การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ในการสร้างสื่อบอร์ดเกมด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบร่วมมือ สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ในการสร้างสื่อบอร์ดเกมผ่านกระบวนการเรียนรู้แบบร่วมมือ 2) ประเมินผลงานสร้างสรรค์ของนักศึกษา และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนต่อรูปแบบที่พัฒนาขึ้น การวิจัยเป็นรูปแบบวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิตที่ลงทะเบียนเรียนวิชาสื่อและเทคโนโลยีเพื่อการเรียนรู้ จำนวน 60 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบง่าย เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย แบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ แบบประเมินผลงานสร้างสรรค์ และแบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า รูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ การวิเคราะห์ การค้นหาเป้าหมายการเรียนรู้ การออกแบบกลไกวิธีการเล่น การสร้างต้นแบบ การนำไปใช้จริง และการประเมินผล โดยผู้เชี่ยวชาญรับรองความเหมาะสมในระดับมากที่สุด ( = 4.80, S.D. = 0.45) ผลการประเมินผลงานสร้างสรรค์ พบว่า กลุ่มที่มีคะแนนสูงสุดคิดเป็นร้อยละ 97.5 และผู้เรียนมีความพึงพอใจต่อรูปแบบในระดับมากที่สุด (
= 4.51, S.D. = 0.67)
เอกสารอ้างอิง
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2543). การวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิสรีน พรหมปลัด. (2564). การพัฒนาการศึกษาในยุค Thailand 4.0. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปวรุตม์ กรีพานิช. (2563). บอร์ดเกม: การออกแบบและประยุกต์ใช้เพื่อการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
สังเวียน นิ่มนวล. (2564). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่ง
มหาวิทยาลัย.
วชิรวิทย์ เอี่ยมวิลัย, & นฤมล ศิระวงษ์. (2564). รายงานการวิจัย: การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของเยาวชนไทย
และความเสี่ยงในโลกออนไลน์. กรุงเทพฯ: สถาบัน DQ Institute.
Atkinson, R. C., & Shiffrin, R. M. (1968). Human memory: A proposed system and its
control processes. In K. W. Spence & J. T. Spence (Eds.), The psychology of learning
and motivation (Vol. 2, pp. 89–195). New York, NY: Academic Press.
Gardner, H. (1983). Frames of mind: The theory of multiple intelligences. New York, NY:
Basic Books.
Guilford, J. P. (1967). The nature of human intelligence. New York, NY: McGraw-Hill.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1994). Learning together and alone: Cooperative,
competitive, and individualistic learning (4th ed.). Boston, MA: Allyn and Bacon.
Kelley, T., & Kelley, D. (2013). Creative confidence: Unleashing the creative potential
within us all. New York, NY: Crown Business.
Osborn, A. F. (1953). Applied imagination: Principles and procedures of creative
problem-solving. New York, NY: Charles Scribner's Sons.
Papert, S. (1993). Mindstorms: Children, computers, and powerful ideas (2nd ed.).
New York, NY: Basic Books.
Parnes, S. J. (1967). Creative behavior guidebook. New York, NY: Scribner.
Piaget, J. (1977). The development of thought: Equilibration of cognitive structures.
New York, NY: Viking Press.
Sweller, J. (1988). Cognitive load during problem solving: Effects on learning. Cognitive
Science, 12(2), 257–285. https://doi.org/10.1207/s15516709cog1202_4
Torrance, E. P. (1964). Guiding creative talent. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological
processes. Cambridge, MA: Harvard University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการสถาบันการอาชีวศึกษาภาคใต้ 3 (KRIS Journal)
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
