable-tourism/. [31 July 2021].
Zhang, H., Wu, Y., and Buhalis, D. (2018). “A model of perceived image, memorable tourism experiences and revisit intention.” Journal of Destination Marketing and Management. 8 : 326-336.