Creativity Factors Analysis of Food Industry Employees in Thailand

Main Article Content

Pansri Batrpho
Woraanong Thotongkam
Natcha Limpasirisuwan
Warantorn Wimuttisuksuntorn

Abstract

This article was aimed 1) to analyze the components of the creativity of the employees in the food industry in Thailand, and 2) to define the indicators of the creativity of the employees in the food industry in order to create a guideline for improving the quality of Thailand’s food industry. Data was collected by questionnaires from food industry operators in Thailand and 250 responses were received.  The results showed from the factor analysis that the components of the employees’ creativity could be divided into six groups; (1) the cognitive fluidity;4 indicators, (2) the challenging tasks;4 indicators,              (3)  the freedom in work process;4 indicators, (4) the proactive changes;4 indicators, (5) the continuous learning; 4 indicators, and (6) the constructive connection;4 indicators. The results of the corroborative component analysis, considering the component weight coefficient of the indicators, was also found that there were statistically significant factors weights between 0.760 – 0.916 at the level of .01. The most important variable for the creativity was the constructive connection, followed by the freedom to work,       the proactive changes, the continuous learning, the fluidity of new ideas, and the challenging tasks respectively.

Article Details

How to Cite
Batrpho, P., Thotongkam, W., Limpasirisuwan, N., & Wimuttisuksuntorn, W. (2022). Creativity Factors Analysis of Food Industry Employees in Thailand: . Journal of Management Science Nakhonratchasima University, 1(1), 16–33. Retrieved from https://so08.tci-thaijo.org/index.php/jmsnrru/article/view/169
Section
Research article

References

กระทรวงอุตสาหกรรม. (2559). อุตสาหกรรมอาหาร. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : http://www.industry.go.th/ center_mng/index.php. [12 มีนาคม 2561].

จุฑารัตน์ บันดาลสิน. (2557). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์สู่นวัตกรรมการบริการพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก. 15(3) : 9-17.

ทศพร บุญวัชราภัย. (2558). ความคิดสร้างสรรค์ขององค์กรเพื่อนวัตกรรมการบริการและผลการดำเนินธุรกิจ

ปรากฏการณ์เชิงประจักษ์ของไทยบูติคโฮเทล. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

นฤมล จิตรเอื้อ และวิโรจน์ เจษฎษลักษณ์. (2564). “อิทธิพลของปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการจัดการพฤติกรรม

การทำงานเชิงสร้างสรรค์ ประสิทธิผลของนวัตกรรมและผลการดำเนินงานของธุรกิจอาหารแปรรูปในประเทศไทย” วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 6(9) : 426-443.

นารี อดุลทิฐิพัชร, อังคณา ขันตรีจินตรานนท์ และนฤมล ศราธพันธุ์. (2558). “ปัจจัยความสำเร็จและหลักเศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของผู้ประกอบการร้านอาหารไทยในกรุงเทพมหานคร.” วารสารเกษตรศาสตร์ (สังคม). 36(2) : 217-229

พลอยชมภู กิตติกุลโชติวุฒิ. (2558). “ความสามารถในการเรียนรู้ขององค์กรและประสิทธิภาพขององค์กร: การศึกษา

เชิงประจักษ์ของธุรกิจอาหารในประเทศไทย.” จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์. 37(2) : 1-23.

พีรวุฒิ ศิริศักดิ์. (2559). “ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ความคิด สร้างสรรค์ในองค์กร นวัตกรรมองค์กรที่มีต่อผลการดำเนินงานขององค์กร : กรณีศึกษา วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม(SMEs).” วารสารวิทยบริการมหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์. 27(3) : 11-23.

วาสนา คำไทย และอุมาวดี เดชธำรงค์. (2561). “ผลกระทบของการรับรู้ตรานวัตกรรมและความคิดสร้างสรรค์และ

การ มุ่งเน้นการแข่งขันที่มีต่อประสิทธิภาพการสร้างสรรค์นวัตกรรมของวิสาหกิจขนาด กลางและขนาดย่อม (SMEs) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย.” วารสารการจัดการสมัยใหม่. 16(2) : 149-160.

Aaker, D. A., V. Kumar and G. S. Day. (2001). Marketing Research. 7 th ed. New York: John Wiley & Sons

De Ciantis, S. M., and Kirton, M. J. (1996). “A psychometric reexamination of Kolb's experiential learning cycle construct: A separation of level, style, and process.” Educational and psychological measurement. 56(5) : 809-820.

Guilford, J.P. (October 1980). “Cognitive Styles: What are they?.” Journal of Educational and Psychological Measurement. 40(3) : 715-735.

Hair, J., Black, W., Babin, B., Anderson, R., and Tatham, R. (2010). Multivariate Data Analysis. 7thed. Upper Saddle River,NJ : Pearson Education.

Krejcie, R.V., and D.W. Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities.” Educational and Psychological Measurement. 30(3) : 607 – 610.

Stegmeier, D. (2008). Innovations in office design : The critical influence approach to effective

work environments. Hoboken, NJ : John Wiley & Sons.

Woodman, R. W., Sawyer, J. E., and Griffin, R. W. (1993). “Toward an theory of organizational creativity.”

Academy of Management Review. 18(2) : 293-321.

Williams, W., M., and Yang, L., T. (1999). “Organizational creativity” In Handbook of creativity :

-391. New York : Cambridge University Press.