ความหลากหลายทางเพศในองค์การสาธารณะ

ชุณิภา  เปิดโลกนิมิต

ผู้แต่ง

ชุณิภา เปิดโลกนิมิต นักวิชาการอิสระ

คำสำคัญ:

ความหลากหลายทางเพศ, องค์การสาธารณะ

บทคัดย่อ

ความหลากหลายทางเพศในองค์การสาธารณะสิ่งสำคัญคือ ระบบความคิด มิติทางด้านวัฒนธรรม การเปิดใจยอมรับผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศจากผู้ที่มีอำนาจในองค์การนั้น ๆ เพราะปัจจุบันเพศและการแข่งขันไม่ได้เกิดขึ้นแค่ระบบกล่องสองเพศเท่านั้น แต่องค์การสาธารณะควรเพิ่มประสิทธิภาพให้ผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศมีโอกาสแสดงศักยภาพในการทำงาน สิ่งสำคัญคือองค์การสาธารณะต้องมีนโยบายในการเปิดรับที่ชัดเจน และไม่เบียดขับกลุ่มคนดังกล่าวให้อยู่ในกลุ่มความสามารถเฉพาะ รวมไปถึงสถาบันการศึกษาคือจุดเริ่มต้นของการปลูกฝังความเท่าเทียม สิทธิเสรีภาพ และระบบความรู้เพื่อให้เกิดความเข้าใจ การยอมรับผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศในองค์การ

เอกสารอ้างอิง

กลุ่มอัญาจารี. (2540). สถาบันราชภัฏออกระเบียบไม่รับบุคคลที่เบี่ยงเบนทางเพศเป็นครู. อัญจารีสาร, 3(16), 1-5.

นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2560). แนวคิดทฤษฎีเรื่อง ความหลากหลายทางเพศ. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร.

บุษกร สุริยะสาร. (2557). อัตลักษณ์และวิถีทางเพศในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: องค์การแรงงานระหว่างประเทศ.

พิทยา บวรวัฒนา. (2541). ทฤษฎีองค์การสาธารณะ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มิแช็ล ฟูโกต์. (2558). ร่างกายใต้บงการ ปฐมบทแห่งอำนาจในวิถีสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: มูลนิธิเพื่อการศึกษาประชาธิปไตยและการพัฒนา โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.

ไพศาล ลิขิตปรีชากุล. (2551). หลักการยอกยาการ์ตา: ว่าด้วยการใช้กฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ ในประเด็นวิถีทางเพศและอัตลักษณ์ทางเพศ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.

สุไลพร ชลวิไล และ อโนพร เครือแตง. (2562). เพศแห่งสยาม ประวัติศาสตร์ความหลากหลายทางเพศ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ภาพพิมพ์.

MGR ONLINE. (2555). วิจารณ์แซด! “ส.จ.นก-ยลดา” สาวประเภทสองแต่งชุด ขรก.หญิง ประชุมสภา อบจ.น่าน. สืบค้น 20 มกราคม 2562, จากhttps://mgronline.com/local/detail/9550000082392.

Bresnick, D. (1982). Public Organization And Policy. Glenview Illinois: Scott Foresman and Company.

Hall, R.H. (1997). Organization Structure and Process. New Jersey: Prentice Hall Inc.