แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา ในพื้นที่อำเภอเมืองจังหวัดเพชรบุรี
คำสำคัญ:
การส่งเสริมการท่องเที่ยว, การท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา, องค์ประกอบการท่องเที่ยว, วัด, จังหวัดเพชรบุรีบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบการท่องเที่ยวและการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบการท่องเที่ยวกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา และ 3) เสนอแนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนาในอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักท่องเที่ยวที่เดินทางท่องเที่ยวในอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี โดยจำนวนประชากรที่ไม่แน่นอน การกำหนดตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคำนวณมาจากสูตรของการคำนวณขนาดตัวอย่าง ในกรณีที่ไม่ทราบค่าประชากร และผู้ให้ข้อมูลหลักในการสัมภาษณ์เชิงลึก ได้แก่ ประชากรที่เป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับแหล่งท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนาในจังหวัดเพชรบุรี และนักท่องเที่ยว จำนวน 15 คน ด้วยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.95 และแบบสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1) องค์ประกอบการท่องเที่ยวและการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนาในอำเภอเมืองจังหวัดเพชรบุรี ภาพรวมอยู่ในระดับมาก (= 4.33, S.D. = 0.66) เมื่อพิจารณารายด้านเรียงตามลำดับมากไปหาน้อย ได้แก่ ที่พัก สิ่งอำนวยความสะดวก กิจกรรม และสิ่งดึงดูดใจ ส่วนการส่งเสริมพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา ในอำเภอเมืองเพชรบุรี ภาพรวมอยู่ในระดับมาก (
= 4.36, S.D. = 0.66) เมื่อพิจารณารายด้านเรียงตามลำดับมากไปหาน้อย ได้แก่ ด้านสถานที่ ด้านบุคลากร ด้านกิจกรรม ด้านประชาสัมพันธ์ และด้านการสร้างการมีส่วนร่วมในการจัดการการท่องเที่ยว 2) ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบการท่องเที่ยวกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา ในอำเภอเมืองเพชรบุรี โดยรวมมีความสัมพันธ์กันทางบวกในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ (r = 0.78) และ 3) แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนาในอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี ควรเน้นกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา พระมหากษัตริย์ ชาติ เป็นหลัก และเชิญชวนญาติธรรมเข้ามามีส่วนร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ วางนโยบายสนับสนุนการท่องเที่ยวเชิงพุทธควบคู่กับเทศกาลทางศาสนาและการส่งเสริมจิตอาสาในการให้ข้อมูลนักท่องเที่ยวในวัด หรือช่วยดูแลความสะอาดในวัด
เอกสารอ้างอิง
กรมศาสนา. (2557). แนวทางการดำเนินงานโครงการส่งเสริมการท่องเที่ยวเส้นทางแสวงบุญ ในมิติทางศาสนา ปี 2557. กรมการศาสนา.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2549). สถิติสำหรับงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กุลวดี ละมายจีน. (2564). วัฒนธรรมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
นะภาพร ทาระอาธร. (2563). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนาในจังหวัดร้อยเอ็ด สำหรับกลุ่มผู้สูงอายุ. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ประภาส อินทนู. (2565). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมชุมชนวัดเกาะ ตำบลท่าราบ อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี. สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
ไพศาล วรคำ. (2552). การวิจัยทางการศึกษา (Educational Research). ประสานการพิมพ์.
วิคิเนียร์ มายอร์. (2555). การศึกษาแรงจูงใจในการท่องเที่ยวและความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทย ที่เดินทางมาท่องเที่ยวบ่อน้ำร้อนรักษะวารินและบ่อ น้ำร้อนพรรั้ง จังหวัดระนอง. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ศูนย์บริการวิชาการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (ม.ป.ป). ความหมายของการท่องเที่ยวเชิงศาสนา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศูนย์พัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงศาสนา. (2562). รายงานการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนาในประเทศไทย. กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
สมุห์อาทิตย์ อินทฺปญฺโญ, ปริยัติเมธี และอมลวรรณ อบสิน. (2563). แนวทางการจัดการแหล่งท่องเที่ยวทางพระพุทธศาสนาในตำบลล้อมแรด อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง. วารสารวิจัยวิชาการ, 3(1), 45-56.
สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดเพชรบุรี. (2566). สถานที่ท่องเที่ยวแนะนำ. https://phetchaburi.mots.go.th
Doina, G. (2023). Religious Tourism and Sustainable Development of the Economy in the Context of Globalization in the Northeast Area of Romania. Department of Marketing, Faculty of Economics, University “Petre Andrei” of Iasi.
Kotler, P., Bowen, J. T., & Makens, J. C. (2017). Marketing for Hospitality and Tourism (7th ed.). Pearson.
Oliver, R. L. (1980). A cognitive model of the antecedents and consequences of satisfaction decisions. Journal of Marketing Research, 17(4), 460–469.
UNWTO. (2013). International Congress on Tourism and Pilgrimages – Final Report. World Tourism Organization.
Zeithaml, V. A., Bitner, M. J., & Gremler, D. D. (2009). Services Marketing: Integrating Customer Focus Across the Firm (5th ed.). McGraw-Hill.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการมนุษย์และสังคม มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
