การประยุกต์หลักพรหมวิหารธรรมเพื่อการบริหารงานของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านขอ อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาระดับการบริหารงานของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านขอ อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง 2. ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักพรหมวิหารธรรมกับการบริหารงานของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านขอ อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง 3. นำเสนอการประยุกต์หลักพรหมวิหารธรรมเพื่อการบริหารงานของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านขอ อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิธีวิจัยแบบผสานวิธี คือ การวิจัยเชิงปริมาณด้วยการแจกแบบสอบถาม โดยมีประชากรคือบุคลากรในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านขอ นำมาสุ่มกลุ่มตัวอย่างได้จำนวน 86 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพโดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 4 กลุ่ม รวม 10 รูปหรือคน โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับการบริหารงานของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านขอ อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง พบว่า โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก ( = 4.40) เมื่อจำแนกเป็นรายด้านพบว่าทุกด้านอยู่ในระดับมาก 2. ความสัมพันธ์ระหว่างหลักพรหมวิหารธรรมกับการบริหารงานของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านขอ อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง พบว่า มีความสัมพันธ์กันในเชิงบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยมีระดับนัยสำคัญค่อนข้างสูง จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย 3. การประยุกต์หลักพรหมวิหารธรรมเพื่อการบริหารงานของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านขอ อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง พบว่า 1. ด้านเมตตาด้วยการแสดงออกถึงความหวังดีด้วยการดูแลเอาใจใส่ 2. ด้านกรุณาด้วยการแนะนำและให้คำปรึกษาแก่บุคลากรอย่างเป็นธรรม 3. ด้านมุทิตาด้วยการส่งเสริมวัฒนธรรมที่ดีองค์กรด้วยการสนับสนุนซึ่งกันและกัน 4. ด้านอุเบกขาด้วยการปฏิบัติต่อกันด้วยความเป็นกลางและความยุติธรรม