ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารกลุ่มโรงเรียนอำเภอประจักษ์ศิลปาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 2

Pimchanok Prachachoo; Charee Maneesri; Sommai Sroinakpong

Authors

Pimchanok Prachachoo Master of Educational Program in Educational Administration, Ratchathani University, Udon Thani Campus
Charee Maneesri Master of Educational Program in Educational Administration, Ratchathani University, Udon Thani Campus
Sommai Sroinakpong Master of Educational Program in Educational Administration, Ratchathani University, Udon Thani Campus

Keywords:

creative leadership, school administrators, leadership development guideline

Abstract

The purpose of this research study was to study levels and approaches to developing creative leadership among school administrators in Prajak Silpakhom. The study population was at school of 14. The informant was the teacher, who completed an 88-person. The research tools included a questionnaire, with the IOC between .67 and 1.00, and a reliability coefficient of .89, as well as an interview form. Data collected by using the online questionnaire via Google Forms received a response of 98.14%. The data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, and content analysis. The results of the study found that 1) The level of creative leadership overall was at a high level with little distribution. The aspect with the highest average was leadership, followed by flexibility and adaptability. creative thinking and teamwork. 2)Guidelines for creative leadership development sorted from high to low frequency values are as follows: Educational institute administrators should have the skills to manage educational institutes in order to formulate a vision of an educational institute that is clear, far-reaching, and creative in order to lead the institute to excellence. It is crucial to assign tasks based on the aptitude and ability of the personnel. Be fair. Assign and distribute tasks to personnel equally. Should create a good working atmosphere by complimenting or encouraging subordinates. optimistic Possess positive thinking and ingenuity, able to solve immediate problems well, and should support and encourage personnel in educational institutions to take part in decision-making in practice.

References

แก้วมณี ปัทมะ. (2564). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวิริยาสาส์น.

บุษบา คำนนท์. (2559). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหาร ในทัศนะของครูโรงเรียนสุรศักดิ์มนตรี สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.

เพ็ญนภา ศรีภูธร. (2562). การศึกษาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรำไพพรรณี.

ภรณ์ทิพย์ ปั้นก้อง. (2559). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของบริหารโรงเรียนสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษประถมศึกษาชลบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.

มนัญชยา ควรรำพึง, เบญจพร ชนะกุล และสุภาพ เต็มรัตน์. (2564). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากระบี่. วารสารพุทธ สังคมวิทยาปริทรรศน์. 6(3), 17-32.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 2. (2565) .แผนปฎิบัติการประจำปี พ.ศ. 2565. อุดรธานี: กลุ่มบริหารงานบุคคล สพป.อุดรธานี.

สุรศักดิ์ เล็กวงษ์. (2563). บทบาทภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณี.

เสาวนีย์ สมบูรณ์ศิโรรัตน์. (2562). การศึกษาภาวะผู้นาเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชากาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

อรัญญา เพิ่มพีรพัฒน์, วินัย ทองภูบาล, ประหยัด ภูมิโคกรักษ์ และศักดิ์ชัย ภู่เจริญ. (2558). รูปแบบการพัฒนาภาวะ ผู้นำของผู้บริหารศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารราชพฤกษ์, 13(3), 57-63.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Robinson, K. (2007). The Principles of Creative Leadership. New York: McGraw-Hill.