บังคับให้ไปจดทะเบียนหย่าโดยความยินยอม

ผู้แต่ง

  • ไพโรจน์ กัมพูสิริ ศาสตราจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

DOI:

https://doi.org/10.14456/mfulj.2018.15

คำสำคัญ:

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์, กฎหมายครอบครัว, การหย่าโดยความยินยอม, การหย่าโดยคำพิพากษาของศาล

บทคัดย่อ

ล่าสุด ศาลฎีกาได้มีคำพิพากษาที่ 517/2560 ยืนยันบรรทัดฐานเดิมจากคำพิพากษาสองฉบับก่อนหน้านี้ในปี พ.ศ. 2500 และ 2522 ว่า สามีภริยาทำหนังสือหย่าแล้ว อีกฝ่าย ไม่ยอมไปจดทะเบียนหย่า ฝ่ายที่ต้องการหย่าสามารถฟ้องศาลให้มีคำพิพากษาให้หย่าได้ และหากไม่ไปจดทะเบียนหย่าก็ให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนา โดยผู้เขียนมีข้อสังเกตคล้อยตามความเห็นค้านของท่านอาจารย์จิตติ ติงศภัทิย์ ว่าการแสดงเจตนาหย่าขาดจากการสมรสเป็นเรื่องทำลายสถานะ ถือว่าเป็นเรื่องเฉพาะตัว มิใช่เป็นการแสดงเจตนาที่จะบังคับได้ตามลักษณะนิติกรรมสัญญา เมื่อคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่สมัครใจจะแยกทางเดินจากครอบครัว ก็มิใช่เรื่องที่ศาลจะใช้คำพิพากษาไปบังคับให้สามีต้องทิ้งภริยาและออกจากชีวิตครอบครัวไป

Downloads

Download data is not yet available.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

01.01.2018

How to Cite

กัมพูสิริ ไพโรจน์. 2018. “บังคับให้ไปจดทะเบียนหย่าโดยความยินยอม”. วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง 1 (1):175-78. https://doi.org/10.14456/mfulj.2018.15.