[Retracted Article] The Application of Active Learning in English Teaching
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article has been retracted as the request of Editor-in-Chief
There are several academic papers and research works that has shown the problems of learning English, which includes many factors that prevent learners from effectively using English for communication or work. The main problems encountered were as follows: 1) having insufficient vocabulary for use, 2) no opportunity for using language in real situation, 3) lacking grammar knowledge. From the above-mentioned problems, the researcher applied the active learning teaching method at a tutoring institution. The results showed that students were more enthusiastic in learning English, they were able to memorize vocabularies, understand the meanings and apply it into their daily life. They also built more confidence and assertiveness. They were able to communicate in English with foreigners. Therefore, it can be considered that Active Learning method can be more effective in learning English than passive learning (learning through memorization).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). บทบาทของครูในการเรียนรู้แบบ Active Learning. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก: http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID= 12972&Key (2561, ธันวาคม 2561).
จิตณรงค์ เอี่ยมสำอางค์. (2558). Active Learning แนวทางการจัดการเรียนรู้สำหรับผู้เรียน ในยุคศตวรรษที่ 21. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก: http://chitnarongactivelearning.blogspot.com (2562, 9 มกราคม).
ณัชนัน แก้วชัยเจริญกิจ. (2550). ภาวะผู้นำและนวัตกรรมทางการศึกษา: บทบาทของครูกับ Active Learning. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก: http://www.pochanukul.com. (2554, 22 มีนาคม).
ดิเรก พรสีมา.(2559). ครูไทย 4.0. กระทรวงศึกษาธิการ. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก: http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID (2562, 5 มกราคม).
ดุษฎี โยเหลา และคณะ. (2557). การศึกษาการจัดการเรียนรู้แบบ PBL ที่ได้จากโครงการสร้าง ชุดความรู้เพื่อสร้างเสริมทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ของเด็กและเยาวชน: จากประสบการณ์ความสำเร็จของโรงเรียนไทย. กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.
เดชดนัย จุ้ยชุ่ม, เกษรา บ่าวแช่มช้อย และศิริกัญญา แก่นทอง. (2559). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียน เรื่อง ทักษะการคิดของนักศึกษาในรายวิชา ทักษะการคิด (Thinking Skills) รหัสวิชา 11-024-112 ประจำภาคเรียนที่1 ปีการศึกษา 2558 ด้วยการ เรียนรู้แบบมีส่วนร่วม (Active Learning). คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์.
ทิศนา แขมมณี. (2551). รูปแบบการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
บัณฑิต ทิพากร. (2550). “การพัฒนาคณาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษา”. ใน ไพทูรย์ สินลารัตน์ บรรณาธิการ อาจารย์มืออาชีพ: แนวคิด เครื่องมือ และการพัฒนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เยาวเรศ ภักดีจิตร. (2557). Active Learning กับการพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. นครสวรรค์: สาขาวิชาสังคมศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
วิทวัส ดวงภุมเมศ และวารีรัตน์ แก้วอุไร. (2560). การจัดการเรียนรู้ในยุคไทยแลนด์ 4.0 ด้วยการ เรียนรู้อย่างกระตือรือร้น. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 11(2), 1-4.
สถาพร พฤฑฒิกุล. (2558). เอกสารประกอบการฝึกอบรม “คุณภาพผู้เรียนเกิดจากกระบวนการ เรียนรู้”. สระแก้ว: คณะเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตสระแก้ว.
สุพรรณี ชาญประเสริฐ. (2557). Active Learning: การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. นิตยสาร สสวท. 42(188), 3-6.
วารินท์พร ฟันเฟื่องฟู การจัดการเรียนรู้ Active Learning ให้สำเร็จ
Bonwell, C. C., & Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. ASHE-ERIC Higher Education Report No. 1. Washington, D.C.: The George Washington University, School of Education and Human Development.
Center for Teaching Innovation. (2562). [Online], Available: http://www.cte.cornell.edu (2019, 25 January).
Ewell, P. T. (1997). Organizing for Learning: A new Imperative. AAHEA Bulletin American Association for Higher Education. 50(4), 3-6.
Felder, R. & Brent, R. (1996). Navigating the Bumpy Road to Student-Centered Instruction. Journal of College Teaching. 44(2), 43-47.
Fink, L. D. (1999). Active Learning. [Online], Available: http://www.honolulu. hawaii.edu/intranet. (2017, 21 January).
Gifkins, J. (2015). What Is ‘Active Learning’ and Why Is It Important?. E-International Relations. [Online], Available: http://www.eir.info/2015/10/08/what-is-active learning-and-why-is-it-important. (2019, 23 January).
Johnson, D. W. (1991). Cooperation in the Classroom. American Psychological Association.
Mckinney, S. E. (2008). Developing Teachers for High-Poverty Schools: The Role of the Internship Experience. Urban Education. 43(1), 68-82. [Online], Available: http://www.eric.ed.gor (2018, 2 January).
Meyers, C., & Jones, T. B. (1993). Promoting Active Learning: Strategies or the College Classroom. San Francisco: Josey-Bass Publishers.
Shenker, J. I., Goss, S. A., & Bernstein, D. A. (1996). Instruction’s Resource Manual for Psychology: Implementing Active Learning in the Classroom. [Online], Available: http://www.s.psych/uiuic.edu/~jskenker/active.html. (2019, 23 January).
Standford Teaching Commons. (2015). Course Design Overview. [Online], Available: https://teachingcommons.stanford.edu (2018, 3 December).