การพัฒนาความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ MIA ตามทฤษฎีพหุปัญญาของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพิมพ์รัฐประชาสรรค์

นาถนัดดา ฉัตรชัยรัตนเวช; ทัศวิน  โขรัมย์; ทรรศนันท์ ชินศิริพันธุ์; กรกช ศิลปกอบ

doi:10.65205/jedusrru.2025.5939

ผู้แต่ง

นาถนัดดา ฉัตรชัยรัตนเวช โรงเรียนพิมพ์รัฐประชาสรรค์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์
ทัศวิน โขรัมย์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์
ทรรศนันท์ ชินศิริพันธุ์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์
กรกช ศิลปกอบ กลุ่มทดสอบและวิจัยการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์

DOI:

https://doi.org/10.65205/jedusrru.2025.5939

คำสำคัญ:

การจัดการเรียนรู้แบบ MIA, ทฤษฎีพหุปัญญา, ความสามารถในการอ่าน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ โดยใช้การจัดการเรียนการสอนอ่านแบบบูรณาการของเมอร์ดอค (MIA) ตามทฤษฎีพหุปัญญา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และ 2) เพื่อศึกษา ความพึงพอใจของนักเรียนในการเรียนการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ โดยใช้ การจัดการเรียนการสอนอ่านแบบบูรณาการของเมอร์ดอค (MIA) ตามทฤษฎีพหุปัญญา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 จำนวน 24 คน โรงเรียนพิมพ์รัฐประชาสรรค์ จังหวัดบุรีรัมย์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 5 แผน 2) แบบทดสอบสัมฤทธิ์ทางการเรียน จำนวน 30 ข้อ และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจ จำนวน 8 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที

ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการจัดกิจกรรม การเรียนรู้การพัฒนาการอ่านเพื่อความเข้าใจโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบเมอร์ดอค (MIA) ตามทฤษฎีพหุปัญญา มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดกิจกรรม การเรียนรู้การพัฒนาความสามารถการอ่านเพื่อความเข้าใจโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบเมอร์ดอค (MIA) ตามทฤษฎีพหุปัญญา โดยรวมอยู่ในระดับมาก ( $\bar{X}$ = 4.30, S.D. = 0.72)

เอกสารอ้างอิง

กชกร ภัทรประเสริฐ และคณะ. (2565). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยใช้วิธีการสอนแบบบูรณาการของเมอร์ดอกซ์ (MIA) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏ ศรีสะเกษ, 16(1), 1-12.

ฉัตรพิไล จันทร์งาม. (2566). ผลการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบ MIA ร่วมกับแผนผังความคิดที่ส่งผลต่อความสามารถในการการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ชนิกานต์ อินทร์พรหม. (2564). ผลของวิธีการสอนการเขียนภาษาอังกฤษเชิงสร้างสรรค์โดยใช้ทฤษฎีพหุปัญญาที่มีต่อความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

นราธิป เอกสินธุ์. (2559). การพัฒนาความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจภาษาอังกฤษโดยใช้สาระการเรียนรู้ ท้องถิ่นสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ตามแนวทางการสอนอ่านของเมอร์ด็อค (MIA). วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การพัฒนาหลักสูตรและการสอน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

รอสนี บูชามัน. (2552). การศึกษาความสามารถในการอ่านและเขียนภาษาอังกฤษด้วยวิธีการสอนอ่านแบบบูรณา การของเมอร์ด็อกซ์ (MIA) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยทักษิณ.

โรงเรียนพิมพ์รัฐประชาสรรค์. (2566). รายงานการประเมินตนรายงานผลการประเมินตนเองของสถานศึกษา Self-Assessment Report : SAR. โรงเรียนพิมพ์รัฐประชาสรรค์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์.

สํานักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรตามหลักสูตร แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

Murdoch, George S. (1986). A More Integrated Approach to the Teaching of Reading. English Teaching Forum. 34(1), 9-15.