การจัดการเชิงกลยุทธ์ที่มีประสิทธิผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากสู่ความยั่งยืนของชุมชน กรณีศึกษา กลุ่มผ้าฝ้ายทอมือบ้านนากระเซ็ง ตำบลอาฮี อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย
คำสำคัญ:
การจัดการเชิงกลยุทธ์, โครงการยุทธศาสตร์, ประสิทธิผล, เศรษฐกิจฐานราก, ความยั่งยืนชุมชนบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสำคัญของการจัดการเชิงกลยุทธ์ที่มีประสิทธิผลต่อการดำเนินงานของการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากสู่ความยั่งยืนของชุมชน กรณีศึกษา กลุ่มผ้าฝ้ายทอมือบ้านนากระเซ็ง ตำบลอาฮี อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย ภายใต้โครงการยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย โดยการวิเคราะห์และประเมินปัจจัยต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องตามกระบวนการจัดการเชิงกลยุทธ์มี 4 ขั้นตอน ดังนี้ 1) การวิเคราะห์สภาพแวดล้อมด้วยวิธี SWOT Analysis 2) การกำหนดกลยุทธ์โดยใช้เทคนิค TOWS Matrix 3) การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ และ 4) การควบคุมและการประเมินผล ทั้งนี้ ต้องเป็นไปตามขั้นตอนการดําเนินงาน กฎหมาย กฎระเบียบ และข้อบังคับต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยราชภัฏเลย การจัดการเชิงกลยุทธ์ของกลุ่มผ้าฝ้ายทอมือบ้านนากระเซ็งในตำบลอาฮี อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย ได้นำการจัดการเชิงกลยุทธ์ 3 ระดับ ได้แก่ ระดับองค์การ ระดับธุรกิจ และระดับปฏิบัติการ ได้รับการจัดสรรงบประมาณในการพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก โดยมีการสำรวจความต้องการและการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ผ้าฝ้ายทอมือลายอัตลักษณ์ประจำท้องถิ่น ในการยกระดับรายได้ให้สูงขึ้น ส่วนการนำแผนกลยุทธ์ไปปฏิบัติ โดยใช้วงจรการจัดการเชิงคุณภาพ (PDCA) เพื่อปรับปรุงโครงการตามความเหมาะสม และการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมเป็นเครื่องมือสำคัญในการปรับตัวและรับมือกับความท้าทายทั้งภายในและภายนอก นอกจากนี้ พบว่าผู้รับผิดชอบโครงการและผู้นำกลุ่มได้มีแนวคิดการจัดการเชิงกลยุทธ์ที่เหมาะสมร่วมกัน ในการมุ่งเป้าเพื่อความสำเร็จของการพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้ได้มาตรฐานและยั่งยืน โดยการได้รับทุนสนับสนุนจากภาครัฐในระยะยาวไม่น้อยกว่า 3 ปี
References
ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2556). ทฤษฎีองค์การ มุมมองต่างกระบวนทัศน์. กรุงเทพฯ: ดี.เค. ปริ้นติ้ง เวิลด์.
พิบูล ทีปะปาล. (2551). การจัดการเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์.
มารวย วิชาญยุทธนากูล. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงานโรงแรมระดับ 5 ดาว. การค้นคว้าอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมการบริการและการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วิรัช สงวนวงศ์วาน. (2560). การจัดการเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: ท้อป.
สุดใจ ดิลกทรรศนนท์. (2562). STRATEGIC MANAGEMENT การจัดการเชิงกลยุทธ์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สามลดา.
Byars, L. L. & Rue, L. W. (2000). Human Resource Management (6th ed). New York: McGraw-Hill. Webster University.
Gibson, J. L., Ivancevich, J. M., & Donnelly, J. H. (2000). Organization: Behavior, Structure Process (10th ed). New York: McGraw-Hill.
Pearce, J. A. & Robison, R. B. (2009). Strategic management: formulation, implementation, and control (11th ed). Boston: McGraw Hill Irwin.
Thompson, A. A. & Strickland, A. J. (1999). Strategic Management: Concepts and Cases (11th ed). Chicago: Irwin/ McGraw-Hill.
Wheelen. T. L. & Hunger, J. D. (2006). Strategic Management and Business Policy. New Jersey: Prentice Hall.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร เป็นทัศนะ ลิขสิทธิ์ และความรับผิดชอบของผู้เขียนเจ้าของผลงาน
