The Effects of Training Program for Enhancing Meaning in Life of University Students
Keywords:
training program, enhancing meaning in life, university studentsAbstract
The research was quasi-experiment and aims to study the result of the training program for enhancing meaning in life of university students. The participants were 30 volunteer university students in the academic year 2020 at Chiang Mai University, divided into 2 groups which are experimental groups and control groups with 15 participating in each group. The experiment group was participated in the training program for enhancing meaning in life in 15 times in each session. However, the control group wasn’t participated in this program. The statistics use to analyzed are t-test for a dependent sample and independent sample data meaning in life score. As a result, 1. After participated the program The experiment groups have a higher level of meaning in life than before participating in the training program for enhancing meaning in life of university students with statistical significant .01 levels. 2. The experimental group posttest score was found significantly higher than the control group posttest score. with statistical significant .01 levels.
References
ชูชัย สมิธิไกร. (2556). การฝึกอบรมบุคลากรในองค์การ (พิมพ์ครั้งที่ 8). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดวงมณี จงษ์รักษ์. (2549). ทฤษฏีการให้การปรึกษาและจิตบำบัดเบื้องต้น. สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น.
ธัญณิชา เปไธสง. (2557). ผลของการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มตามทฤษฏีอัตถิภาวนิยมที่มี ต่อความหมายในชีวิตของวัยรุ่น [ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและพัฒนาศักยภาพมนุษย์]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ประณต เค้าฉิม. (2551). ลักษณะของพ่อแม่ที่วัยรุ่นต้องการ. วารสารโปลีเทคนิคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 5(1), 78-85.
พงษ์จันทร์ ภูษาพานิชย์. (2545). จิตวิทยาการฝึกอบรม. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
มัทนาวดี ตันสกุล. (2552). ความหมายของชีวิตในทัศนะผู้พิการทางสายต [วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตร์บัณฑิต สาขาปรัชญา]. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุรัชนี เคนโพธิ์. (2560). การฝึกอบรมและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. มหาวิทยาลัยราชภัฎอุดรธานี.
อรัญญา ตุ้ยคำภีร์. (2559). จิตบำบัดแนวความหมายในชีวิต (พิมพ์ครั้งที่ 4). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุสา สุทธิสาคร. (2559). จิตวิทยาวัยรุ่น. ห้างหุ้นส่วนจำกัด สามลดา.
Bergner, M.R. (1998). The Approaches to Problems of Meaninglessness. American Journal of Psychotherapy, 52(1), 72-87.
Dezelic, S. M., & Ghanoum, G. (2015). Meaning-Centered Therapy Manual: Logotherapy & Existential Analysis Brief Therapy Protocol for
Group & Individual Sessions. Miami: Presence Press International.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
