INDIVIDUAL COMPETENCY AFFECTING THE OPERATIONAL EFFICIENCY IN DIGITAL TECHNOLOGY OF PERSONNEL PROSECUTOR'S OFFICE UNDER THE OFFICE OF THE PROSECUTOR REGION 4

Authors

  • Archara Rupriam Master of Public Administration Program in Public Administration, Nakhon Phanom University
  • Kotchakorn Dechakhamphu Master of Public Administration Program in Public Administration, Nakhon Phanom University
  • Samran Wised Master of Public Administration Program in Public Administration, Nakhon Phanom University

Keywords:

operational efficiency, digital technology, personal competency

Abstract

The objectives of this study were: 1) to examine the operational competency level in digital technology among personnel in the Prosecutor’s Office under the Office of the Prosecutor Region 4; 2) to investigate the individual competencies affecting the operational efficiency in digital technology among personnel in the Prosecutor’s Office under the Office of the Prosecutor Region 4; and 3) to propose guidelines for enhancing factors that affected operational efficiency in digital technology among personnel in the Prosecutor’s Office under the Office of the Prosecutor Region 4. This was a quantitative research. The sample group comprised of 223 personnel from the prosecutor's office under the Office of the Prosecutor Region 4. The sample size calculation method was based on the Taro Yamane formula. The tool used to collect data was a questionnaire, with a reliability value for the entire document equal to .96. Statistics used for analysis included frequency, percentage, mean, standard deviation, and multiple regression analysis. Statistical significance was set at the .05 level. The study's findings indicated that: 1) the operational competency level in digital technology among personnel in the Prosecutor's Office under the Office of the Prosecutor Region 4 was generally high. 2) It was observed that personal competencies such as attitude, knowledge, skills, and motivation significantly influenced the efficiency of digital technology operations. They attained a predictive coefficient of 74.80%. 3) Regarding attitude, there should be support and development initiatives for personnel to continuously educate and utilize digital technology systems, fostering the perception that using digital technology was not a complicated matter. Concerning knowledge, training sessions should be organized regarding digital technology operations so that personnel could effectively apply the knowledge gained in their work. In terms of skills, personnel should be provided with opportunities to utilize digital technology skills to solve problems effectively. Regarding motivation, various welfare benefits and acknowledgments should be provided to personnel as incentives to boost morale and motivation.

References

กันตยา เพิ่มผล. (2541). การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน. กรุงเทพฯ: สถาบันราชภัฎสวนดุสิต.

กัลป์ยกร สัญญะ. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะและประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรสำนักคณะกรรมการตุลาการศาลยุติธรรม. การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

ดาวรุ่ง หนูรูปงาม, ศุภรักษ์ อธิคมสุวรรณ, และวรรณี เนียหอม. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรสำนักอำนวยการสำนักงานอัยการจังหวัด สังกัดสำนักงานอัยการภาค 7. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 20(90), 65-75.

ธนัญกรณ์ ทองเลิศ และกมลพร สอนศรี. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรสำนักงานปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปกร, 10(2), 92-102.

นพพร ธนะชัยขันธ์. (2555). สถิติเบื้องต้นสำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์.

นภสร สุดท้วม. (2560). ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานด้านเทคโนโลยีในยุคดิจิทัลของบุคลากรสำนักงานคณะกรรมการอัยการสำนักงานอัยการสูงสุด. การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ปภัสรินทร์ กัมปนาทยุทธเสนี. (2563). สมรรถนะในการปฏิบัติงานที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการบริการประชาชนของเทศบาลตำบลเขาพระงาม จังหวัดลพบุรี. การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ปาริฉัตร หิรัญสาย. (2559). สมรรถนะของบุคลากรและการถ่านโอนความรู้ที่ก่อให้เกิดวัตกรรมในองค์กร บริบทธนาคารพาณิชย์ไทย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พูลสุข สังข์รุ่ง. (2550). มนุษยสัมพันธ์ในองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: บี เคอินเตอร์ ปริ้นท์.

พรพิมล พิทักษธรรม. (2559). สมรรถนะในการปฏิบัติงานของพนักงาน กรณีศึกษาโรงแรมคอลัมม์ แบงค็อก กรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกริก.

พศรัตน์ นิวรัตน์. (2558). แนวทางการบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะอาชีพของผู้เรียน โรงเรียนบ้านป่าสักไก่. การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

รัชจิกร จิตวัฒนานนท์. (2564). สมรรถนะในการปฏิบัติงานของบุคลากรทางการศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในกลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.

วิษณุ กิตติพงศ์วรการ. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วินัย ปณิธานรักษ์ชัย. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานในระบบใบกำกับภาษีอิเล็กทรอนิกส์ทางอีเมล์ของผู้ทำบัญชีในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 17(1), 513-519.

สุพรรณี รัตนโรจน์มงคล (2563) . ปัจจัยที่ส่งผลต่อการใช้งานเทคโนโลยีดิจิทัลในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของพนักงานธนาคารของรัฐขนาดใหญ่ ABC. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สุภาวิดา นากกระแสร์, อุบลวรรณ สุวรรณภูสิทธิ์, และธีรวัตร์ ภูระธีรานรัชต์. (2565). ปัจจัยในการปฏิบัติงานที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงานธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตรในจังหวัดสุรินทร์. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 8(4), 323-338.

สุรชัย พรหมพันธุ์. (2554) ชำแหละสมรรถนะเพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ : ปัญญาชน.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (2566). Digital Literacy คืออะไร. สืบค้น 10 ตุลาคม 2566 จาก https://www.ocsc.go.th/DLProject/mean-dlp.

สำนักงานอัยการสูงสุด.(2566). สำนักงานในสังกัดสำนักงานอัยการสูงสุดภาค 4. สืบค้น 20 กันยายน 2566 จาก https://www.ago.go.th/oagsite/.

สำนักงานอัยการสูงสุด. (2563). แผนปฏิบัติการดิจิทัลของสำนักงานอัยการสูงสุด. สืบค้น 20 กันยายน 2566 จาก https://www3.ago.go.th/ictc/.

ศตวรรษ กล่ำดิษฐ์. (2560). สมรรถนะที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานของพนักงานฝ่ายผลิตในอุตสาหกรรมการผลิตสายไฟฟ้า กรณีศึกษาบริษัทสายไฟฟ้าไทย-ยาซากิ จำกัด. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ.

อารีย์ มยังพงษ์. (2561). รายงานการวิจัย เรื่อง รูปแบบสมรรถนะเพื่อการเรียนรู้เทคโนโลยีดิจิทัลของผู้สูงอายุในเขต กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพ ฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

Munn, N. L. (1971). Introduction to Psychology. Boston: Houghton Miffin.

Downloads

Published

2024-09-24

How to Cite

Rupriam, A., Dechakhamphu, K., & Wised, S. (2024). INDIVIDUAL COMPETENCY AFFECTING THE OPERATIONAL EFFICIENCY IN DIGITAL TECHNOLOGY OF PERSONNEL PROSECUTOR’S OFFICE UNDER THE OFFICE OF THE PROSECUTOR REGION 4. JOURNAL OF MANAGEMENT SCIENCE SAKON NAKHON RAJABHAT UNIVERSITY, 4(3), 1204–1218. retrieved from https://so08.tci-thaijo.org/index.php/JMSSNRU/article/view/3373

Issue

Section

Academic Articles