Guidelines for Developing Local Tourism Using Communities Participation in Prachuap Khirikhan Province

Authors

  • Wipavanee Phuekbuakhoa Instructor in Public Administration Program, Faculty of Humanities and Social Sciences, Phetchaburi Rajabhat University

Keywords:

Guidelines for Developing, Tourist, Communitiy Participation Communities

Abstract

The objectives of this research were: 1) to study the involvement of the community in the development of local tourism in Prachuap Khirikhan province and 2) to propose the guidelines for the development of local tourism in province. The reseatch useld both quantitative and quantitative. The tool quantitative research was questionnaire collectied data from 396 people in Prachuap Khirikhan province. The statistics used for data analysis were percentage, mean, and standard deviation. The structured interview was used in the qualitative research to collect data from 9 key informants, tourism scholars and local tourism-related community leaders, which were chosen by purposive sampling with content analysis and describing. The findings revealed that: 1. The overall result of public participation in local tourism development in Prachuap Khiri Khan province was at a high level. When considering each aspect in descending order, it was found that the decision aspect was at the highest level followed by receiving benefits, operation and evaluation, respectively. 2. According to the guidelines for local tourism development through the participation of people in Prachuap Khirikhan province, it was found that these guidelines should be provided: 1) tourism routes connection, 2) marketing channels and public relations on social media and 3) association between government agencies and private sectors.

References

กรมการท่องเที่ยว. (2561). แผนยุทธศาสตร์พัฒนาการท่องเที่ยว พ.ศ. 2561 – 2564. กรุงเทพฯ: วีไอพี ก็อปปี้ปริ้น.

สำนักงานจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (2560). แผนพัฒนาจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ 5 ปี (2561-2565) รอบปีพ.ศ. 2563, จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. ม.ป.ท.: ม.ป.พ.

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). แผนพัฒนาการท่องเที่ยว ฉบับที่ 2 (พ.ศ.2560 - 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2551). การท่องเที่ยวไทยนานาชาติปี พ.ศ.2551. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวไทย.

ธนธรณ์ ศรีสวัสดิ์. (2552). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวตลาดน้ำคลองลัดมะยม เขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยศิลปากร: กรุงเทพฯ.

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. ( 2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. นนทบุรี: เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.

สรายุทธ กันหลง. (2555). การทดสอบความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม. สืบค้น 27 มีนาคม 2561, จาก http://www.ipernity.com/blog/248956/424773

ยุทธ ไกยวรรณ. (2550). หลักการทําวิจัยและการทําวิทยานิพนธ์. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.

Cohen,J.M.and Uphoff,N.T.(1981).Rural Development Participation: Concept and Measures for Project Design Implementation and Evaluation.

Rural Development Committee Center for International Studies : Cornell University.

Reeder, William W. (1974). Some Aspects of Information Social Participation of Farm Families in New York State. New York: United Nation.

Downloads

Published

27-11-2022

How to Cite

Phuekbuakhoa, W. . . . (2022). Guidelines for Developing Local Tourism Using Communities Participation in Prachuap Khirikhan Province. Journal of Human and Society, Sisaket Rajabhat University, 4(1), 58–72. Retrieved from https://so08.tci-thaijo.org/index.php/jhuso/article/view/1072