สมรรถนะดิจิทัล : การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ภาครัฐในศตวรรษที่ 21
คำสำคัญ:
สมรรถนะดิจิทัล, การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์, ศตวรรษที่ 21บทคัดย่อ
กรอบสมรรถนะดิจิทัลที่มีความจำเป็นต่อทรัพยากรมนุษย์ขององค์กรภาครัฐในศตวรรษที่ 21 จากการทบทวนแนวคิดได้สรุปแนวทางสมรรถนะดิจิทัลออกเป็น 4 ส่วน และได้รวมหน่วยสมรรถนะเข้าไว้ในองค์ประกอบแต่ละส่วนประกอบด้วย Digital Literacy (D1) การเข้าใจดิจิทัล, Digital Skill (D2) การใช้ดิจิทัล, Problem Solving Digital (D3) การแก้ปัญหาด้วยเครื่องมือดิจิทัล และ Adaptive Digital (D4) การปรับตัวสู่การเปลี่ยนแปลงดิจิทัล ทั้งหมดนี้เป็นองค์ประกอบในการส่งเสริมในการประยุกต์ใช้ในองค์กรภาครัฐเพื่อพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในเรื่องของ 1. การฝึกอบรมและการเรียนรู้ Training & Learning 2. การส่งเสริมระหว่างบุคคลหรือความสามารถในการทำงานเป็นทีม Teamwork และ 3. การประเมินผล Evaluation สิ่งทั้งหลายจะเชื่อมโยงการพัฒนาทรัพยากรภาครัฐเป็นกระบวนการที่หมุนไปไม่มีที่สิ้นสุด เป็นการส่งเสริมสมรรถนะตั้งแต่การเริ่มต้นเข้าสู่การทำงาน จนสิ้นสุดหรือเจริญเติบโตในหน้าที่การงาน และต้องคำนึงถึงความปลอดภัยในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลให้เหมาะสมด้วย องค์กรต้องพัฒนาสมรรถนะดิจิทัลให้กับบุคลากรภาครัฐอย่างต่อเนื่องเป็นธรรม เท่าเทียมให้ทุกช่วงอายุ ทุกกลุ่มการทำงานเพราะทรัพยากรบุคคลในแต่ละองค์กรและศักยภาพของแต่ละหน่วยงานย่อมแตกต่างกันไปผู้นำต้องส่งเสริมและผลักดันบุคคลากรให้สามารถทำงานโดยใช้ดิจิทัลเทคโนโลยีเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของประชาชนและสังคมได้อย่างเหมาะสมในยุคดิจิทัล บุคลากรต้องเข้าใจ ใช้เป็นและสามารถบูรณาการการทำงานได้อย่างเหมาะสมบนพื้นฐานของความปลอดภัยในการใช้ดิจิทัลส่วนตนส่วนรวมเป็นประโยชน์ในการพัฒนาตนเองและองค์การอย่างต่อเนื่องเกิดขีดความสามารถที่เท่าทันต่อสถานการณ์ของสังคม
References
จิระพงค์ เรืองกุล. (2555). แนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยใช้หลักสมรรถนะประสบการณ์จากบริษัทชั้นนำ. วารสารวิทยาการจัดการ, 29(2), 111-127.
จุฬารัตน์ บุษบงก์. (2566). สมรรถนะดิจิทัล ทักษะเพื่อการเรียนรู้อย่างยั่งยืน ตามเป้าหมายของการประชุมเอเปคด้านการศึกษา 2020. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 18(24), 70-85.
ฉัตรณรงค์ศักดิ์ สุธรรมดี และคณะ. (2560). การประยุกต์ใช้สมรรถนะ เพื่อพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 11(1), 262-269.
ทศพร พีสะระ. (2566). สมรรถนะกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารวิจยวิชาการ, 6(3), 341-358.
เทพศักดิ์ บุณยรัตพันธุ์. (2566). การจัดการสมรรถนะด้านดิจิทัลของทรัพยากรมนุษย์กับการออกแบบรูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีความคล่องตัวสูง : ความท้าทายขององค์กรในยุคดิจิทัล. วารสารสังคมศาสตร์ นิติรัฐศาสตร์, 7(1), 1-33.
ธัญญารัตน์ พรหมสุทธิ์ และคณะ. (2564). การพัฒนาสมรรุนะทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับยุคประเทศไทย 4.0. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 10(1), 228-243.
พสุธิดา ตันตราจิณ และคณะ. (2559). ทุนมนุษย์ : การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในศตวรรษที่ 21. วารสารสุทธิปริทัศน์, 30(พิเศษ), 115-123.
ศิริรัตน์ พิริยธนาลัย และจุฑา เทพหัสดิน ณ อยุธยา. (2553). Competency สมรรถนะ เข้าใจ ใช้เป็น เห็นผล. กรุงเทพฯ: ซิกเนเจอร์ โซลูชั่นส์.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2562). ทักษะด้านดิจิทัลที่จำเป็นสำหรับข้าราชการและบุคลากรภาครัฐเพื่อปรับเปลี่ยนเป็นรัฐบาลดิจิทัล. มปท.
________. (2552). คู่มือสมรรถนะหลัก : คำอธิบายและตัวอย่างพฤติกรรมบ่งชี้. กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีฟวิ่ง.จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2563). กรอบสมรรถนะด้านดิจิทัลสำหรับพลเมืองไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
________. (2563) แผนพัฒนาความรู้ความเข้าใจประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
หมวดหมู่
License
Copyright (c) 2024 วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.