การวิเคราะห์ผลตอบแทนทางสังคมของหลักสูตรและชุดการเรียนรู้ นวัตกรรมเกษตรที่เหมาะสมกับท้องถิ่นสู่การสร้างความมั่นคงทางอาหารและพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก

ผู้แต่ง

  • เอกราช ดีนาง คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
  • สาวิตรี บุญมี คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
  • ฐิรพร ไพศาล สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี

คำสำคัญ:

การวิเคราะห์ผลตอบแทนทางสังคม, การพลิกโฉมมหาวิทยาลัย, นวัตกรรมเกษตร, ความมั่นคงทางอาหาร, เศรษฐกิจฐานราก

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ผลตอบแทนทางสังคมของหลักสูตรและชุดการเรียนรู้นวัตกรรมเกษตรที่เหมาะสมกับท้องถิ่นสู่การสร้างความมั่นคงทางอาหารและพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก เป็นการวิจัยแบบผสมผสานโดยใช้แบบแผนคู่ขนาน รวบรวมข้อมูลการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยแบบเก็บข้อมูลลักษณะกึ่งโครงสร้างตามกรอบการประเมินตามหลักความสมดุลสามเสาหลักจากกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 15 คน โดยวิธีการสนทนากลุ่มย่อยและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยแผนที่ผลลัพธ์เพื่อสรุปเป็นผลกระทบ ส่วนการวิจัยเชิงปริมาณรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างผู้เข้าร่วมหลักสูตรฯ จำนวน 160 คน วิเคราะห์ข้อมูลนำเสนอสถิติเชิงพรรณนาและคำนวณอัตราส่วนผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุน

ผลการศึกษา พบว่า ผลกระทบของหลักสูตรฯ ส่งเสริมให้ผู้เรียนและบุคลากร
ในท้องถิ่นได้รับการพัฒนาศักยภาพสามารถขับเคลื่อนสังคมสู่การสร้างความมั่นคงทางอาหารและเกษตรแม่นยำสูงที่หนุนเสริมการสร้างเศรษฐกิจชุมชนและผู้เข้าร่วมหลักสูตรส่วนใหญ่เห็นว่าหลักสูตรฯ ตรงกับความต้องการของพื้นที่ ร้อยละ 98.67 สามารถสร้างประโยชน์ต่อพื้นที่ ร้อยละ 98 และการนำองค์ความรู้ไปประยุกต์ใช้ ร้อยละ 95.33 สำหรับผลตอบแทนทางสังคมพบว่า มูลค่าผลลัพธ์สุทธิรวมคือ 161,642.45 บาท นั่นคือการลงทุนทุก 1 บาท สามารถสร้างประโยชน์กลับคืนสู่สังคม 2.82 เท่า

จากผลการศึกษาในข้างต้น สะท้อนให้เห็นว่าหลักสูตรฯ ที่มหาวิทยาลัยพัฒนาให้แก่ชุมชนก่อให้เกิดผลตอบแทนทางเศรษฐกิจและสร้างผลประโยชน์คืนสู่สังคมซึ่งถือว่ามีความคุ้มค่าต่อการลงทุนภายใต้งบประมาณที่ดำเนินการ

เอกสารอ้างอิง

กรมการพัฒนาชุมชน. (2563). รายงานประจำปี 2563 กรมการพัฒนาชุมชน. กรมการพัฒนาชุมชน.

ถนอมศักดิ์ ศรีจันทรา. (2562). การประเมินผลลัพธ์และผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุนสำหรับงานบริการวิชาการแก่ชุมชน กรณีศึกษาโครงการสร้างองค์ความรู้เพื่อส่งเสริมวิชาชีพแก่ชุมชน: การนวดเพื่อสุขภาพจังหวัดนครนายกและจังหวัดสระแก้ว. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 17(2), 118-125.

ยุพา ถาวรพิทักษ์. (2554). ประชากรและตัวอย่างวิธีการชักตัวอย่างและการประมาณค่า. ขอนแก่น. ภาควิชาชีวสถิติและประชากรศาสตร์ คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

วาสนา เลิศมะเลา และเทพศักดิ์ บุณยรัตพันธุ์. (2561). การพัฒนาองค์การสู่ความเป็นเลิศของมหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 9(2), 209-248.

สำนักงานปลัดกระทรวง อว. (2564). คู่มือการประเมินการกำหนดกลุ่มสถาบันอุดมศึกษา (ฉบับปรับปรุง) พ.ศ. 2564. สำนักงานปลัดกระทรวง อว.

สุรศักดิ์ ชะมารัมย์. (2560). การจัดการทุนมนุษย์: ความหมาย ความสำคัญ วิวัฒนาการ และแนวโน้ม. วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 2(1), 56-67.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-27

รูปแบบการอ้างอิง

ดีนาง เ., บุญมี ส., & ไพศาล ฐ. (2025). การวิเคราะห์ผลตอบแทนทางสังคมของหลักสูตรและชุดการเรียนรู้ นวัตกรรมเกษตรที่เหมาะสมกับท้องถิ่นสู่การสร้างความมั่นคงทางอาหารและพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก. วารสารวิชาการมนุษย์และสังคม มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 9(1), 166–188. สืบค้น จาก https://so08.tci-thaijo.org/index.php/jhuso/article/view/4220