การบริหารจัดการการท่องเที่ยว : กรณีศึกษา Ba Na Hills ประเทศเวียดนาม

บทคัดย่อ

บทความนี้ศึกษาการบริหารจัดการการท่องเที่ยวของ Ba Na Hills ประเทศเวียดนาม โดยเน้นการบูรณาการแนวคิดการพัฒนาอย่างยั่งยืนเข้ากับการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ การพัฒนาสินค้าและบริการท่องเที่ยว การวางแผนจุดหมายปลายทาง การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่น และการประเมินความพึงพอใจของนักท่องเที่ยว กรณีศึกษาชี้ให้เห็นว่าการใช้พื้นที่ภูเขาที่มีความหลากหลายทางชีวภาพอย่างระมัดระวัง โดยการจำกัดพื้นที่พัฒนาและใช้เทคโนโลยี เช่น ระบบเคเบิลคาร์ และการรีไซเคิลน้ำ มีส่วนสำคัญในการอนุรักษ์ระบบนิเวศ ควบคู่ไปกับการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวให้มีเอกลักษณ์ เช่น หมู่บ้านฝรั่งเศสและสะพานทองคำ เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกในด้านการบริหารจัดการ Ba Na Hills ใช้ระบบ Destination Management ที่มีประสิทธิภาพ โดยควบคุมจำนวนนักท่องเที่ยวผ่านระบบออนไลน์แบบ Real-Time และออกแบบเส้นทางท่องเที่ยวให้เป็นวงจรครบวงจร ส่งเสริมประสบการณ์การท่องเที่ยวที่ราบรื่นและไม่แออัด ที่สำคัญคือ การมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นผ่านการจ้างงาน การส่งเสริมผู้ประกอบการรายย่อย และโครงการพัฒนาศักยภาพผ่านการอบรมและทุนการศึกษา นโยบายเหล่านี้นำไปสู่การเพิ่มรายได้เฉลี่ยต่อครัวเรือน และลดการย้ายถิ่นฐานของคนรุ่นใหม่ ยังมีข้อท้าทายด้านการรักษาสมดุลระหว่างการอนุรักษ์และการพัฒนาเชิงพาณิชย์ โดยมีข้อเสนอให้เพิ่มกลไกการมีส่วนร่วมของชุมชนในการตัดสินใจ และพัฒนาเศรษฐกิจฐานชุมชนให้ยืดหยุ่นต่อวิกฤต การประเมินผลจากนักท่องเที่ยวในปี 2024 สะท้อนถึงความพึงพอใจในระดับสูงต่อความสะอาด การบริการ และความงามของสถานที่ แม้ยังมีข้อเสนอแนะด้านระบบรอคิวและการสื่อสารภาษาต่างประเทศ สรุปได้ว่า Ba Na Hills เป็นตัวอย่างของแหล่งท่องเที่ยวที่ผสานการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพกับการพัฒนาที่ยั่งยืน ทั้งในเชิงสิ่งแวดล้อม สังคม และเศรษฐกิจ ซึ่งสามารถเป็นต้นแบบสำหรับการจัดการแหล่งท่องเที่ยวในเวียดนามและภูมิภาคอาเซียนในอนาคต