แนวทางการส่งเสริมอัตลักษณ์อาหารท้องถิ่นเพื่อการท่องเที่ยวเชิงอาหาร อย่างสร้างสรรค์ กรณีศึกษา ตำบลด่านจาก อำเภอโนนไทย จังหวัดนครราชสีมา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาอัตลักษณ์อาหารท้องถิ่น
เพื่อการท่องเที่ยวเชิงอาหารอย่างสร้างสรรค์ และเพื่อเสนอแนวทางการส่งเสริมอัตลักษณ์อาหารท้องถิ่นเพื่อการท่องเที่ยวเชิงอาหารอย่างสร้างสรรค์ โดยเป็นกรณีศึกษา ตำบลด่านจาก อำเภอโนนไทย จังหวัดนครราชสีมา เครื่องมือวิจัยคือ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง (Semi-structured interview) และเก็บรวบรวมข้อมูลจาก
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 20 คน ได้แก่ ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในหน่วยงานภาครัฐ จำนวน 5 คน และกลุ่มคนท้องถิ่น ตำบลด่านจาก อำเภอโนนไทย จังหวัดนครราชสีมา จำนวน 15 คน
ผลการศึกษา พบว่า อาหารท้องถิ่นของตำบลด่านจาก อำเภอโนนไทย จังหวัดนครราชสีมา ได้แก่ น้ำตับ อันสะท้อนให้เห็นรูปแบบการดำรงชีวิตและวัฒนธรรมอาหารของคนท้องถิ่น ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่
1) มิติด้านสัญลักษณ์ของพื้นที่ (Symbolic Dimension), 2) มิติด้านโครงสร้าง (Structural Dimension), 3) มิติด้านสังคม (Social dimension) และ 4) มิติด้านพื้นที่ (Spatial Dimension) แนวทางการส่งเสริมอัตลักษณ์
อาหารท้องถิ่นเพื่อการท่องเที่ยวเชิงอาหารอย่างสร้างสรรค์ ประกอบด้วย 1) การจัดตั้งกลุ่มผู้ประกอบการ
เพื่อเสริมสร้างความร่วมมือและเพิ่มขีดความสามารถในการผลิต 2) การพัฒนาบรรจุภัณฑ์ เพื่อเพิ่มความน่าสนใจของผลิตภัณฑ์และความสามารถในการแข่งขันทางการตลาด 3) ประชาสัมพันธ์ให้เป็นที่รู้จักกับกลุ่มลูกค้าเป้าหมาย และ 4) การจัดอบรมเพื่อยกระดับคุณภาพและมาตรฐานของผลิตภัณฑ์อาหารท้องถิ่น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความในวารสารเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราขสีมา
บทความที่ปรากฎในวารสารเป็นความคิดเห็นของผู้แต่งเพียงอย่างเดียวซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวารสาร
เอกสารอ้างอิง
กติกา กลิ่นจันทร์แดง และศิริเพ็ญ ดาบเพชร. (2564). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอาหารด้วย
อัตลักษณ์ของอาหารท้องถิ่น. วารสารชุมชนวิจัย. 15(3) : 144-157.
กรุงเทพธุรกิจ. (2561). ททท.ชวนส่งทริปกินใน 55 เมืองรองประกวดชิงรางวัลหลักล้าน. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.bangkokbiznews.com/pr-news/biz2u/244818. [20 มีนาคม 2565].
เกศณีย์ สัตตรัตนขจร, สนธิญา สุวรรณราช และกาญจนา คุมา. (2563). “การพัฒนาอาหารท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมเพื่อหนุนเสริมการท่องเที่ยวสร้างสรรค์เชิงวัฒนธรรมของจังหวัดลำปาง.” วารสารอารยธรรมศึกษา
โขง-สาละวิน. 11(1) : 152-173.
ณัฐกฤตา ศรีวิชัยโย. (2566). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์จังหวัดลำปาง. วิทยานิพนธ์
ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการท่องเที่ยวและโรงแรม วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยพะเยา.
ธนภูมิ อติเวทิน. (2552). พัฒนาการของการท่องเที่ยวเพื่อรับประทานอาหารในประเทศไทย. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 30(1) : 38-57.
พรรณี สวนเพลง และคณะ. (2559). การท่องเที่ยวเชิงอาหาร. รายงานภาวะเศรษฐกิจท่องเที่ยว. 4(2) : 38-45.
มณีกาญจน เขียวรัตน์ และคณะ. (2564). “ศักยภาพอาหารท้องถิ่นเพื่อสร้างความได้เปรียบด้านการท่องเที่ยว
เขตอำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี.” วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 16(3) : 191-203.
ยุทธศักดิ์ สุภสร. (2560). “การนําเสนอทิศทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวของททท. ปี 2561.” จุลสารวิชาการ
การท่องเที่ยว การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. [ออนไลน์]. 3(4) : 60-67. แหล่งที่มา https:// tatreviewmagazine.com/e_magazine/vol-3-no-4-october-december-2017/. [20 มีนาคม 2565].
วริศ เชาวนศิลป์ และเจริญชัย เอกมาไพศาล. (2565). “การท่องเที่ยวเชิงอาหารในประเทศไทยภายใต้การระบาดของโรคโควิด-19.” วารสารธรรมศาสตร์. 41(3) : 116-138.
สุดารัตน์ ชามาตร, ปารีรัตน์ อุ่นชัย และชนกพร จักรชุม. (2567). “การรับรู้อาหารท้องถิ่นของนักท่องเที่ยวชาวไทยในจังหวัดนครพนม.” วารสารมนุษยสังคมศาสตร์. 2(1) : 37-52.
สุนี ศักดาเดช. (2549). อาหารท้องถิ่น. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เสาวภา ศักยพันธ์. (2548). อาหารท้องถิ่น. เชียงใหม่ : คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
เสรี วงษ์มณฑา. (2564). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์: นวัตกรรมการเคลื่อนขยับของการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม. วารสารศิลปศาสตร์ (วังนางเลิ้ง) มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. 1(1) : 1-24.
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดนครราชสีมา. (ม.ป.ป.) . อาหารพื้นเมือง. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https:// nakhonratchasima.m-culture.go.th/th/db_72_nakhonratchasima_9. [6 มิถุนายน 2568].
Bessière, J. (1998). Local Development and Heritage: Traditional Food and Cuisine as Tourist Attractions in Rural Areas. Sociologia Ruralis. 38(1) : 21-34.
Hall, M. (2005). Rural Wine and Food Tourism Cluster and Network Development. In Rural tourism and sustainable business. Bristol: Channel View Publications Ltd.
Hall, M., & Sharples, L. (2003). The consumption of experiences or the experience of consumption? An introduction to the tourism of taste. In M. Hall, L. Sharples, R. Mitchell, N. Macionis & B. Cambourne (Eds.), Food Tourism Around the World development, management and markets (pp. 1-24). oxford: Butterworth-Heinemann.
Hegarty, J. A., & O’Mahony, G. B. (2001). Gastronomy: A phenomenon of cultural expressionism and an aesthetic for living. International Journal of Hospitality Management. 20(1) :
-13.
Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publications.
Richards, G., & Raymond, C. (2000). Creative Tourism. ATLAS News. (23) : 16-20.
Wolf, E. (2002). Culinary Tourism: A Tasty Economic Proposition. International Culinary Tourism Task Force.