The Recommendation for Water Tourism Routes with Multimodal Networks Analysis in Bangkok
Keywords:
Water Tourism, Pier, Multimodal Network, Geographic Information SystemAbstract
The objective of this research was to 1) analyze models and densities of water tourist attraction, located within 400 meters radius from the ports in Bangkok and metropolitan areas and 2) recommend the water tourism routes using multimodal networks analysis in Bangkok. The results of the analysis revealed that both the Chao Phraya River and Tha Chin River attractions had clustered distribution the same. Nearest Neighbor Ratio were 0.683666 and 0.779086, respectively. The results indicated that the most crowded water attractions were in the Ratchawong Pier, Rajinee Pier, Wat Arun Ferry Pier, Tian Pier, and Wang Lang Lang Pier for a ferry to cross the Chao Phraya River. In addition, very crowded tourist attractions were in the area of Mahachai Pier, Chalom Pier, S Pier, and Pier in Nakhon Chai Si District Nakhon Pathom Province in the Tha Chin River. The results of suggesting the best routing for water tourism had 3 routes under the conditions of distance, duration, average of cruise’s speed, average of walk’s speed, and travel cost. Each route had two modes of transportation: water and pedestrian networks. The suggested route results were 1) The recreational tourist route can reach 5 tourist attractions with a total distance of 9.36 kilometers. 2) The art and science tourism route can reach 5 tourist attractions with a total distance of 5.03 kilometers. 3) The historical tourism route can reach 9 tourist attractions with a total distance of 8.438 kilometers.
References
ธัญญรัตน์ ไชยคราม และสุธาสินี แสวงดี. (2564). การเลือกเส้นทางท่องราตรีตามแนวรถไฟฟ้าและรถไฟฟ้าใต้ดิน ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลด้วยโครงข่ายหลายรูปแบบ. วารสารวิทยาศาสตร์บูรพา, 26(3), 1591-1610.
พรรณี ชีวินศิริวัฒน์. (2561). ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์: หลักการและการประยุกต์. โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิภาวี พลรัตน์. (2561). การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงนิเวศทางน้ำ กรณีศึกษา ย้อนรอยเส้นทางประวัติศาสตร์อดีตราชธานีกรุงธนบุรี [ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการวางแผนและการจัดการการท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สิงหราช สุขเพิ่ม และณัฐพล ศรีอุบล. (2558). การศึกษาเส้นทางรถไฟฟ้าในอนาคตด้วยการวิเคราะห์โครงข่ายขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบเพื่อสนับสนุนการท่องเที่ยว ครอบคลุมพื้นที่กรุงเทพมหานคร และปริมณฑล [ปริญญาวิทยาศาสตร์บัณฑิต ภาควิชาเทคโนโลยีชนบท]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สิทธปวีย์ ธนโสตถิกุลนันท์, บุรินทร์ สันติสาสน์ และพัฒน์ พิสิษฐเกษม. (2563). ตัวแบบประสิทธิภาพการบริหารจัดการธุรกิจการขนส่งทางน้ำในภาคกลางของประเทศไทย. วารสารรังสิตบัณฑิตศึกษาในกลุ่มธุรกิจและสังคมศาสตร์, 6(2), 119-135.
สุเพชร จิรขจรกุล. (2560). เรียนรู้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ ด้วยโปรแกรม ArcGIS Desktop 10.5. บริษัท เอ พี กราฟิคดีไซน์และการพิมพ์ จำกัด.
Euromonitor International. (2018). Top 100 City Destinations 2018. http://go.euromonitor.com/white-paper-travel-2018-100-cities
Maurizio, G., Paul, L., & Phil, A. (2007). Kernel density estimation and percent volume contours in general practice catchment area analysis in urban areas. GISRUK 2007: Proceedings of the Geographical Information Science Research UK 15th Annual Conference. Maynooth, Ireland.
Moinul. H., & Pawinee. L. (2007). Water Transportation in Bangkok. Journal of Architectural/Planning Research and Studies, 5(2), 1–23.
Scott. D. (2017). Human Orientation. http://activityinequality.stanford.edu/
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.