บทความวิจัย การพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ ของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง “การพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ ของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล  มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช” มีวัตถุประสงค์ ๑). เพื่อศึกษาระดับการพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ ของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุวชิรพยาบาล  คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล  มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช  ๒) เพื่อเปรียบเทียบการพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ ของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุวชิรพยาบาล  คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล  มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล   ผู้วิจัยได้ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ  (Quantitative Research) เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม (Questionnaire) จากกลุ่มตัวอย่าง ๒๘๖ คน ใช้วิธีการสุ่มอย่างง่าย  วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่และค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และสถิติเชิงอนุมาน  โดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way  ANOVA) ผลการวิจัยพบว่า ๑) การพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ ของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล  มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช อยู่ในระดับที่มาก ค่าเฉลี่ยที่ ๓.๗๖ ค่าSD. ๐.๕๔  ๒) ผลการเปรียบเทียบการพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ ของผู้สูงอายุในชมรมวชิรพยาบาลจำแนกตามเพศ สถานภาพ และการเข้าร่วมกิจกรรมกับชมรม โดยภาพรวม พบว่า การพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ ไม่แตกต่างกัน ซึ่งไม่สนับสนุนกับสมมติฐานที่ตั้งไว้   และผลการเปรียบเทียบการพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ ของผู้สูงอายุในชมรมวชิรพยาบาล จำแนกตาม อายุ   การศึกษา  รายได้ต่อเดือน  ระยะเวลาการเป็นสมาชิก ประสบการณ์การปฏิบัติธรรม พบว่า มีระดับการพัฒนาตนตามหลักภาวนา ๔ แตกต่างกัน  ซึ่งสนับสนุนกับสมมติฐานที่ตั้งไว้