ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยของสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร

ปัณฑ์ธร อิสรปัญญากุล; เอกลักษณ์  ไชยภูมี

ผู้แต่ง

ปัณฑ์ธร อิสรปัญญากุล มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
เอกลักษณ์ ไชยภูมี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

คำสำคัญ:

ความสำเร็จในการสร้างเครือข่าย, ยุวชนประชาธิปไตย, สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1. ความคิดเห็นต่อปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยของสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 2. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยฯ และ 3. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยฯ โดยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีกลุ่มตัวอย่าง คือ ยุวชนประชาธิปไตยรุ่นปี 2565 – 2567 จำนวน 217 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว การทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ โดยกำหนดค่านัยสำคัญทางสถิติไว้ที่ระดับ 0.05

ผลการวิจัยพบว่า ยุวชนประชาธิปไตยที่มีปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ และรุ่นปีที่ฝึกอบรมที่แตกต่างกัน มีภาพรวมความสำเร็จในการสร้างเครือข่ายที่แตกต่างกัน และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ยุวชนประชาธิปไตยที่มีเพศแตกต่างกัน มีความสำเร็จระยะสั้นที่แตกต่างกัน และยุวชนประชาธิปไตยที่มีอายุ ระดับการศึกษา และรุ่นปีที่ฝึกอบรมแตกต่างกัน มีความสำเร็จระยะยาวที่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนปัจจัยด้านความร่วมมือ ด้านการบริหารจัดการ ด้านระบบสารสนเทศ ด้านภาวะผู้นำ ด้านนโยบายและยุทธศาสตร์ และด้านการสร้างความสัมพันธ์ มีความสัมพันธ์กับภาพรวมความสำเร็จ ความสำเร็จระยะสั้น และความสำเร็จระยะยาว อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ในขณะที่ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาพรวมความสำเร็จ และความสำเร็จระยะสั้น มี 2 ปัจจัย ได้แก่ ปัจจัยด้านนโยบายและยุทธศาสตร์ และด้านการสร้างความสัมพันธ์ ส่วนปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จระยะยาว มี 3 ปัจจัย ได้แก่ ปัจจัยด้านนโยบายและยุทธศาสตร์ ด้านการสร้างความสัมพันธ์ และด้านความร่วมมือ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

เอกสารอ้างอิง

คณะอนุกรรมการจัดทำองค์ความรู้ ประเด็นการพัฒนาที่ 3. (2567). องค์ความรู้ ประเด็นการพัฒนาที่ 3 ส่งเสริมและสนับสนุนการมีส่วนร่วมของภาคพลเมืองในกระบวนการนิติบัญญัติ เรื่อง การสร้างเครือข่ายภาคพลเมืองให้เข้มแข็งและยั่งยืนเพื่อสนับสนุนงานนิติบัญญัติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

จริยา เสถบุตร. (2537). การวิจัยเชิงปริมาณ. สารานุกรมศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 13, 61-69.

จเร พันธุ์เปรื่อง. (2547). สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร อดีต - ปัจจุบัน. รัฐสภาสาร, 52(6), 68-123.

ช่อผกา กิจเจริญทรัพย์. (2562). ข้อเสนอแนวคิดในการปรับปรุงหรือพัฒนางาน เรื่อง เครื่องมือการพัฒนาเครือข่ายประชาธิปไตย สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

ชัชวาลย์ สิงหาทอง. (2561). รูปแบบเครือข่ายความร่วมมือทางการศึกษา. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(3), 1-12.

ณรงค์ศักดิ์ เพชรเรืองสุด. (2559). การศึกษาแนวทางการพัฒนาเครือข่ายยุวชนประชาธิปไตยสู่การเป็นเครือข่ายของรัฐสภาแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ สืบค้น 17 กรกฎาคม 2567, จาก https://dl.parliament.go.th/handle/20.500.13072/560925

พิสิฐชัย รักเกียรฐิ อ่อนสิงห์. (2556). บทบาทของสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรในการส่งเสริมการพัฒนาการเมืองแก่ยุวชนประชาธิปไตย (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สราทตรา เล่งไพบูลย์ และสุนันทา ศรีศิริ. (2567). ปัจจัยความสัมพันธ์ของคุณลักษณะทางประชากรศาสตร์ ที่มีผลต่อความต้องการเข้าร่วมกิจกรรมนันทนาการของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกลุ่มเครือข่ายอุดมศึกษาภาคกลางตอนล่าง. วารสารศิลปการจัดการ, 8(3), 466-489.

สำนักประชาสัมพันธ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2566). รายงานผลการดำเนินงานตามตัวชี้วัดที่ 1.1 ระดับความสำเร็จของการพัฒนาและเสริมสร้างการเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขที่มีเสถียรภาพและมีธรรมาภิบาล กิจกรรมยุวชนประชาธิปไตยฯ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร

สุดา มงคลสิทธิ์. (2562). กลยุทธ์การสร้างเครือข่ายความร่วมมือเพื่อพัฒนาการจัดการศึกษาในโรงเรียนเอกชนจังหวัดชลบุรี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 5844-5859.

สุมิตร สุวรรณ. (ม.ป.ป.). ความแตกต่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ. สืบค้น 31 มีนาคม 2568, จาก http://www.rlc.nrct.go.th/ewt_dl.php?nid=899

เอมอร จังศิริพรปกรณ์. (2550). การวัดและประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.