GUIDELINES FOR DEVELOPING MARKETING STRATEGIES TO PROMOTE SUSTAINABLE RELIGIOUS TOURISM: A CASE STUDY OF KHAO CHONG PHRAN TEMPLE, TAO POON SUBDISTRICT, PHOTHARAM DISTRICT, RATCHABURI PROVINCE
Keywords:
Marketing Strategies, Religious Tourism, Promoting Sustainable TourismAbstract
Religious tourism is an important form of tourism in Thailand. The beauty of the sights and the long cultural and religious history attract the attention of tourists and they choose to travel to religious sites. For prostration to sacred things and merits that increase spiritual happiness. Tourism also brings economic benefits by generating income for local businesses, creating jobs, and promoting infrastructure development. As a result, the number of tourists and revenues have decreased. Therefore, the development of marketing strategies to promote sustainable religious tourism is of great importance in the current situation.
The development of marketing strategies to promote sustainable religious tourism in Khao Chong Phran Temple includes product strategies that take into account the preservation of Buddhism and culture and environmental protection, as well as monitoring product and service quality. The pricing strategy must be fair and clear. This includes a modern form of payment. The distribution channel strategy must consider easy access to information through the online system and prepare the place to receive tourists. Finally, the marketing strategy must be to increase secondary activities alongside primary religious activities, relying on digital technology and social media as communication tools. Nevertheless, sustainability must be taken into account by integrating the cooperation of all sectors to advance policies and strategies to promote sustainable religious tourism and increase tourists' awareness and responsibility for the protection and preservation of the environment in tourist destinations.
References
กฤษดา เชียรวัฒนสุข และสรญา เข็มเจริญ. (2560). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดบริการที่มีความสัมพันธ์ต่อความภักดีของผู้ใช้บริการเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, 6(1), 38-50.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (ม.ป.ป.ก). 9 แนวโน้มใหม่ในอนาคตการท่องเที่ยว. https://api.tourismthailand.org/upload/live/content_article_file/20603-15378.pdf
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (ม.ป.ป.ข). ถ้ำค้างคาวและวัดเขาช่องพราน. https://thai.tourismthailand.org/Attraction/ถ้ำค้างคาวและวัดเขาช่องพราน
เกศศิริ นวลใยสวรรค์, ทรงกลด พลพวง, วิมลกานต์ นิธิศิริวริศกุล, ฉัตรชัย ศรีมาลา, จรัญญา ไชยเสริฐ และสุเมธี เทียมสกุล. (2566). การตลาดดิจิทัลในยุคที่ท้าทาย บทบาทความได้เปรียบทางการแข่งขันของผู้ประกอบารไทย. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 7(1), 193-207.
จีณัสมา ศรีหิรัญ, คมม์ เพชรอินทร, สินีนาถ เสือสูงเนิน, นรัญญา พลเยี่ยม และศิริธร โคกขุนทด. (2564). การท่องเที่ยวเชิงศาสนา ตามรอยวรรณกรรมพื้นถิ่นและบุญบั้งไฟพญานาค อำเภอรัตนวาปี จังหวัดหนองคาย. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 17(2), 1-18.
ณัฐพล แจ่มสุวรรณ และสุวัฒนา ธาดานิติ. (2565). ผลกระทบโรคระบาดโควิด-19 ต่อการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา: กรณีศึกษาวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิทหาร จังหวัดพิษณุโลก. วารสารพัฒนาการเรียนรู้สมัยใหม่, 7(11), 168-181.
ทัศนีย์ ปิยะเจริญเดช, พระพงษ์ศักดิ์ สนฺตมโน (เกษวงศ์รอด) และกรกต ชาบัณฑิต. (2564). มุมมองการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงพุทธ. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 15(2), 264-273.
เทศบาลตำบลเขาขวาง. (ม.ป.ป.). วัดเขาช่องพราน (ค้างคาวร้อยล้าน). http://www.khaokwang.go.th/site/index.php?option=com_content&view=article&id=164:2020-08-21-07-36-45&catid=70:2020-08-21-03-25-57&Itemid=99
เที่ยวราชบุรี. (ม.ป.ป.). ชมค้างคาวร้อยล้าน วัดเขาช่องพราน ชมค้างคาวร้อยล้าน วัดเขาช่องพราน. https://www.เที่ยวราชบุรี.com/สถานที่เที่ยวราชบุรี/ชมค้างคาวร้อยล้าน-วัดเข
ธีทัต ตรีศิริโชติ. (2564). การปรับกลยุทธ์ให้เหมาะสมกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง. วารสารวิชาการสังคมศาสตร์และเครือข่ายวิจัยประชาชื่น, 3(2), 62-72.
