การสอนวรรณยุกต์แก่ชาวต่างชาติที่เรียนภาษาไทย

บทคัดย่อ

บทความวิชาการเรื่องการสอนวรรณยุกต์แก่ชาวต่างชาติที่เรียนภาษาไทย มุ่งนำเสนอการสอนวรรณยุกต์แก่ผู้เรียนภาษาไทยชาวต่างชาติ ซึ่งเป็นลำดับที่เกิดขึ้นต่อเนื่องจากการสอนไตรยางศ์หรืออักษร 3 หมู่ เนื่องจากอักษรแต่ละหมู่มีพื้นเสียงร่วมและต่างกัน เมื่อผู้เรียนจดจำพื้นเสียงของอักษร 3 หมู่ได้แล้วจะสามารถถ่ายโยงการเรียนรู้ไปสู่เรื่องวรรณยุกต์ได้ เครื่องหมายวรรณยุกต์มีหลักที่ค่อนข้างซับซ้อน เนื่องจากเครื่องหมายวรรณยุกต์ไม้ตรีและไม้จัตวาปรากฏได้กับอักษรกลางเมื่ออักษรกลางเป็นพยัญชนะต้นเท่านั้น ส่วนเครื่องหมายวรรณยุกต์ไม้เอกกับไม้โทกลับไม่ตรงกับเสียงวรรณยุกต์ ดังนั้น การสอนวรรณยุกต์แก่ผู้เรียนภาษาไทยชาวต่างชาติ ผู้สอน
จึงจำเป็นต้องสอนให้ผู้เรียนรู้จักทั้งเครื่องหมายวรรณยุกต์ เงื่อนไขการใช้เครื่องหมายวรรณยุกต์ ความสัมพันธ์ระหว่างเครื่องหมายวรรณยุกต์กับเสียงวรรณยุกต์ซึ่งเกี่ยวข้องกับเสียงสระและเสียงพยัญชนะท้ายของคำ และการถ่ายโยงการเรียนรู้เรื่องวรรณยุกต์ การที่ผู้เรียนแม่นยำทั้งหลักของไตรยางศ์และหลักของวรรณยุกต์จะส่งเสริมทักษะ
การสื่อสารภาษาไทยให้สามารถเรียนรู้ในระดับที่สูงขึ้นได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทั้งยังเป็นพื้นฐานนำไปสู่การพัฒนาการคิดวิเคราะห์ความหมายในการสื่อสารในชีวิตประจำวันที่ซับซ้อนยิ่งขึ้นต่อไปได้อีกด้วย