จริยธรรมและธรรมาภิบาล: หลักการสำคัญในการสร้างความเชื่อมั่น และความโปร่งใสของสังคม
คำสำคัญ:
มาตรฐานจริยธรรม, ธรรมาภิบาล, ความเชื่อมั่นบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาและวิเคราะห์หลักการของมาตฐานจริยธรรมและธรรมาภิบาล mportant p2) วิเคราะห์ความเชื่อมโยงระหว่างมาตรฐานจริยธรรมและธรรมาภิบาล 3) วิเคราะห์บทบาทของจริยธรรมและธรรมาภิบาลในการสร้างความเชื่อมั่นและความโปร่งใสในสังคม โดยการศึกษาเอกสาร ทบทวนวรรณกรรมรวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ สังเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า 1) ธรรมาภิบาลคือหลักการบริหารจัดการที่ดี อันเกี่ยวข้องกับนโยบายของส่วนราชการและพฤติกรรมของบุคลากรในองค์การ ส่วนมาตฐานจริยธรรมตามพระราชบัญญัติมาตรฐานทางจริยธรรม พ.ศ. 2562 ระบุหลักเกณฑ์การประพฤติปฏิบัติอย่างมีคุณธรรมของเจ้าหน้าที่รัฐที่ต้องประพฤติปฏิบัติตาม 2) ความเชื่อมโยงของทั้งสองหลัก คือธรรมาภิบาลเป็นหลักการบริหารจัดการบ้านเมืองที่ดี ประกอบด้วย 6 ประการ ได้แก่ 2.1) หลักนิติธรรม 2.2) หลักคุณธรรม 2.3) หลักความโปร่งใส 2.4) หลักการมีส่วนร่วม 2.5) หลักสำนึกรับผิดชอบ และ 2.6) หลักความคุ้มค่า ส่วนจริยธรรม 7 ประการ คือ 2.1) ยึดมั่นในสถาบันหลักของประเทศ 2.2) ซื่อสัตย์สุจริต มีจิตสำนึกที่ดี และรับผิดชอบต่อหน้าที่ 2.3) กล้าตัดสินใจและกระทำในสิ่งที่ถูกต้องชอบธรรม 2.4) คิดถึงประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ส่วนตัวและมีจิตสาธารณะ 2.5) มุ่งผลสัมฤทธิ์ของงาน 2.6) ปฏิบัติหน้าที่อย่างเป็นธรรมและไม่เลือกปฏิบัติ 2.7) ดำรงตนเป็นแบบอย่างที่ดีและรักษาภาพลักษณ์ของทางราชการ ซึ่งมีความเชื่อมโยงกันทุกข้อเป็นหลักเดียวกันไม่แปลกแยก 3) ทั้งสองหลักมีความเข้มแข็งในการส่งเสริมกัน ก็ยิ่งผลักดันให้เป็นหน้าที่ที่สมาชิกในสังคม โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่รัฐพึงประพฤติปฏิบัติอย่างดีต่อตนเองต่อผู้อื่น และต่อสังคม อันเป็นผลมาจากการมีบทบาทสำคัญของมาตฐานจริยธรรมและธรรมาภิบาล ในการสร้างความเชื่อมั่นของประชาชนและความโปร่งใสในสังคม ทั้งนี้เพื่อก่อให้เกิดความเจริญรุ่งเรืองขึ้นในสังคม
เอกสารอ้างอิง
เจนจิรา งอกงาม และวศิน สอนโพธิ์. (2567). การบริหารสถานศึกษาโดยใช้หลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 4(5), 17–36. https://doi.org/10.60027/iarj.2024.276065.
พระราชบัญญัติ มาตรฐานทางจริยธรรม พ.ศ. 2562. (2562, 15 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนที่ 50 ก. หน้า 1-10.
อมร วิทยาภรณ์. (2550). ธรรมาภิบาลในองค์กรธุรกิจ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิทยาการ.
อริย์ธัช แก้วเกาะสะบ้า. (2548). ธรรมาภิบาลกับหลักสิทธิเสรีภาพในรัฐธรรมนูญ. รัฐสภาสาร, 53(10), 105-112.
อภัสสรณ์ เอี่ยมสกุล, สุชาดา นันทะไชย และพร้อมพิไล บัวสุวรรณ. (2563). ความต้องการจำเป็นเกี่ยวกับการประพฤติปฏิบัติอย่างมีคุณธรรมตามพระราชบัญญัติมาตรฐานทางจริยธรรม พ.ศ. 2562 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 7(2), 92-104.
Cadbury, A. (1992). The report of the committee on the financial aspects of corporate governance. London: Gee and Co.
Ferrell, O. C., Fraedrich, J., & Ferrell, L. (2021). Business ethics: Ethical decision making and cases (12th ed.). Cengage Learning.
Kaufmann, D., Kraay, A., & Mastruzzi, M. (2010). The Worldwide Governance Indicators: Methodology and Analytical Issues. World Bank Policy Research Working Paper No. 5430. The World Bank. https://ssrn.com/abstract=1682130.
Keidanren (Japan Business Federation). (2017). Keidanren corporate behavior charter. Japan Business Federation. Retrieved 1 November 2024 from https://www.keidanren.or.jp.
OECD. (2015 ). G20/OECD Principles of Corporate Governance. OECD Publishing, Paris. http://dx.doi.org/10.1787/9789264236882-en.
Resnik, D. B. (2020). The ethics of research with human subjects: Protecting people, advancing science, promoting trust. Springer.
Trevino, L. K., & Nelson, K. A. (2017). Managing business ethics: Straight talk about how to do it right (7th ed.). New Jersey: John Wiley & Sons.
United Nations. (2015). Ethical standards for public service organizations. United Nations Publications.
United Nations Development Programme. (1997). Governance for sustainable human development. Retrieved 1 November 2o24 from https://www.undp.org.
United States Congress. (2002). Sarbanes-Oxley Act of 2002. Washington, D.C.: Government Printing Office.
Securities and Exchange Commission. (2020). Code of ethics for senior financial officers. Retrieved from 1 November 2024 from https://www.sec.gov/Archives/edgar/data/810766/000119312521056193/d101577dex9913a1.htm.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร เป็นทัศนะ ลิขสิทธิ์ และความรับผิดชอบของผู้เขียนเจ้าของผลงาน