ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนผ้าย้อมคราม จังหวัดสกลนคร
คำสำคัญ:
วิสาหกิจชุมชน, ผ้าย้อมคราม, ความสำเร็จบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับความสำเร็จในการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนผ้าย้อมคราม 2) ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนผ้าย้อมคราม และ 3) แนวทางในการพัฒนาการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนผ้าย้อมคราม จังหวัดสกลนคร เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ สมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชนผ้าย้อมคราม ทั้งหมด 60 กลุ่ม จำนวน 304 คน โดยใช้แบบสอบถาม และกลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์จากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 11 คน โดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียรสัน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า 1) ระดับความสำเร็จในการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนผ้าย้อมคราม จังหวัดสกลนคร โดยรวมอยู่ในระดับมาก และสอดคล้องกับผลการวิจัยเชิงคุณภาพพบปัจจัยเพิ่มเติม ได้แก่ ความสุข ความผูกพันต่อองค์กร และความเอื้ออาทรต่อกัน 2) ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนผ้าย้อมคราม จังหวัดสกลนคร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เรียงลำดับจากตัวแปรที่มีผลต่อการผันแปรในตัวแปรตามในแบบคะแนนมาตรฐานจากมากทไปหาน้อย ดังนี้ ด้านการเงินและบัญชี ด้านการผลิตและการพัฒนาคุณภาพสินค้า ด้านผู้นำกลุ่ม และด้านการตลาด โดยค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ = .804 สามารถร่วมกันอธิบายการผันแปรได้ ร้อยละ 80.40 ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยเชิงคุณภาพพบปัจจัยเพิ่มเติม ได้แก่ ด้านความรู้ ด้านเทคโนโลยี และด้านภูมิปัญญาท้องถิ่น และ 3) แนวทางในการพัฒนาการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนผ้าย้อมคราม จังหวัดสกลนคร ควรพัฒนาทักษะผู้นำ จัดทำระบบข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ ควรมีแพลตฟอร์มสำหรับจำหน่ายสินค้าของวิสาหกิจชุมชน จัดอบรมพัฒนาด้านการใช้ภาษาต่างประเทศ และเน้นการอบรมทักษะการออกแบบและแปรรูปผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามให้มีความหลากหลายและทันสมัย
เอกสารอ้างอิง
กรมการค้าต่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์. (2561). กองทุน FTA โชว์ผลงานเด็ด ดันสกลนครเป็น “นครแห่งครามธรรมชาติโลก”. สืบค้น 20 มีนาคม 2567 จาก https://www.dft.go.th/th-th/NewsList/News-DFT/Description-News-DFT/ArticleId/10681/-FTA.
กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2566). จำนวนวิสาหกิจชุมชนและเครือข่ายวิสาหกิจชุมชน. สืบค้น 29 มีนาคม 2567 จาก https://smce.doae.go.th/search.
จรีภรณ์ มีศรี. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มชาลี-วรรณ ชุมชนพัฒนา ตำบลบางปลา อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. เอกสารวิชาการฉบับที่ 1/2563 สำนักงานประมงจังหวัดฉะเชิงเทรา กรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
ทิพย์วรรณ จันทรา. (2564). การพัฒนาวิสาหกิจชุมชนแบบยั่งยืนของกลุ่มอาชีพในเขตพื้นที่บ้านดอนโรง ตำบลเขาพระบาท อำเภอเชียรใหญ่จังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ทศพร แก้วขวัญไกร. (2560). ทางรอดวิกฤติเศรษฐกิจด้วยแนวทางวิสาหกิจชุมชน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(2), 33–50.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ประสงค์ เอี่ยมอนันต์. (2547). เหลียวหลังแลหน้ายี่สิบปีเศรษฐกิจและสังคมไทย ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่มนุษย์สร้าง. การสัมมนาวิชาการประจำปี 2547 เรื่อง “เหลียวหลังแลหน้า: ยี่สิบปีเศรษฐกิจสังคมไทย” 27-28 พฤศจิกายน 2547, หน้า 1-8. ชลบรี: มูลนิธิชัยพัฒนา สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และมูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
ปาริชาติ คุณปลื้ม. (2560). การพัฒนากระบวนการจัดการความรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่น กรณีศึกษากลุ่มโอทอป ภาคตะวันออก. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 9(3), 273-295.
มนตรี ลือชา. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มผ้าไหมแพรวา ตำบลโพน อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายและการจัดการสาธารณะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รักษ์ วงษ์สาคร. (2561). พุทธบุคลิกการเป็นผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จทางธุรกิจสำหรับผู้ประกอบธุรกิจร้านขายยาเดี่ยวในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ลำใย มากเจริญ, ทิพสุดา คมวงศ์วัฒน์ และสโรชิน แผ้วพลสง. (2560). ปัจจัยความสำเร็จของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดนครปฐม. รายงานวิจัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
วสุพัชร์ วัฒนดิษฐจันทร์. (2565). ปัจจัยความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยวบ้านถ้ำเสือ จังหวัดกระบี่. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต นครปฐม : สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วรรณพงค์ ช่วยรักษา. (2560). แนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชน : กรณีศึกษา กลุ่มสตรีทอผ้าฝ้ายย้อมคราม บ้านถ้ำเต่า จังหวัดสกลนคร. งานนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยบูรพา.
สมนึก ภัททิยธนี. (2549). การวัดผลการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 5). กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์
สุภางค์ จันทวานิช. (2554). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัญชลี กำริสุ. (2565). แนวทางการบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชน กลุ่มทอผ้าพื้นเมือง จังหวัดนครพนม. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยนครพนม.
Fry, F. L., Stoner, C. R., & Hattwich, R. E. (1998). Business: An integrative framework. Chicago: Richard D. Irwin.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed). New York: Harper & Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร เป็นทัศนะ ลิขสิทธิ์ และความรับผิดชอบของผู้เขียนเจ้าของผลงาน


