โมเดลความสัมพันธ์การบริหารจัดการธนาคารน้ำใต้ดินเพื่อการแก้ไขปัญหาภัยแล้งและน้ำท่วมอย่างยั่งยืนในจังหวัดอุบลราชธานี

ผู้แต่ง

  • ปกิตน์ สันตินิยม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

จิตสำนึก, การเมือง, ระบอบประชาธิปไตย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโมเดลความสัมพันธ์การบริหารจัดการธนาคารน้ำใต้ดินเพื่อการแก้ไขปัญหาภัยแล้งและน้ำท่วมอย่างยั่งยืนในจังหวัดอุบลราชธานีกับข้อมูลเชิงประจักษ์  โดยใช้วิธีการเชิงปริมาณ ศึกษาจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 423 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติแบบบรรยายและการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการบริหารจัดการธนาคารน้ำใต้ดินเพื่อการแก้ไขปัญหาภัยแล้งและน้ำท่วมอย่างยั่งยืนในจังหวัดอุบลราชธานี ที่พัฒนาขึ้นสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ได้ค่าไค-สแควร์ χ2 = 88.60; df = 80; p =.239; RMSEA =.016; GFI =.980; AGFI =.950 และทุกตัวแปรในโมเดลร่วมกันอธิบายตัวแปรผลสัมฤทธิ์การบริหารจัดการธนาคารน้ำใต้ดินได้ร้อยละ 100

References

กรมทรัพยากรน้ำ. (2558). แนวคิดการจัดทำแผนยุทธศาสตร์การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ. กรุงเทพฯ: กรมทรัพยากรน้ำ.

กองเศรษฐกิจการเกษตรระหว่างประเทศ. (2562). เปิดตัวเลขดุลการค้า. สืบค้น 20 มีนาคม 2562. จาก http://www.oae.go.th/view/1/รายละเอียดภาวะเศรษฐกิจการเกษตร/31177/TH-TH

ขวัญใจ เปือยหนองแข้. (2562). ธนาคารน้ำใต้ดิน: นวัตกรรมการบริหารจัดการน้ำ. พัฒนวารสาร, 7(1), 281-282.

นิวัติ เรืองพานิช. (2547). หลักการจัดการลุ่มน้ำ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.

ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี. (2554). พัฒนาการจิตสำนึกและปฏิบัติการทางการเมืองของขบวนการเสื้อแดง ในจังหวัดเชียงใหม่ (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองและการปกครอง). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). บทนำสู่พุทธธรรม “ชีวิตงาม สังคมดี ธรรมชาติเป็นรมณีย์”. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เพ็ทแอนด์โฮม จำกัด.

พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. (2547). การไกล่เกลี่ยระงับข้อพิพาทตามแนวทางพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พิมพ์พิสุทธิ์ อ้วนล้ำ และคณะ. (2560). การจัดการความรู้เพื่อการบริหารจัดการน้ำสู่ความเข้มแข็งของชุมชนและพึ่งตนเองด้านแหล่งน้ำอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา โครงการธนาคารน้ำใต้ดิน (Ground water bank) บ้านค้ากลาง ตำบลเก่าขาม อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

วิกีพีเดียสารานุกรมเสรี. (2562). ภาคอีสาน. สืบค้น 6 กันยายน 2562, จากhttps://th.wikipedia.org/wiki/ภาคอีสาน_(ประเทศไทย).

สมเดช สีแสง. (2545). ภูมิศาสตร์-ประวัติศาสตร์ จังหวัดเพชรบูรณ์. เพชรบูรณ์: โรงพิมพ์ดีดีการพิมพ์.

สุกาญจน์ รัตนเลิศนุสรณ์. (2550). หลักการจัดการสิ่งแวดล้อมแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี ไทย-ญี่ปุ่น.

สุจินต์ ธรรมชาติ. (2549). การวิจัยภาคปฏิบัติวิธีลัด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

สุภางค์ จันทวานิช. (2564). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุเมธ งามลักษณ์. (2554). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของผู้นำกิจกรรมมหาวิทยาลัยรามคำแหง (ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการเมือง). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สุรีย์ มีผลกิจ และวิเชียร มีผลกิจ. (2545). พระพุทธกิจ 45 พรรษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บริษัทคอมฟอร์มจำกัด.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-12-30

How to Cite

สันตินิยม ป. . (2022). โมเดลความสัมพันธ์การบริหารจัดการธนาคารน้ำใต้ดินเพื่อการแก้ไขปัญหาภัยแล้งและน้ำท่วมอย่างยั่งยืนในจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 4(2), 54–68. สืบค้น จาก https://so08.tci-thaijo.org/index.php/AJPP/article/view/1399