รอยแผลทางเศรษฐกิจและสังคม: กรณีโควิด-19

บทคัดย่อ

ภาวะเศรษฐกิจถดถอย เกิดหลุมรายได้ขนาดใหญ่ในระบบเศรษฐกิจไทย ธุรกิจหลายแห่งปิดกิจการลง ประชาชนถูกเลิกจ้าง เป็นปรากฎการณ์สำคัญจากผลของสถานการณ์โควิด-19 บทความนี้จึงตั้งวัตถุประสงค์ไว้เพื่อวิเคราะห์ผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคม จากสถานการณ์โควิด-19 รวมถึงนำเสนอแนวทางการแก้ไขและการปรับตัวของผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง โดยพบว่า ในมิติด้านเศรษฐกิจ เกิดการหดตัวอย่างรุนแรง รายได้หายไปจากวงจร การจ้างงานจะฟื้นตัวได้ช้า โดยเฉพาะในภาคบริการและองค์การธุรกิจที่มีสายป่านสั้น จะมีผู้ว่างงานระยะยาวมากขึ้นหลายเท่าตัว ในมิติด้านสังคม จะเกิดความเปราะบางสูงด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน แรงงานย้ายถิ่นจะกลับภูมิลำเนาเพิ่มมากขึ้น ขณะที่ภาคการเกษตรกลับมีผลิตภาพลดลง ซึ่งแนวทางการแก้ไขและปรับตัวอาจทำได้โดย การให้ความสำคัญกับภาคการผลิตเพื่อการส่งออกเพิ่มมากขึ้น เปิดรับความช่วยเหลือจากภาคเอกชน โดยเฉพาะด้านห่วงโซ่อุปทาน ประชาชนร่วมแสดงความรับผิดชอบต่อสังคม ทั้งในด้านการฉีดวัคซีนและการดำรงชีวิต อย่างไรก็ดีภาครัฐต้องแสดงความสามารถในการบริหารจัดการหนี้ มีความสามารถในการสื่อสารกับภาคประชาชนและภาคธุรกิจอย่างชัดเจน พิจารณาแนวปฏิบัติตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องอย่างเอื้อประโยชน์ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นทั้งในด้านการลงทุนและการจ้างงานต่อไป