การพัฒนาทักษะการอ่านและการเขียนภาษาไทยโดยใช้กิจกรรม ค่ายรักษ์ภาษาไทยของนักเรียนระดับชั้นมัธยมตอนต้นโรงเรียนสตึก จังหวัดบุรีรัมย์ และโรงเรียนนาดีวิทยา จังหวัดสุรินทร์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้นำเสนอการพัฒนาทักษะการอ่านและการเขียนภาษาไทยโดยใช้กิจกรรมค่ายรักษ์ภาษาไทยของนักเรียนระดับชั้นมัธยมตอนต้น โรงเรียนสตึก จังหวัดบุรีรัมย์และโรงเรียนนาดีวิทยาจังหวัดสุรินทร์ โดยมีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทักษะการอ่าน และการเขียนภาษาไทยก่อนเรียนและหลังการใช้กิจกรรมค่ายรักษ์ภาษาไทยและเพื่อประเมินความพึงพอใจของการจัดกิจกรรมค่ายรักษ์ภาษาไทย กลุ่มเป้าหมายคือนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนสตึก จังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน 169 คน และนักเรียนโรงเรียนนาดีวิทยา จังหวัดสุรินทร์ จำนวน 275 คน โดยเป็นนักเรียนกลุ่มตัวอย่างที่เลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ แบบทดสอบวัดทักษะการอ่านและการเขียนภาษาไทย และแบบประเมินวัดความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทักษะการอ่านและการเขียนภาษาไทยก่อนเรียนและหลังเรียน ด้วยวิธีการทางสถิติ t-test Dependent และการประเมินความพึงพอใจของการจัดกิจกรรมค่ายรักษ์ภาษาไทย
โดยวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย  และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนโรงเรียนสตึก จังหวัดบุรีรัมย์ มีผลสัมฤทธิ์ทักษะการอ่านและการเขียนภาษาไทยและหลังการใช้กิจกรรมค่ายรักษ์ภาษาไทยหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 และนักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดค่ายรักษ์ภาษาไทยอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.72) 2. นักเรียนโรงเรียนนาดีวิทยา จังหวัดสุรินทร์ มีผลสัมฤทธิ์ทักษะการอ่านและการเขียนภาษาไทยและหลังการใช้กิจกรรมค่ายรักษ์ภาษาไทยหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และนักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดค่ายรักษ์ภาษาไทยอยู่ในระดับมากที่สุด (  = 4.51)