ปัญหา สาเหตุ และแนวทางแก้ไขการจัดการเรียนการสอนรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวันของนิสิตชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยพะเยา ภายหลังสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคโควิด 19

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจปัญหา วิเคราะห์สาเหตุของปัญหา และเสนอแนวทางแก้ไขปัญหาในการจัดการเรียนการสอนในรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวันของนิสิตชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยพะเยา กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นิสิตชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยพะเยา ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวัน
ในภาคการศึกษาที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 1,423 คน และคณาจารย์ผู้สอนในรายวิชาดังกล่าว จำนวน 7 คน โดยใช้แบบสอบถามที่มีค่าความเที่ยงตรงเท่ากับ 0.68

ผลการศึกษาพบว่า (1) รายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวันมีการจัดการเรียนการสอนที่เหมาะสมดีอยู่แล้ว (2) ผู้เรียนมีความคิดเห็นว่าเอกสารประกอบการเรียนมีเนื้อหาเหมาะสม ส่วนผู้สอนนั้นเห็นว่าเนื้อหาง่ายเกินไป (3) ทั้งผู้เรียนและผู้สอนคิดว่าข้อสอบที่ใช้วัดและประเมินผลมีความเหมาะสม แต่ผู้สอนบางส่วนยังคิดว่าง่ายเกินไป (4) ด้านการบรรลุวัตถุประสงค์การเรียน ผู้สอนและผู้เรียนมีความเห็นว่า
การเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวันสามารถทำให้ผู้เรียนได้รับความรู้พื้นฐานภาษาอังกฤษครบถ้วน (5) ด้านผู้สอน นิสิตประเมินผู้สอนในด้านการอธิบายเนื้อหารายวิชาให้เป็นที่เข้าใจ การใช้สื่อการสอนและวิธีการสอน การส่งเสริมให้ผู้เรียนศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองพร้อมการแนะนำแหล่งความรู้เพิ่มเติม และการสร้างแรงจูงใจ
ในการเรียนสำหรับนิสิตในระดับมาก และผู้สอนประเมินตนเองในระดับปานกลาง-มาก (6) ด้านผู้เรียน นิสิตประเมินตนเองในประเด็นความกระตือรือร้นในการศึกษาและความเอาใจใส่ในรายวิชา ความต้องการในการเรียนรู้ด้วยตนเองนอกชั้นเรียน ความตระหนักถึงประโยชน์ในการเรียนรู้ในรายวิชา ความต้องการฝึกทักษะฟัง พูด อ่าน เขียน ในชั้นเรียน และความมีส่วนร่วมในชั้นเรียนระดับมาก ส่วนผู้สอนประเมินนิสิต
ในระดับน้อย-ปานกลาง (7) ด้านกิจกรรมหรือโปรแกรมฝึกภาษาอังกฤษเสริมรายวิชา นิสิตมีความเห็นต่อประโยชน์ของโปรแกรม การสื่อสารกับศูนย์ภาษาผู้ดูแลการใช้ภาษาโปรแกรม ความมั่นใจของนิสิตในการใช้ภาษาอังกฤษที่เกิดจากการใช้โปรแกรม ความยากในการใช้งานโปรแกรม และความเชื่อมโยงระหว่างเนื้อหารายวิชากับโปรแกรมฝึกภาษาในระดับมาก ส่วนผู้สอนแสดงความเห็นต่อปัญหาในด้านดังกล่าวระดับปานกลาง จากผลการศึกษาดังกล่าวไม่ได้แสดงถึงปัญหาในการจัดการเรียนสอนในรายวิชาดังกล่าวที่ชัดเจน แต่สามารถสรุปได้ว่าปัญหาที่พบจะเป็นในส่วนของมุมมองระหว่างผู้เรียนและผู้สอนที่สวนทางกันในประเด็นต่าง ๆ ดังต่อไปนี้ เนื้อหาของรายวิชา และการจัดการการเรียนการสอน สำหรับแนวทางในการแก้ไขปัญหาในการจัดการเรียนการสอนนั้น ได้แก่ ทางหลักสูตรและหน่วยงานเกี่ยวข้องควรจัดให้มีกิจกรรมอบรมการใช้สื่อหรือเทคนิคการสอนที่ทันสมัยและเหมาะสมกับห้องเรียนที่มีขนาดใหญ่ ควรให้มีการสร้างสมดุลระหว่างเนื้อหาด้านไวยากรณ์และด้านการสื่อสาร ได้แก่ ฟัง พูด อ่าน และเขียน ควรสร้างความเข้าใจระหว่างผู้สอนและนิสิตเกี่ยวกับพฤติกรรมการเรียนรู้และ
ควรมีการสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับ ประสิทธิภาพและประสิทธิผลของโปรแกรมช่วยเรียนก่อนเพื่อให้ตรงตามเจตนารมย์ของรายวิชา