แนวทางการพัฒนาความพร้อมในการสอบรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาคลังข้อสอบวัดสมรรถนะนักศึกษาครูตามกรอบการประเมินสมรรถนะทางวิชาชีพครูของคุรุสภา และ 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาความพร้อมเพื่อการสอบรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 5 จำนวน 454 คน และหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู จำนวน 173 คน ของมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) ข้อสอบวัดสมรรถนะนักศึกษาครูตามกรอบการประเมินสมรรถนะทางวิชาชีพครูของคุรุสภา จำนวน 4 รายวิชา 2) แบบสอบถามแนวทางการพัฒนาความพร้อมเพื่อการสอบรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู และ 3) แบบสัมภาษณ์แนวทางการพัฒนาความพร้อมเพื่อการสอบรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู ผลการวิจัย พบว่า การพัฒนาข้อสอบเพื่อการสอบรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู จำนวน 4 รายวิชา ได้แก่ วิชาชีพครู การใช้ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร การใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการศึกษา แต่ละวิชามีคุณภาพข้อสอบด้านความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา ความยากง่าย และค่าอำนาจจำแนกเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด และแนวทางในการพัฒนาความพร้อมเพื่อการสอบรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู พบว่า 1) ประเมินสมรรถนะและความพร้อมในเชิงวิชาการของตนเองก่อนและหลังการเตรียมความพร้อมฯ ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2) มีการเตรียมความพร้อมในเรื่องเนื้อหา และการคิดในแง่ของทัศนคติในการทำงานที่ดี ทบทวนความรู้ที่ได้เรียนมา และพยายามหาข้อสอบมาวิเคราะห์ สรุปความรู้ในเนื้อหาของแต่ละวิชาด้วยตนเอง ทบทวนความรู้อย่างต่อเนื่อง ฝึกทำข้อสอบอย่างหลากหลาย และศึกษาเนื้อหาให้ละเอียดและกว้างมาก เนื่องจากข้อสอบเน้นการคิดวิเคราะห์ และเนื้อหาค่อนข้างยาก 3) แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ส่วนใหญ่ คือ การได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู 4) กระบวนการจัดการเรียนการสอน และการวัดและการประเมินผลตามรายวิชาในหลักสูตร มีความสัมพันธ์กับการสอบรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู 5) กิจกรรมการพัฒนาความพร้อมที่คณะฯ ดำเนินการ ควรจัดกิจกรรมล่วงหน้าในระยะเวลาที่นานกว่านี้ เพราะกิจกรรมที่จัดนั้น ยังไม่เพียงพอต่อการนำไปใช้เพื่อการสอบ
Article Details
![Creative Commons License](http://i.creativecommons.org/l/by-nc-nd/4.0/88x31.png)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
CC Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). ข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. สืบค้น 18 มีนาคม 2565, จาก https://www.ksp.or.th/
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2562. สืบค้น 18 มีนาคม 2565, จาก https://www.ksp.or.th/
กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). หลักเกณฑ์และวิธีการทดสอบและประเมินสมรรถนะทางวิชาชีพครู (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2565, จาก https://www.ksp.or.th/
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร. (2562). หลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2562). กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ดำรงค์ สุพล. (2554). ระบบคลังข้อสอบออนไลน์โดยใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อสอบรายข้อ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ดิเรก พรสีมา. (2562). ผลิตครูเพื่อให้เป็นผู้ประกอบวิชาชีพชั้นสูง หรือเพียงแค่ให้ออกไปประกอบอาชีพ. สืบค้น 18 มีนาคม 2565, จาก https://www.matichon.co.th/news-monitor/news_1394132
ธนวันต์ ศรีอมรรัตนกุล และคณะ. (2560). ผลของการเตรียมความพร้อมเพื่อสอบขึ้นทะเบียนรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ต่อความพร้อมและความเครียดของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ, 33(2), 43-53.
บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2535). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรทิพา ทักษิณ และคณะ. (2554). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน การเตรียมความพร้อม และผลการสอบความรู้เพื่อขอขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพการพยาบาล และการผดุงครรภ์ ชั้นหนึ่ง ของผู้สำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ชลบุรี. วารสารการพยาบาล, 26(3), 117-129.
เยาวดี รางชัยกุลวิบูลย์ศรี. (2552). การวัดผลและการสร้างแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2543). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2552). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล พิบูลย์. (2557). การพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลคลังข้อสอบรายวิชาการวิจัยทางการศึกษา. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.
Anderson & Krathwohl. (2001). A Taxonomy for Learning, Teaching, and Assessing:A Revision of Bloom's Taxonomy of Educational Objectives. New York: Longman.
Bloom & Krathwohl. (1956). Taxonomy of educational objectives; the classification of educational goals by a committee of college and university examiners.Handbook I: Cognitive Domain. New York, NY; Longmans, Green.