กระบวนการยุติธรรมทางอาญาสำหรับเด็กและเยาวชน (ภาคต่อ)

บทคัดย่อ

มีผู้เคยกล่าวว่า “การลดการกระทำผิดซ้ำเป็นเป้าหมายหลักของกระบวนยุติธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน” (Reducing recidivism is a central goal of the juvenile justice system) นอกจากการมีกฎหมายพิเศษเพื่อคุ้มครองเด็กและเยาวชนในกระบวนยุติธรรมทางอาญาอย่างพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 แล้ว พระราชบัญญัติดังกล่าวยังออกแบบให้มีมาตรการพิเศษหลากหลายรูปแบบเพื่อแก้ไขฟื้นฟูและป้องกันไม่ให้เด็กหรือเยาวชนที่ต้องเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมทางอาญาหวนกลับไปกระทำผิดซ้ำโดยมีหน่วยงานในกระบวนการยุติธรรมหลายฝ่ายเป็นกลไกสำคัญในฐานะผู้ปฏิบัติงานที่ช่วยกันขับเคลื่อนและผลักดันให้เจตนารมณ์ของพระราชบัญญัติดังกล่าวสัมฤทธิ์ผลเป็นรูปธรรม บทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับมาตรการพิเศษต่าง ๆ เหล่านั้นว่ามีรูปแบบ ขั้นตอน และวิธีการอย่างใด แตกต่างจากการดำเนินคดีอาญาตามปกติที่มุ่งเน้นการหาตัวผู้กระทำผิดแล้วนำตัวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมทางอาญาเพื่อรับโทษตามกฎหมายหรือไม่ เด็กหรือเยาวชนนั้นจะได้รับการแก้ไขฟื้นฟูและป้องกันไม่ให้กระทำผิดซ้ำด้วยกลไกหรือวิธีใด ซึ่งผลลัพธ์หรือประสิทธิภาพของมาตรการพิเศษเหล่านั้นจากข้อมูลเชิงสถิติสะท้อนให้เห็นว่ามีส่วนช่วยป้องกันไม่ให้เด็กและเยาวชนหวนกลับมากระทำผิดซ้ำได้จริง แต่ลำพังหน่วยงานต่าง ๆ ในกระบวนยุติธรรมย่อมไม่อาจทำให้เด็กหรือเยาวชนนั้นได้รับการแก้ไขบำบัดฟื้นฟูได้อย่างแท้จริง ย่อมต้องอาศัยความร่วมมือที่เข้มแข็งจากสถาบันครอบครัวและชุมชนควบคู่กันไปด้วย