แนวทางการพัฒนาการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
การจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21, โรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร, แนวทางการพัฒนาโรงเรียนบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้เป็นการศึกษาการจัดการศึกษาสำหรับศตวรรษที่ 21 ต้องเป็นการเปลี่ยนแปลงทัศนะจากกระบวนทัศน์แบบดั้งเดิมไปสู่กระบวนทัศน์ใหม่ มีความยืดหยุ่นสร้างสรรค์ ท้าทายและซับซ้อนซึ่งส่งผลต่อการจัดระบบการศึกษา วัตถุประสงค์ของการวิจัยคือ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 2) เพื่อศึกษาการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ด้วยการบริหารเชิงกลยุทธ์ และ 3) เพื่อนำเสนอแนวทางการพัฒนาการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นการวิจัยแบบผสมผสาน โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากครูและบุคลากรทางการศึกษาโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร ซึ่งคำนวณของ Taro Yamane (1973) ที่มีระดับความคลาดเคลื่อนไม่เกิน 95% ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน วิเคราะห์ด้วยการหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและงานวิจัยเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 12 ท่านวิเคราะห์ด้วยการสร้างข้อสรุป แบบอุปนัย ผลการศึกษา 3 ประเด็น ดังนี้ 1) สภาพปัญหาการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร พบว่า โดยรวมมีปัญหาอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีปัญหาในการจัดการมากที่สุด คือการจัดการศึกษาเพื่อความมั่นคงของสังคมและประเทศชาติ ซึ่งจากการสนทนากลุ่มจากผู้ให้ข้อมูลหลัก พบว่า ปัญหาที่พบมากในด้านการจัดการศึกษาเพื่อความมั่นคงของสังคมและประเทศชาติที่โรงเรียน คือ การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ยังไม่ตอบสนองความต้องการตลาดแรงงานและการพัฒนาประเทศ หลักสูตรต้องพัฒนาทักษะที่ใช้ได้ตลอดชีวิตเท่าที่ควร 2) การจัดการศึกษาของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร ของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร ด้วยการบริหารเชิงกลยุทธ์ พบว่า มีการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ด้านที่มีการจัดการมากที่สุด คือ การประเมินผลกลยุทธ์ ซึ่งจากการสนทนากลุ่มจากผู้ให้ข้อมูลหลัก พบว่า โรงเรียนมีการติดตามและประเมินผลช่วยระบุจุดอ่อนและปรับปรุงแผนให้ดียิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง และ 3) แนวทางการพัฒนาการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร ที่สำคัญ คือ ควรมีการจัดทำเป็นนโยบายที่มีความต่อเนื่อง และต้องมีการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชน รวมถึงให้ความสำคัญกับการบูรณาการความรู้ในเนื้อหาการเรียนการสอน รวมถึงการส่งเสริมด้านทักษะชีวิตและงานอาชีพให้มากขึ้น
เอกสารอ้างอิง
เก็จกนก เอื้อวงศ์. (2564). รูปแบบการจัดการเรียนรู้สำหรับนักเรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์โควิด–19 และปัจจัยที่มีผลกระทบต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสาขาวิชาการบัญชี วิทยาลัยอาชีวศึกษา ในสังกัด สถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3. วารสารสถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3, 7(13), 155–168.
พรนัชชา แก้วมาตย์, สมาน อัศวภูมิ, พงษ์ศักดิ์ ทองพันชั่ง และสุรศักดิ์ ศรีีกระจ่าง. (2565). ข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารโรงเรียนประถมศึกษาสู่คุณภาพสำนักงานศึกษาธิการภาค 14 .วารสารบััณฑิิตวิิทยาลััย พิิชญทรรศน์์, 17(3), 1–13.
พิกุล นามฮุง. (2565). การบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารนวัตกรรมการบริหารการศึกษา, 1(2), 30-43.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
สร้อยสุดา ศุภมาตย์ และทับทิมทอง กอบัวแก้ว. (2566). การบริหารการศึกษาใน ศตวรรษที่ 21. ใน การบริหารการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ครั้งที่ 5 วันที่ 3 เมษายน 2566.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560–2579. บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). กรอบทิศทางแผนการศึกษาแห่งชาติ. กระทรวงศึกษาธิการ.
Stewart, V. (2012). A World Class Education: Learning from International Models of Excellence and Innovation. Association for Supervision and Curriculum Development.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Harper and Row.
Trilling, B., & Fadel, C. (2009). 21st Century Skills: Learning for Life in Our Times. John Wiley & Sons.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการมนุษย์และสังคม มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
