การเมืองของคนรุ่นใหม่ในสังคมไทย
คำสำคัญ:
การเมือง, คนรุ่นใหม่, สังคมไทยบทคัดย่อ
บทความนี้เป็นบทความวิชาการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเมืองของคนรุ่นใหม่ในสังคมไทย การขยายตัวของคนรุ่นใหม่เป็นกลุ่มคนที่มีจำนวนมาก ทำให้คนรุ่นใหม่กลายเป็นพลังขับสำคัญในการขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงและการลงมือทำ การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองเป็นเรื่องของความรู้สึกนึกคิดที่อยู่ในจิตใจของบุคคล ดังนั้น การมีส่วนร่วมทางการเมืองจึงเป็นหนึ่งในตัวเร่งสำคัญความอิสระของคนรุ่นใหม่ กล่าวคือ การมีส่วนร่วมทางการเมืองจะส่งเสริมให้คนรุ่นใหม่เป็นอิสระและเป็นตัวของตัวเองเร็วขึ้น การมีส่วนร่วมทางการเมืองเป็นสิทธิ์พื้นฐานของคนรุ่นใหม่อยู่แล้ว คนรุ่นใหม่จึงสามารถใช้สิทธิ์นี้ได้อย่างเต็มที่ การมีส่วนร่วมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่จะทำให้พวกเขาถูกมองเห็น และการมีส่วนร่วมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่จะทำให้ระบบการเมืองมีประสิทธิภาพมากขึ้น
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เขียนขึ้นเพราะเพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่ มีอยู่ 3 ด้าน คือ 1. ด้านความรู้ความเข้าใจการเมือง 2. ด้านการรับรู้ข่าวสารทางการเมือง และ3. ด้านความขัดแย้งทางการเมือง ดังนั้นการมีส่วนร่วมทางการเมืองนั้นมีความสัมพันธ์กับการแก้ไขปัญหาความเป็นอยู่ของประชาชนเป็นหลัก เพราะฉะนั้นการแบ่งปันความรู้ และการแสดงความเห็นใด ๆ ทางการเมือง จำเป็นต้องมีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมทางการเมืองสมัยใหม่ของเด็กและเยาวชน
References
เกษียร เตชพีระ. (2553). สงครามระหว่างสี ก่อนถึงจุดที่ไม่อาจหวนกลับ. กรุงเทพฯ: Open Books.
บุญทัน ดอกไธสง. (2552). ประชาธิปไตยรากหญ้า. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ปัญญาชน.
ประหยัด หงษ์ทองคำ. (มปป.) การพัฒนาทางการเมืองโดยกระบวนการปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำากัด พาพาส.
มงคลเลิศ ด่านธานินทร์. (2551). หลักคิดชาตินิยมและมรดกวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาสังคมทันสมัย. กรุงเทพฯ: สถาบันวิถีทรรศน์.
รพีพร ธงทอง. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองสมัยใหม่ของเด็กและเยาวชน. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 16(1), 27-40.
รุ้งนภา ยรรยงเกษมสุข. (2542). สิทธิและเสรีภาพของชนชาวไทยในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตร์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิฑูรย์ ภูนุช. (2548). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของบุคลากรภายในมหาวิทยาลัยรามคำแหง (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2549). นโยบายสาธารณะ: แนวความคิด การวิเคราะห์และกระบวนการ (พิมพ์ครั้งที่ 14). กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
Almond, G. A. & Powell, G. Br. (1966). Comparative Politics: A Development Approach. Boston: Little, brown & Co.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
หมวดหมู่
License
Copyright (c) 2023 วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.