Image of Thai Women Appearing in the Songs “One Night in Bangkok” and “Thailand”
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This qualitative research article was aimed to study and to discuss the dimension of Thai women and Thainess via two English songs; One Night in Bangkok and Thailand. The authors conducted the study through social media channel : YouTube. The concepts of orientalism by Edward W. Said, women in Southeast Asia, and image were served as the framework. For the content analysis, the thematic textual analysis was conducted. The results of the study revealed that the content of both songs presented the image and the stereotype of Thailand in 6 characteristics: (1) Thailand—which planet are you from? It was similar to live in a different world from Westerners. (2) You were a dream. It was an imagination of Thailand. (3) The hidden and active strength. The message was that Westerners were more powerful. (4) Miss Khun So was a position designation for Thailand. (5) Thailand; a land of Bang Orn, reflexed that Thailand was a female, and (6) Thailand; a rotten city, was indicated as a place of decay. In addition, the lyrics were focused on the image of femininity that was synonymous with prostitution in Thailand. Moreover, Westerners had a stereotypical image of Thailand as a land where sexual feelings can be vented and must be helped.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความในวารสารเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราขสีมา
บทความที่ปรากฎในวารสารเป็นความคิดเห็นของผู้แต่งเพียงอย่างเดียวซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวารสาร
References
กนิษฐา จันทรงาม. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างเพศสภาพต่อการให้คุณค่าตนเองของสตรีในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์วิทยศาสตรมหาบัณฑิต (สหสาขาวิชา) บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุฑาทิพย์ พรมวงศ์, อโณทัย งามวิชัยกิจ และยุทธนา ธรรมเจริญ. (มกราคม – เมษายน 2561). “พฤติกรรมการใช้บริการผับและสถานบันเทิงรอบสถานศึกษาของนักศึกษามหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานคร.” วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 12(1) : 23-37.
ชญาน์วัต ปัญญาเพชร. (2557). ศิลปะร่วมสมัยไทยภายใต้แนวคิดหลังอาณานิคมในทศวรรษที่ 1990. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาทฤษฎีศิลป์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เนติพงศ์ พู่พวง. (2560). ภาพลักษณ์ประเทศไทยในสายตาของชาวรัสเซีย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัสเซียศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ปิยะนาถ อังควานิชกุล และสุรเชษฐ สุขลาภกิจ. (มกราคม-ธันวาคม 2552). “ภาพลักษณ์สตรีไทยจากเอกสารชาวตะวันตกในสมัยอยุธยา”. วารสารประวัติศาสตร์. : 59-78.
ประสิทธิ์ แย้มศรี. (2548). ภาพลักษณ์ของผู้หญิงไทยในเพลงลูกทุ่ง: กรณีศึกษาเพลงแนวคาเฟ่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย (กลุ่มวรรณคดี) มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พลอยชมพู เชาวนปรีชา และ ฉลองรัฐ เฌอมาลย์ชลมารค. (2561). “ภาพลักษณ์ประเทศไทยในภาพยนตร์
ฮอลลีวูด”. ในการประชุมนําเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 13 ปี การศึกษา 2561
(pp. 2040-2051) บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรังสิต.
พิมพ์ฉัตร รสสุธรรม. (มกราคม-เมษายน 2565). “การส่งเสริมความเสมอภาคหญิงชายในมุมมองของคนรุ่นใหม่
ในสังคมไทย.” วารสาร มจร การพัฒนาสังคม. 7(1) : 220-231.
พีระพงศ์ แก้วแท้. (2561). Songs About Bangkok มองกรุงเทพมหานคร ฯ ผ่านเพลงจากศิลปินต่างชาติ. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.fungjaizine.com/quick_read/snacks/songsaboutbangkok. [9 กุมภาพันธ์ 2566].
รินทร์ฤดี ภัทรเดช. (2565). เรื่องเล่ากับการบริโภคเชิงสัญญะในเครื่องประดับอัญมณีชั้นนำของไทย. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการสื่อสาร บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.
รัศมี ชูทรงเดช. (2559). “ผู้หญิง” จากหลักฐานทางโบราณคดี.” ในพิพัฒน์ กระแจะจันทร์. พลังผู้หญิง แม่เมีย และเทพสตรี: ความจริง และภาพแทน. 59-72. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
อังศุมา เที่ยงประเทศ. (2561). ภาพลักษณ์ด้านการท่องเที่ยวประเทศไทยในมุมมองชาวอเมริกัน. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
อานนทวงศ์ มฤคพิทักษ์. (2562). ที่เราโกรธเพราะมีความจริงอยู่ในนั้น. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://anontawong.com/2019/12/14/angry-because-it-is-true/. [9 กุมภาพันธ์ 2566].