ธีระพงษ์ มีไธสง. (2561). มนุษย์: กระบวนทัศน์ทางความเชื่อและความคิด. วารสารปรัชญาและศาสนา, 3(1), 81-113.
ธีระวัฒน์ แสนคำ (2560). ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืนตามแนวพระพุทธศาสนาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเลย [ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาเอกที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ประเมศฐ์ พิชญ์พันธ์เดชา. (2561). การจัดการการท่องเที่ยวเชิงศาสนาของเกาะฮ่องกงที่มีอิทธิพลต่อนักท่องเที่ยวชาวไทย [วิทยานิพนธ์ปริญญาโทที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปวีณา งามประภาสม. (2563). แนวทางการพัฒนากลยุทธ์ส่วนประสมทางการตลาดสำหรับการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างมีส่วนร่วม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 22(2), 115-126.
พระมหามงคลกานต์ ิตธมฺโม, คงสฤษฎ์ แพงทรัพย์, และพูนศักดิ์ กมล. (2562). การอยู่ร่วมกันของคนในสังคมพหุวัฒนธรรมในประเทสไทย กรณีศึกษาสังคมพหุวัฒนธรรมในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 6(2), 46-59.
เพทาย เพ็ชรเจริญ และณัฐพงศ์ พันธ์น้อย. (2564). แนวทางการส่งเสริมการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในพื้นที่อนุรักษ์ชุมชนประวัติศาสตร์: กรณีศึกาชุมชนอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. สาระศาสตร์, 4, 867-880.
วรรณวิษา รัตตพงษ์, พะยอม ธรรมบุตร, สันติธร ภูริภักดี และสหนนท์ ตั้งเบญจสิริกุล. (2563). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ที่ยั่งยืนในจังหวัดราชบุรี. วารสารการจัดการ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, 9(4), 124-138.
วรัญญา กุลวราภรณ์ และสมสุข หินวิมาน. (2565). กลยุทธ์การสื่อสารในการปรับตัวของสถาบันศาสนา กรณีศึกษา วัดปราสาท จังหวัดนนทบุรี. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 21(1), 33-44.
วัชโรบล โกศลวิทยานันต์, ชัยธวัช ศิริบวรพิทักษ์ และอาภาพรรณ จันทนาม. (2566). พฤติกรรมการเดินทางบนความปกติใหม่ของนักท่องเที่ยวในจังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 13(1), 168-177.
วารุณี ประไพรเมือง. (2565). แนวทางการท่องเที่ยวเชิงพุทธวิถีใหม่ New normal. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7(3), 395-408.
วิรัตน์ เตชะนิรัติศัย. (2563). กลยุทธ์ทางการตลาดเพื่อรองรับมาตรฐาน ไทยแลนด์ 4.0. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(2), 232-243.
ศิวนิต อรรถวุฒิกุล, นรินทร์ สังข์รักษา และสมชาย ลักขณานุรักษ์. (2560). การพัฒนารูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงศาสนาของจังหวัดราชบุรี. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ), 10(2), 2392-2409.
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2564). วิเคราะห์ผลกระทบของของโควิด-19 ต่อธุรกิจท่องเที่ยว. https://tdri.or.th/2021/02/covid-112/
สุภัคชญา บุญเฉลียว, สามารถ บุญรัตน์ และพระครูพิพิธสุตาทร. (2564). COVID-2019: ฉากทัศน์การท่องเที่ยวทางพระพุทธศาสนาในสังคมวิถีใหม่. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 21(4), 329-340.
Blangy, S., & Fernandez, M. (2017). Religion and tourism: Crossroads, destinations, and encounters. Channel View Publications.
Chaffey, D., & Ellis-Chadwick, F. (2019). Digital marketing: Strategy, implementation and practice (7th ed.). Pearson.
Dallen, T. J., & Boyd, S. W. (2020). Religious tourism: Past, present, and future. In International Handbook on Religious Tourism and Pilgrimage (pp. 3-17). Edward Elgar Publishing.
Dallen, T. J., & Boyd, W. E. (2012). Sacred places in North America: A journey into the medicine wheel. CCC Publishing.
Gursoy, D., Chi, C. G., & Lu, L. (2021). Introduction to special issue on sustainable religious tourism. Journal of Sustainable Tourism, 29(6), 707-712.
Hollensen, S. (2021). Global marketing: A decision-oriented approach (8th ed.). Pearson.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2016). Marketing management (15th ed.). Pearson.
Kotler, P., Kartajaya, H., & Setiawan, I. (2019). Marketing 4.0: Moving from traditional to digital. John Wiley & Sons.
O'Driscoll, D., & Moles, R. (2019). Religion, tourism and the digital realm. Religion and spirituality in tourism. Channel View Publications.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Value Chain Management and Business Strategy

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.