The Effects of Health Education Using Traditional Herbs of Students Health Care, Ban Kok Chang School, Phangnga Province
Keywords:
Health Education, Traditional Herbs, Health CareAbstract
This research is the quasi-experimental research. The one group had pretest-posttest before and after experiment and had the objectives to 1) to compare the knowledge scores on using traditional herbs for health care before and after receiving the health education od students, Ban Kho Chang school, Phangnga province, and 2) to study the satisfaction level of health education providing by using traditional herbs to health care for students, Ban Kok Chang School, Phangnga province. The sample group of this research was students who were studying in Prathomsuksa 4 to Matthayomsuksa 3 at Ban Kho Chang school, Phangnga province, in number of 43 students. By using the purposive sampling. The research tools were including a health education project, knowledge test, and satisfaction assessment form. The statistics that used for analyzing data were frequency, percentage, means, standard deviation, and hypothesis test with paired
t-test.
The results of the research found out that the sample group had a knowledge score on using traditional herbs for health care after receiving health education higher than before receiving health education at a significance level of 0.01 and the overall satisfaction level of the sample group was in high level of health education using traditional herbs for health care, that average score was 4.23 ± 0.67 points.
References
กฤตฏ์ ชมภูวิเศษ และพัชรินทร์ ชมภูวิเศษ. (2563). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ และความพึงพอใจโดยการจัดการเรียนรู้ด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้เรื่องสมุนไพรพื้นบ้านสาหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 15(2), 29-42.
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2561). การเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพกลุ่มเด็กและเยาวชน (อายุ 7-14 ปี) กลุ่มประชาชน 15 ปีขึ้นไป. กระทรวงสาธารณสุข.
คงศักดิ์ วัฒนะโชต และกิตติภัฏ วงค์กระโซ. (2565). กิจกรรมการเรียนรู้เพื่อสร้างจิตสำนึกต่อการอนุรักษ์พืชสมุนไพรของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสาธิต “พิบูลบําเพ็ญ” มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารสหศาสตร์ศรีปทุม ชลบุรี, 8(3), 41-52.
ทัศดาพร เเจวิจารณ์, ณัฏฐณิชา สนั่นก้อง, นัซมีน เจ๊ะกา, สุกาญจนา กำลังมาก และยมล พิทักษ์ภาวศุทธิ. (2566). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้สมุนไพรเพื่อดูแลสุขภาพในสถานการณ์โควิด-19 ในนิสิตมหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตพัทลุง. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดกาฬสินธุ์, 16(2), 60-73.
พัชราพร หัตถิยา, ธีระวุธ ธรรมกุล และอนัญญา ประดิษฐปรีชา. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการใช้สมุนไพรในการดูแลสุขภาพของประชาชนเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารกฎหมายและนโยบายสาธารณสุข, 9(2), 285-296.
มนัสชนก คำรังสี และราตรี ศิริพันธุ์. (2565). การพัฒนาชุดการเรียนรู้เรื่อง ประโยชน์ของสมุนไพร สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนองครักษ์ จังหวัดนครนายก. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 21(2), 66-73.
ยุพาภรณ์ ติรไพรวงศ์, รัตติกร เหมือนนาดอน, ชัญญาวีร์ไชยวงศ์, วาสนา ขอนยาง และอรนิด นิคม. (2563). ความรอบรู้สุขภาพ พฤติกรรมสุขภาพและภาวะโภชนาการของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย ในเขตเทศบาลตําบลโนนสูง จังหวัดอุดรธานี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 3(3), 78-93.
สิรินดา นัดสูงวงศ์, สันติ ศรีสวนแตง และประสงค์ ตันพิชัย. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้เชิงบูรณาการเรื่องการดูแลตนเองด้วยภูมิปัญญาสมุนไพรสำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลายโรงเรียนบ้านลานแหลม (สรนุวัตรราษฎร์อุทิศ) อําเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(4), 1419-1436.
อัษฎาวุฒิ แก้วส่องศึก และดวงใจ พุทธเษม. (2563). การศึกษาผลการใช้สื่อออนไลน์ที่ให้ความรู้เกี่ยวกับการควบคุมอาหารและการลดน้ำหนักเพื่อสุขภาพที่ดีสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิชาการ ครุศาสตร์สวนสุนันทา, 4(1), 1-10.
Thai Health Promotion Foundation. (2023). Thai health 2023. Thai Health Promotion Foundation.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Human and Society, Sisaket Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.