FACTORS PROMOTING POLITICAL CONSCIOUSNESS OF CHILDREN AND YOUTHS IN SAMUT PRAKAN PROVINCE
Keywords:
Factors that Promote, Political Consciousness, Children and YouthsAbstract
The objectives of this article were to study the opinions on the political consciousness of children and youths in Samut Prakan Province and to study factors that promoted political awareness of children and youths in Samut Prakan Province through mixed research methods. The qualitative research collected data by in-depth interviews with 19 key informants and 8 participants in a focus group discussion. Data were analyzed by descriptive content analysis. The quantitative research used a questionnaire with total confidence of 0.984 to collect data from 397 secondary school students affiliated with the Samut Prakan Secondary Education Area Office. The data was analyzed by determining frequency percentage, mean, and standard deviation.
The study's results found that the overall opinions on the political consciousness of children and youths in Samut Prakan Province were high. Factors that promoted political consciousness of children and youths in Samut Prakan Province. Factors that encouraged political consciousness of children and youths in Samut Prakan Province. There was a linear relationship with the group of independent variables. With a statistically significant value at the 0.01 level and the ability to create linear prediction equations. From the multiple regression analysis, we can calculate the multiple correlation coefficient. The variables that had a positive relationship with factors that promoted political consciousness of children and youths in Samut Prakan Province had statistically significant values at the 0.01 level, including political knowledge (x1), political understanding (x2), political attitude (x3), political participation (x4) were factors that determined political consciousness of children and youths in Samut Prakan Province.
References
ณรงค์ พึงพานิช. (2562). การมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชนในจังหวัดตาก. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 5(1), 170-183.
ธานินท์ ศิลป์จารุ. (2551). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
เนตรชนก ตระกูลมาลี. (2558). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนเขตเทศบาลตาบลสระยายโสม อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา, 4(2), 183-191.
พระมหาเอกกวิน ปิยวีโร (อะซิ่ม). (2564). การนำหลักพุทธธรรมาภิบาลไปประยุกต์ใช้ในการส่งเสริมการมีส่วนร่วม ทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดนครศรีธรรมราช(ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2559). ประชาธิปไตยไทยในทศวรรษใหม่. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). ข้อมูลพื้นฐาน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสมุทรปราการ. สืบค้น 23 กุมภาพันธ์ 2565, จาก http://www.obec.go.th/เว็บไซต์-สพม-ในสังกัด.
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2559). เยาวชนกับการมีส่วนร่วมประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2024 Academic Journal of Political Science and Public Administration
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.