ANALYSIS OF PROBLEMS AND OBSTACLES OF NATURAL RESOURCES AND ENVIRONMENTAL BALANCING BASED ON  EASTERN ECONOMIC CORRIDOR (EEC)

ฉัตรชัย แนวพญา; เสาร์คำ ใส่แก้ว

ผู้แต่ง

ฉัตรชัย แนวพญา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
เสาร์คำ ใส่แก้ว มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม, เขตระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก, จังหวัดชลบุรี

บทคัดย่อ

และอุปสรรคในการจัดสมดุลทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมบนพื้นฐานระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก ใช้การวิจัยแบบผสานวิธี เก็บข้อมูลกับประชาชนในจังหวัดชลบุรี จำนวน 400 คน และผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 คน เครื่องมือในการวิจัยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า สภาพทั่วไปรัฐบาลยังให้ความสำคัญต่อการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อม แต่ทรัพยากรธรรมชาติยังเสื่อมโทรม ปริมาณน้ำไม่เพียงพอตามความต้องการของผู้บริโภค ในอนาคตอาจดำเนินการตามเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน แต่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอยู่มาก ส่วนผลกระทบที่ตามมาราคาอสังหาริมทรัพย์สูงขึ้น การกำหนดผังเมืองไม่มีส่วนร่วมของประชาชน การจัดการน้ำเสียชุมชนไม่ถูกวิธี ปัญหาคุณภาพอากาศ การเอื้อสิทธิพิเศษสำหรับนักลงทุน และเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก ที่ไม่ตอบโจทย์คนในพื้นที่ ดังนั้น ภาครัฐควรจัดการเชิงรุกที่เน้นการป้องกันผลกระทบล่วงหน้าโดยเฉพาะพื้นที่ที่มีระบบนิเวศที่เปราะบางและพื้นที่เสี่ยง ควรวางแผนฟื้นฟูคุณภาพสิ่งแวดล้อม อากาศ น้ำ และดิน สร้างความมั่นใจในการพัฒนาและการลงทุนในพื้นที่ และกำหนดการใช้ประโยชน์ที่ดิน ที่มีความเหมาะสมและสอดคล้องตามศักยภาพของพื้นที่

References

กรมควบคุมมลพิษ. (2563). ผลกระทบสิ่งแวดล้อมและภาวะมลพิษ กรณีการขนส่งสินค้าบริเวณเกาะสีชัง เพื่อประเมินศักยภาพและผลกระทบสิ่งแวดล้อมในการเป็นเขตขนส่งสินค้าระดับภูมิภาคเพื่อรองรับการขยายตัวของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2562). แผนสิ่งแวดล้อมในพื้นที่เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก พ.ศ.2561-2564. กรุงเทพฯ: กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

คณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561-2580 (ฉบับย่อ). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

ณฐภัทร ถิรางค์กูล. (2564). กฎหมายสิ่งแวดล้อมกับองค์กรภาคธุรกิจ กรณีศึกษาปัญหาสิ่งแวดล้อมจากภาคธุรกิจท่องเที่ยวกับการมีส่วนร่วมขององค์กรชุมชน. วารสารวิชชามหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 30(1), 63 - 72.

นันทิยา หุตานุวัตร และณรงค์ หุตานุวัตร. (2545). SWOT: การวางแผนกลยุทธ์ธุรกิจชุมชน. อุบลราชธานี: คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

นุสภา พูนผล และคณะ. (2563). กลยุทธ์การส่งเสริมความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมของนิสิตระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. วารสารสังคมศาสตร์วิจัย, 11(1), 110 - 131.

วันทนา รอดบุตร. (2561). วิเคราะห์ความสามารถในการแข่งขันของการส่งออกมันสำปะหลังไทยไปตลาดจีน. วารสารสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ, 9(3), 99-110.

วิทวัส ขุนหนู และคณะ. (2563). การวิเคราะห์ศักยภาพชุมชนบ้านแหลมนาวเพื่อกำหนดแนวทางการพัฒนาพื้นที่อย่างยั่งยืน. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์, 13(1), 33 - 57.

สุธิดา อุทะพันธ์. (2556). การศึกษาการปนเปื้อนของสารพิษในสิ่งแวดล้อมและการจัดการขยะอันตรายจากชุมชน. วารสารควบคุมโรค, 39(3), 258-265.

อารตี อยุทธคร. (2564). ระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออกและเครือข่ายทุนจีนข้ามชาติ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ.

Yamane Taro. (1967). Statistic: An Introductory Analysis (2nd ed.). New York: Harpen and Row.