การสื่อสารเชิงพุทธเพื่อสร้างความนิยมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานี
คำสำคัญ:
การสื่อสารเชิงพุทธ, ความนิยมทางการเมือง, นักการเมืองท้องถิ่นบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ความนิยมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานี 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความนิยมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานี 3. การสื่อสารเชิงพุทธเพื่อสร้างความนิยมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานี โดยผู้วิจัยได้กำหนดรูปแบบการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ และการสนทนากลุ่มเฉพาะ และการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.959 เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนที่มีสิทธิเลือกตั้งในจังหวัดอุดรธานี จำนวน 399 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า 1. ความนิยมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานี พบว่า ด้านนโยบายสำคัญของผู้สมัครมีการแสดงวิสัยทัศน์ให้ได้เห็น ด้านแรงสนับสนุนจากเครือข่ายด้วยการมีเครือข่ายที่สนับสนุนชัดเจน ด้านการประชาสัมพันธ์ผ่านการใช้สื่อโฆษณาที่น่าสนใจ ด้านการหยั่งเสียงมีการหมั่นประเมินกระแสการตอบรับ 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสื่อสารเพื่อสร้างความนิยมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานีพบว่า การสื่อสารสามารถร่วมกันทำนายความนิยมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานี ได้ร้อยละ 63.1 และหลักสังคหวัตถุ 4 สามารถร่วมกันทำนาย ได้ร้อยละ 57.0 3. การสื่อสารเชิงพุทธเพื่อสร้างความนิยมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดอุดรธานี พบว่า ด้านทานควรมีการเป็นผู้เสียสละเพื่อส่วนรวม ด้านปิยวาจาควรมีการแสดงออกอย่างอ่อนน้อมและจริงใจ ด้านอัตถจริยาควรมีการประพฤติตนเป็นประโยชน์มีส่วนร่วม ด้านสมานัตตตาควรมีการไม่เลือกปฏิบัติ
References
ณัฐพงศ์ บุญเหลือ. (2566). นักการเมืองถิ่นจังหวัดสุพรรณบุรี. นนทบุรี: บริษัท เอ.พี. กราฟิค ดีไซน์และการพิมพ์ จำกัด.
ประคอง มาโต. (2564). การส่งเสริมความนิยมทางการเมืองของประชาชนมีต่อนักการเมืองในจังหวัดอุทัยธานี (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูธรรมธรบุญเที่ยง พุทธสาวโก (ลักษณ์พลวงศ์). (2564). การบูรณาการหลักพุทธธรรมกับการสื่อสารทางการเมืองเพื่อเสริมสร้างความสมานฉันท์ (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พฤทธิสาณ ชุมพล. (2556). ระบบการเมืองความรู้เบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา.
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (วาศน์ วาสโน). (2528). สังคหวัตถุ 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการเลือกตั้งจังหวัดอุดรธานี. (2566). ประกาศการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอุดรธานี. สืบค้น 14 ธันวาคม 2566, จาก https://www.vote62.com/digitize/list/.
สุมาลี บุญเรือง และสุรพล สุยะพรหม. (2566). การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมความนิยมทางการเมืองของประชาชนที่มีต่อนักการเมืองในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ, 6(3), 99-112.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2545). สื่อสารกับการเมือง (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: ประสิทธิภัณฑ์ แอนด์ พริ้นติ้ง.
อเนก เหล่าธรรมทัศน์. (2549). ทักษิณา-ประชานิยม : ความหมาย ปัญหา ทางออก.นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.

Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
หมวดหมู่
License
Copyright (c) 2024 วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.