ประสิทธิผลการให้บริการประชาชนตามหลักพุทธธรรมขององค์การบริหารส่วนตำบลปากช่อง อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์

พระมหาวิทยา ธีรปญฺโญ (แพงศรี); พงศ์พัฒน์ จิตตานุรักษ์; ประสิทธิ์ พุทธศาสน์ศรัทธา; พระมหาสุพัฒน์ นนฺทปญฺโญ

ผู้แต่ง

พระมหาวิทยา ธีรปญฺโญ (แพงศรี) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พงศ์พัฒน์ จิตตานุรักษ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประสิทธิ์ พุทธศาสน์ศรัทธา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พระมหาสุพัฒน์ นนฺทปญฺโญ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ประสิทธิผล, การให้บริการประชาชน, สังคหวัตถุธรรม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ในการวิจัยดังนี้ 1. เพื่อศึกษาระดับประสิทธิผลการให้บริการประชาชนขององค์การบริหารส่วนตำบลปากช่อง 2. เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักสังคหวัตถุธรรมกับประสิทธิผลการให้บริการประชาชนขององค์การบริหารส่วนตำบลปากช่อง 3. เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะต่อประสิทธิผลการให้บริการประชาชนตามหลักพุทธธรรมขององค์การบริหารส่วนตำบลปากช่อง ใช้วิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพ โดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 9 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลโดยอรรถาธิบายและพรรณนา และการวิจัยเชิงปริมาณ คือประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตตำบลปากช่อง โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย ขนาดกลุ่มตัวอย่างใช้สูตรของ Taro Yamane ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 382 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า การวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับหลักสังคหวัตถุธรรม ขององค์การบริหารส่วนตำบลปากช่อง โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( $gif.latex?\bar{x}$ =3.50, S.D. = 0.470) ประสิทธิผลการให้บริการประชาชนขององค์การบริหารส่วนตำบลปากช่อง โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( $gif.latex?\bar{x}$ =3.48, S.D. = 0.491) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักสังคหวัตถุธรรมมีกับประสิทธิผลการให้บริการประชาชนขององค์การบริหารส่วนตำบลปากช่อง โดยภาพรวมอยู่ในระดับสูงมาก (R = 0.904**) ปัญหาและอุปสรรค พบว่า เจ้าหน้าที่มีจำนวนไม่มากและเครื่องมือเครื่องใช้มีไม่เพียงพอ ข้อเสนอแนะ พบว่า รับบุคลากรเพิ่ม อาจเป็นคนในพื้นที่ เพื่อให้คนเหล่านั้นได้รับผลประโยชน์และรู้สึกมีส่วนร่วมอย่างแท้จริง

References

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย. (2550). สรุปสาระสำคัญมาตรฐานการบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น.

ชานนท์ ชูหาญ. (2560). ประสิทธิผลการให้บริการสาธารณะแก่ประชาชนของเทศบาลตำบลยางเนิ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2547). สารานุกรมการปกครองท้องถิ่นไทย หมวดแนวคิดพื้นฐาน : รัฐกับการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า. กรุงเทพฯ: ธรรมดาเพรส.

นันทวัฒน์ บรมานันท์. (2547). หลักกฎหมายปกครองเกี่ยวกับบริการสาธารณะ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน.

พระจักรพันธ์ จกฺกวโร (จันทร์แรง). (2560). ประสิทธิผลการบริหารตามหลักสังคหวัตถุธรรมของเทศบาลตำบลศรีเตี้ย อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

รสคนธ์ รัตนเสริมพงศ์. (2557). ปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการจัดบริการสาธารณะของท้องถิ่น. เอกสารการสอนชุดวิชาการจัดบริการสาธารณะของท้องถิ่นหน่วยที่ 8-15. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วรเดช จันทรศร. (2544). การปรับปรุงและการปฏิรูประบบบริหารราชการแผ่นดินของไทย (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดสหายบล็อกและการพิมพ์.

วีระศักดิ์ เครือเทพ และคณะ. (2558). 15 ปี การกระจายอำนาจของไทย สรุปผลการวิจัยและข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมนวัตกรรมและธรรมาภิบาลท้องถิ่น.

สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2549). พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ.2549. กรุงเทพฯ: สำนักงานกฤษฎีกา.

อติศักดิ์ จ้อยรักษา. (2559). ประสิทธิภาพในการบริหารงานตามหลักสังคหวัตถุธรรมของเทศบาล ตำบลหนองหอย อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.