การศึกษาความสามารถในการสื่อสารสื่อความหมายทางคณิตศาสตร์ และความรับผิดชอบโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2

Wudthichai Ruamjit; Yupadee Panarach

Authors

Wudthichai Ruamjit Faculty of Education, Udon Thani Rajabhat University.
Yupadee Panarach Faculty of Education, Udon Thani Rajabhat University

Keywords:

mathematical communication skill, inquiry-based learning, responsibility

Abstract

This research aims to compare mathematical communication skill before and after using inquiry-based learning, and compare mathematical communication skill after using inquiry-based learning with of criteria of 70 percent. To study the responsibility after using inquiry-based learning. The sample were 34 students of grade 8 from Tessaban 5 Siharakwittaya School, Mueang District, Udon Thani Province random by cluster random sampling. The research instrument including inquiry-based learning plans, mathematical communication skill test, and questionnaire about responsibility. Data were analyzed by mean, standard deviation, and t-test. The results found that; Grade 8 students had mathematical communication skill after using inquiry-based learning higher than before, and it was higher than 70 percent of significance at .05 level. They had responsibility after using inquiry-based learning overall in the high level.

References

จุฑามาศ ผกากลีบ. (2560). การพัฒนารูปแบบการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้โดยบูรณาการเทคนิคการสอนแบบเพื่อนคู่คิดในรายวิชาวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม, 5(1), 204-214.

ณัฐนันท์ จุยคําวงศ์. (2565). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์เรื่อง ทศนิยม โดยใช้รูปแบบการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารนานาชาติ มหาวิทยาลัยขอนแก่น สาขามนุษยศาสตรและสังคมศาสตร์, 12(1), 1-20.

เบญจวรรณ ดาบทอง. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้การแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์โดยวิธีการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับเทคนิค K-W-D-L สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 29(2), 163-174.

ปนัดดา ด้วงนาค. (2564). ผลการใช้แบบฝึกทักษะคณิตศาสตร์ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารครุศาสตร์คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร, 4(8), 31-42.

วิรมน ศรคม, & วนินทร พูนไพบูลย์พิพัฒน์. (2565). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์โดยใช้รูปแบบการโต้แย้งทางคณิตศาสตร์ที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและการสื่อสารสื่อความหมายทางคณิตศาสตร์เรื่องปริมาตรและความจุของทรงสี่เหลี่ยมมุมฉากของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. Journal of Roi Kaensarn Academy, 7(11), 39-54.

ศุภมิต ศิริโสภณภิวัฒน์, อารยา ปิยะกุล (2560). การพัฒนารูปแบบเพื่อเสริมสร้างค่านิยมด้านความรับผิดชอบของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5, วารสารราชพฤกษ์, 15(3), 36-45.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2562). ผลการประเมิน PISA 2018: บทสรุปสำหรับผู้บริหาร. https://pisathailand.ipst.ac.th

สุนิสา แซ่ม้า, ยุภาดี ปณะราช, & ไมตรี มั่นทรัพย์. (2564). การจัดการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมการปฏิบัติจริงที่ส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ การทำงานเป็นทีม และความรับผิดชอบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติสำหรับนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร ครั้งที่ 1, 1-10.

สุภกาญจ์ คำวาริห์, ปวีณา ขันธ์ศิลา, & สุวรรณวัฒน์ เทียนยุทธกุล. (2566). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง การแยกตัวประกอบของพหุนามดีกรีสองของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้. วารสารราชภัฏสุรินทร์วิชาการ, 1(6), 31-42.

สุภาภรณ์ อุ้ยนอง, กฤษณะ โสขุมา, & สมวงษ์ แปลงประสพโชค. (2560). การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ที่ส่งเสริมความสามารถในการสื่อสารและสื่อความหมายทางคณิตศาสตร์ เรื่อง พีระมิด กรวย และทรงกลม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 15(3), 95-106.