อุษณีย์ พรหมสุวรรณ์. (2547). ภาพลักษณ์ของผู้หญิงในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จากต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19
ถึงกลางศตวรรษที่ 20. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Third World. (2016). ทำไมเพลง One Night in Bangkok จึงเป็นเพลงเหยียดเมืองบางกอก. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.thirdworldtoday.com/post/ทำไมเพลง-one-night-in-bangkok-จ-งเป-นเพลงเหย-ยดเม-องบางกอก. [9 กุมภาพันธ์ 2566].
Andaya, B.W. (2020). Women in Southeast Asia. [Online]. Source : https://asiasociety.org/education /women-southeast-asia. [9 February 2023].
Arruda A. (2015). “Image, Social Imaginary and Social Representations.” In Sammut, G. et.al. The Cambridge Handbook of Social Representations. 128-142. Cambridge : University Press.
Azmi, N.J. et al. (September 2021). “Gender Stereotype in Toy Advertisements on Social Networking Sites.” Online Journal of Communication and Media Technologies. 11(4) : 1-14.
Banterng, T. (2021). “Creating country image through public diplomacy: The case of foreign media in Thailand.” Journal of Legal, Ethical and Regulatory Issues. 24(Special Issue 5) : 1-11
Buhmann, A. (2016). “The Constitution and Effects of Country Images: Theory and Measurement of a Central Target Construct in International Public Relations and Public Diplomacy.” Studies in Communication Sciences. 16(2) : 182–198.
Free Dictionary. (2023). Bitch. [Online]. Source : https://www.thefreedictionary.com/bitch. [11 July 2023].
Fordham, G. (2006). A New Look at Thai AIDS: Perspective from the Margin. Oxford : Berghahn Books Incorporated.
Gurgen, E.T. (December 2016). “Social and Emotional Function of Music Listening: Reasons for Listening to Music.” Eurasian Journal of Educational Research. 16 (66) : 229-242.
Ian. (2022). One Night in Bangkok. [Online]. Source : https://iamkohchang.com/blog/one-night-in-bangkok.html. [3 July 2023].
Ingenhoff, D., Segev, E., and Chariatte, J. (May 2020). “The Construction of Country Images and Stereotypes: From Public Views to Google Searches.” International Journal of Communication. 14 : 92–113.
Jowett, B. (2013). The Republic. Idaho : Roman Roads Media.
London, A. (2021). “Thailand” by Roddy Ricch. [Online]. Source : https://www.songmeaningsandfacts
.com/thailand-by-roddy-ricch/. [3 July 2023].
Kossanovaa, A. Sh., et al. (2016). “Music as the Representative of the World Picture, the Phenomenon of Culture.” International Journal of Environmental & Science Education. 11(12) :
-5181.
Kotler, P. (2000). Marketing Management. New Jersey : Prentice Hall.
Marković, I., Radosavljević, G., and Borisavljević, K. (2022). “Celebrity Endorsement Influence on Destination Image.” Naše Gospodarstvo/Our Economy. 68(4) : 66-74.
Monk-Turner, E., & Turner, C. G. (2017). “Thai Massage and Commercial Sex Work: A Phenomenological Study.” International Journal of Criminal Justice Sciences. 12(1) : 57-68.
Newton, T. (2019). One Night in Bangkok’. The Song, 35 Years Later. [Online]. Source: https:// thethaiger.com/uncategorized/one-night-in-bangkok-the-song-45-years-later-2.
July 2023].
Poltecha, S. (2017). Stereotypical Depiction of Thai Women in Hollywood Films. Master of Arts (English Language Studies) Faculty of Liberal Arts Thammasat University.
Popable. (2021). Thailand by Roddy Ricch. [Online]. Source : https://popnable.com/usa/songs/
-roddy-ricch-thailand. [3 July 2023].
Ross, T. (2019). “Media and Stereotypes.” In: Ratuva, S. The Palgrave Handbook of Ethnicity. Singapore : Palgrave Macmillan.
Said, E. W. (1979). Orientalism. New York : Random House.
Scherf, A. S. (2023). The Impact of Celebrity-Endorsed Marketing on Destination Attitudes - A Two Country Study. Master of Science (Digital Marketing) Modul University, Vienna.
Scurry, S. T. (2010). Orientalism in American Cinema: Providing an Historical and Geographical Context for Post-Colonial Theory. Master of Arts (History) the Graduate School of Clemson University.
Shopify. (2022). Most Popular Social Media Platforms in 2022 [Online]. Source : https://www. shopify.com/blog/most-popular-social-media-platforms. [9 February 2023].
Zhu, Z. and Zhang, C. (10 October 2022). “Analysis of the Relationship between National Image Building and International Communication Ability from the Perspective of Ecology under the Media Environment.” Journal of Environmental and Public Health. : 1-10.