การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมความนิยมทางการเมืองที่มีต่อพรรคการเมืองในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในจังหวัดชุมพร

ผู้แต่ง

  • พระมหาณัฏฐพจน์ ขนฺติธโร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • อภิญญา ฉัตรช่อฟ้า มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • สุรพล สุยะพรหม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ผู้แทนราษฎรจังหวัดชุมพร, หลักพุทธธรรม, ความนิยมทางการเมือง

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพความนิยมทางการเมือง 2. ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความนิยมทางการเมือง และ 3. นำเสนอการบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมความนิยมทางการเมืองที่มีต่อพรรคการเมืองในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในจังหวัดชุมพร ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี โดยการวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 19 รูปหรือคน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มผู้นำทางศาสนาและกลุ่มผู้นำทางการเมือง โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีพรรณนา สำหรับการวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลจากประชาชนกลุ่มตัวอย่างในจังหวัดชุมพร จำนวน 400 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณแบบเป็นขั้นตอน

ผลการวิจัยพบว่า 1. ความนิยมพรรคการเมืองในชุมพรเกิดจากการทำงานต่อเนื่องในพื้นที่ นโยบายพัฒนาเศรษฐกิจ การสื่อสารที่เข้าถึงประชาชน และเครือข่ายท้องถิ่นที่เข้มแข็ง ไม่ได้ขึ้นอยู่กับกระแสแต่ต้องสร้างความเชื่อมั่นระยะยาว 2. ปัจจัยความนิยมทางการเมือง ส่งผลต่อความนิยมทางการเมืองที่มีต่อพรรคการเมืองในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในจังหวัดชุมพร ทำนายได้ร้อยละ 71.1 และหลักสังคหวัตถุ 4 ส่งผลต่อความนิยมทางการเมือง ทำนายได้ร้อยละ 44.8 และ 3. การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมความนิยมทางการเมืองในจังหวัดชุมพร ดังนี้ หลักทาน การให้ที่ยั่งยืนผ่านพัฒนาอาชีพ การศึกษา ชุมชน หลักปิยวาจา สร้างความไว้วางใจด้วยวาจาสุภาพ ลงพื้นที่ พูดคุยจริงใจ หลักอัตถจริยา การช่วยเหลือประชาชนอย่างต่อเนื่อง และหลักสมานัตตตาวางตนเป็นกลาง โปร่งใส รับฟัง เสริมสร้างความเชื่อมั่นทางการเมือง

เอกสารอ้างอิง

ธาตรี มหันตรัตน์. (2559). นักการเมืองถิ่นจังหวัดอุทัยธานี. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 3(2), 49-54.

ธีรยุทธ ชะนิล. (2566). การประยุกต์หลักพุทธธรรม และการสื่อสารทางการเมืองเพื่อสร้างความนิยมในการเลือกตั้งระดับท้องถิ่น ในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 7(4), 295–308.

ประคอง มาโต และคณะ. (2564). การส่งเสริมความนิยมทางการเมืองของประชาชนมีต่อนักการเมืองในจังหวัดอุทัยธานี. วารสารวิจยวิชาการ, 5(2), 115–128. https://doi.org/10.14456/jra.2022.37

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2546). ธรรมนูญชีวิต. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ผลิธัมม์.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งประจำจังหวัดชุมพร. (2566). สถิติการเลือก สส.จังหวัดชุมพร. สืบค้น 2 มีนาคม 2567, จาก https://www.ect.go.th/th/chumphon/statistical-information-scores-mp/35043

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-25

รูปแบบการอ้างอิง

ขนฺติธโร พ. ., ฉัตรช่อฟ้า อ., & สุยะพรหม ส. (2025). การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมความนิยมทางการเมืองที่มีต่อพรรคการเมืองในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในจังหวัดชุมพร. วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 7(6), 60–74. สืบค้น จาก https://so08.tci-thaijo.org/index.php/AJPP/article/view/5102