Development to Enhance Ban Khlong Muang community products, Ban Khlong Muang Sub-district, Pak Chong District, Nakhon Ratchasima Province to commercial competition.
Main Article Content
Abstract
This research was objected to 1) study the potential and the readiness of the community for enhancing the community product to reach the commercial competition potential 2) to create the guidelines to develop the product potential reaching the sustainable competitive advantage. The research processes were 1) exploring the needs and analyzing the potential of the community products by a focus group method of 14 key informants. 2) searching for the product potential to be developed into commercial competition. The data was collected by using the questionnaire about the satisfaction of the product development from 30 people in the community, who bought or consumed Krayasart and 150 consumers at the souvenir shops in Pak Chong District. After that, the evaluation of the developed products into the commercial competition was done. The results showed that the need for the product potential development ,competing with other entrepreneurs or commercial competition, was the highest (= 3.65 , S.D.=0.43). For the guidelines of the product development, the process, the production and the new product models, the community representatives selected Krayasart as the raw material. They must develop it into various forms expanded to every kind of consumers. The package design must be modernized, convenient to carry and consume. Finally, the product design was developed into 2 kinds; 1) the snack bar and 2) the energy balls.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความในวารสารเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราขสีมา
บทความที่ปรากฎในวารสารเป็นความคิดเห็นของผู้แต่งเพียงอย่างเดียวซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวารสาร
References
ขจรศักดิ์ วงศ์วิราช และคณะ. (2554). ศักยภาพและความพร้อมในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ของผู้ประอบการวิสาหกิจชุมชน กลุ่มฮ่วมใจ๋ ตำบลแม่ทะ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง. ในเอกสารการประชุมสัมมนาเชิงวิชาการรูปแบบพลังงานทดแทนสู่ชุมชนแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 4 มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
จิตพนธ์ ชุมเกตุ. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ทางการจัดการชุมชนอย่างยั่งยืนของชุมชนไทยมุสลิม อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี. รายงานการวิจัย คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จิตรา ปั้นรูป , เอกชัย ดวงใจ และณัฐวุฒิ ปั้นรูป. (เมษายน – มิถุนายน 2565). “แนวทางการพัฒนาด้านการตลาด
ในการยกระดับผลิตภัณฑ์ผ้าทอมือของวิสาหกิจชุมชนในพื้นที่จังหวัดน่าน.” วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 42(2) : 145-160.
ณัฐนัย ตรีเนตรสัมพันธ์ และสุทัศน์ รัตนเกื้อกังวาน. (กรกฎาคม - กันยายน 2559). “การพัฒนาโมเดลธุรกิจด้วยวิธีการลีนสตาร์ทอัพ.” วารสารวิจัยและพัฒนา มจธ. 39(3) : 337-351.
ณรงค์ศักดิ์ วดีศิริศักดิ์. (2555). นวัตกรรมของการออกแบบบรรจุภัณฑ์เพื่อการตลาดเชิงสุนทรีย์ : กรณีศึกษาบรรจุภัณฑ์น้ำผลไม้. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชานวัตกรรมวิทยาการจัดการสื่อสาร บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์.
พรรณิภา ซาวคำ และคณะ. (มกราคม – เมษายน 2561). “การพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อเข้าสู่ตลาดธุรกิจโรงแรม จังหวัดเชียงราย.” วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี. 12(1) : 165 – 182.
พลชัย เพชรปลอด. (2561). 5 วิธีเพิ่มมูลค่าสินค้าด้วยเรื่องเล่า ช่วยกระตุ้นต่อมอยากซื้อของลูกค้า. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.sentangsedtee.com/career-channel/article_96344. [20 มิถุนายน 2565]
พรพิมล ศักดา. (2562). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนประเภทของใช้จากวัสดุธรรมชาติของกลุ่มอาชีพบ้านสุขเกษม ตำบลบางเลน อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ นครปฐม.
พิมพ์พิสุทธิ์ อ้วนล้ำ, ชมพูนุท โมราชาติ และกัญญา จึงวิมุติพันธ์. (2560). “การพัฒนาศักยภาพการดำเนินงานกลุ่มหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) ประเภทสมุนไพรที่ไม่ใช่อาหาร.” วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
(2) : 207 – 238.
วรรณพรรธน์ ริมผดี. (2554). หลักการออกแบบผลิตภัณฑ์และการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชน. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
วราพร โภชน์เกาะ. (2558). การพัฒนาศักยภาพการตลาดของกลุ่มชุมชนบ้านโพนสูง ตำบลหมื่นไวย อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา กรณีศึกษาฟาร์มเห็ดและสวนมะนาว. ในการประชุมหาดใหญ่วิชาการ ระดับชาติ
ครั้งที่ 6. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
วารุณี สุนทรเจริญนนท์. (2556). สร้างผลิตภัณฑ์หรือบริการสร้างสรรค์ไม่ยากอย่างที่คิด. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://hugepdf.com/download/5b33b6aa20fde_pdf. [20 มิถุนายน 2565]
วาสนา เจริญวิเชียรฉาย. (2552). โครงการออกแบบผลิตภัณฑ์ของตกแต่งจากเศษวัสดุเหลือใช้. คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. กรุงเทพฯ.
ศศิเพ็ญ พวงสายใจ และคณะ. (มกราคม – มิถุนายน 2554). “การประเมินผลเปรียบเทียบในมิติต่าง ๆ ของประชาชนในการนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้.” วารสารเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
(1) : 14-43.
สุภางค์ จันทวานิช. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุทธิศักดิ์ กลิ่นแก้วณรงค์. (2558). “การออกแบบบรรจุภัณฑ์ เพื่อผลักดันผลิตภัณฑ์ OTOP.” วารสารกรมวิทยาศาสตร์บริการ. 63(199) : 19-21
อัจจิมา ศุภจริยวัตร. (มกราคม – มิถุนายน 2565). “แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อการส่งออก กรณีศึกษา กลุ่มผ้าไหมทอมือบ้านสุขสำราญ จังหวัดสระแก้ว.” วารสารศิลปะศาสตร์และอุตสาหกรรมบริการ.
(1) : 429 – 444.
Argandoña., A. (2011). “The Management Case for Corporate Social Responsibility.” In Martí, J. M. R., Towards a new theory of the firm: Humanizing the firm and the management profession. 241-261. Fundación BBVA.
Freeman, R. E. (1984). Strategic management: A stakeholder approach. England : Cambridge University Press.
Osterwalder, A., et al. (2014 Value proposition design: How to create products and services customers want. New Jersey : John Wiley & Sons