การออกแบบบัตรเกมเพื่อใช้ในการเรียนคำศัพท์ภาษาไทย - เวียดนามด้วยตนเอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างบัตรเกมที่ส่งเสริมการเรียนคำศัพท์ภาษาไทยด้วยตนเองของนักศึกษาเวียดนาม และผลสัมฤทธิ์จากการเรียนคำศัพท์ด้วยตนเองโดยใช้บัตรเกม ระหว่างก่อนเรียนกับหลังเรียนกับเกณฑ์ร้อยละ 70 รวมทั้งศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนโดยใช้บัตรเกมคำศัพท์ด้วยตนเอง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัยคือนักศึกษาชาวเวียดนามชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2023 – 2024 ที่เรียนหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิตบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยภาษาต่างประเทศแห่งมหาวิทยาลัยดานัง ประเทศเวียดนาม (University of Foreign Language Studies, The University of Danang) จำนวน 27 คน โดยเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยประกอบด้วย 1. บัตรเกมที่ส่งเสริมการเรียนคำศัพท์ภาษาไทยโดยมีคำศัพท์จำนวน 104 คำ 2. แบบทดสอบ ผลสัมฤทธิ์การเรียนคำศัพท์ด้วยตนเองโดยใช้บัตรเกมของนักศึกษาเวียดนาม จำนวน 52 ข้อเป็นแบบอัตนัย 3. แบบประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาชาวเวียดนามที่มีต่อการเรียนโดยใช้บัตรเกม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์การวิจัยครั้งนี้ คือ คะแนนเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าการเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ย (Paired sample t-test) ผลการวิจัยคือ 1) ผู้วิจัยได้บัตรเกมจำนวน 2 ชุด มีคำศัพท์จำนวน 104 คำซึ่งแบ่งเป็นคำศัพท์ภาษาไทยจำนวน 52 คำและภาษาเวียดนามจำนวน 52 คำ โดยใช้หมวดคำศัพท์ชื่อผักและผลไม้ในชีวิตประจำวัน 2) ผลสัมฤทธิ์จากการเรียนคำศัพท์ด้วยตนเอง โดยใช้บัตรเกมของนักศึกษาเวียดนามหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) นักศึกษาชาวเวียดนามมีความพึงพอใจต่อการเรียนโดยใช้บัตรเกมคำศัพท์ด้วยตนเองอยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
CC Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0
References
จุฑาทิพย์ กฐินทอง, สุรัตนา อดิพัฒน์. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้เกมเป็นฐานสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. Journal of Modern Learning Development 7(4), 320-331.
ณัฐดนัย อินทรสมใจ. (2564). การใช้เกมคำศัพท์ภาษาอังกฤษเพื่อพัฒนาความสามารถในการสะกดคำและจดจำคำศัพท์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาภาษาอังกฤษ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2540). การวิจัยทางการวัดผลและประเมินผล. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.
ปรียานุช คิมหะจันทร์. (2558). ความสำคัญของความรู้เกี่ยวกับคำศัพท์ในการเรียนภาษาอังกฤษ. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน 21(2), 181-189.
รุ่งฤดี แผลงศร. (2554). การกำหนดคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทยสำหรับผู้เรียนชาวต่างประเทศระดับต้น. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปีที่ 2(2), 165-188.
สำเนา ศรีประมงค์. (2547). การศึกษาผลการใช้เกมคำศัพท์ ประกอบการสอนที่มีต่อความคงทนในการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอัสสัมชัญระยอง. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Russell, D. H. (1961). Children Learn to Read. New York : Ginn and Company.