The Enhancing Mathematics Reasoning Ability, Mathematics Achievement on Two Variables Linear Equation System Chapter and Curiosity for Grade 9 Students Using Co-operative Learning Theory and Open-Ended Questions
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aims of this research were 1) compared the mathematical reasoning before and after learning 2) compared the mathematical achievement on two variables linear equation system chapter and 3) studied the curiosity after learning. The samples were 17 grade 9 students. The research was experimented with 12 periods (55 minutes/periods) by using one group pretest-posttest design. The research tools were lesson plans, mathematical reasoning test, mathematical achievement test and curiosity test. The data was analyzed by descriptive statistics include arithmetic mean, standard deviation and average comparing statistical test by Paired sample t- test and One sample t-test.
The result showed that 1) The mathematical reasoning posttest was higher than pretest at the .05 statistically significant 2) The mathematical achievement posttest was higher than pretest at the .05 statistically significant and 3) The curiosity was high level at the .05 statistically significant.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารครุศาสตร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารครุศาสตร์เล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยนครพนม และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
กันตาธรณ์ ฆ้องย่ำ. (2560). ชุดกิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้คำถามปลายเปิดเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนขลุงรัชดาภิเษก จ.จันทบุรี. [วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต] (คณิตศาสตร์ศึกษา). มหาวิทยาลัยบูรพา.
โกสุม กรีทอง. (2551). การใช้คำถามกับการเรียนคณิตศาสตร์. นิตยสาร สสวท. 37(157), 40-42.
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, สำนักงาน. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช. 2551. สำนักคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
ชมนาด เชื้อสุวรรณทวี. (2561). การเรียนการสอนคณิตศาสตร์ Mathematics Instruction. โรงพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โชติมา หนูพริก. (2558). การประเมินเพื่อการเรียนรู้: การตั้งคำถามและการให้ข้อมูลย้อนกลับเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 13(2), 18-30.
ณฐกร ดวงพระเกษ. (2561). การจัดการเรียนรู้โดยใช้คำถามตามแนวการคิดในระดับสูงของบลูม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. 8(3), 130-138.
นุชนารถ ทวีชาติ. (2563). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการคิดเชิงสัมพันธ์กับการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่องการแก้ระบบสมการเชิงเส้นสองตัวแปร ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต] (คณิตศาสตร์ศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ระพีพัฒน์ แก้วอ่ำ. (2559). การใช้คำถามปลายเปิดในการสอนคณิตศาสตร์. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา. 8(15), 206-211.
รุ่งนภา วีระพงษ์. (2561). แนวทางการบริหารจัดการศึกษาเพื่อเสริมสร้างความใฝ่เรียนรู้ให้แก่ผู้เรียนในจังหวัดสุพรรณบุรี. [ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต] (การบริหารและการจัดการการศึกษา). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เรวดี ศรีสุข. (2564). การประยุกต์ใช้ทฤษฎีการเรียนรู้แบบร่วมมือ (Co-Operative learning) ในการออกแบบการจัดการเรียน การสอน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลสุพรรณบุรี. 2(1), 5-16.
ลักขณา สริวัฒน์. (2558). การรู้คิด. โอเดียนสโตร์.
วีรพล แสงปัญญา. (2562). จิตวิทยาการเรียนการสอน. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. สถาบัน. (2564). หนังสือเรียนรายวิชาพื้นฐาน คณิตศาสตร์ มัธยมศึกษาปีที่ 3 เล่ม 2. สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ.
สิริพร ทิพย์คง. (2559). ทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์: การพัฒนาเพื่อพัฒนาการ. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุนารี นวลจันทร์. (2562). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการทำงานกลุ่ม เรื่อง ระบบจำนวนจริง โดยการเรียนแบบร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับเกมคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. [วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต] (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยทักษิณ
อนุพร วิชามล และคณะ. (2560). การตั้งคำถามที่ส่งแสริมการคิดทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในชั้นเรียนที่ใช้วิธีการแบบเปิด. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอยแก่น (2560) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 5(3), 1-12.
อมรรัตน์ เตยหอม. (2563). ผลการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคเพื่อนคู่คิด ที่มีต่อความสามารถในการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ เรื่อง การคูณ การหาร ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต] (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.
อัมพร ม้าคนอง. (2558). คณิตศาสตร์ สำหรับครูมัธยม. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Large, T. (2010). พจนานุกรมคณิตศาสตร์. แปลและเรียบเรียงโดย ยุพิน พิพิธกุล และ สิริพร ทิพย์คง. สำนักพิมพ์ ปาเจรา.
Anderson, W. and Krathwohl, R. (2001). A Taxonomy for Learning, Teaching, and Assessing: A Revision of Bloom’s Taxonomy of Education Objectives. Longman.
Graham, P. and Helen, J. (2011). Stimulating Curiosity to Enhance Learning. GESJ: Education Science and Psychology, 2(19), 24-31.
Singh, P. and Agrawal, A. (2011). Introduction to co-operative learning. Indian Streams Research Journal, 1(2), 1-9.
Wilson, W. (1971). Evaluation of Learning in Secondary School Mathematics: A handbook on Formative and Summative Evaluation of Students Learning. Md Graw Hill.
Yemi, M., and Others. (2018). Cooperative Learning: An Approach for Teaching Mathematics in Public School. European Journal of Social Studies, 2(10), 122-133.